Giderken bu kadar uzak olduğunu unutmuştum . Bir süredir sürekli erteliyordum . Yolda tatlı ve bir çiçek aldım. Suzan hanım çiçekleri çok seviyordu . Komutanımda tatlıyı ikisininde gönlünü yaptığımıza göre gidebilirdik. Sitenin önüne gelmiştim. Askeriyeden çok uzak değildi . Genel olarak rütbeli komutanlar burda yaşıyordu. Bazı evler boştu onlarda ziyaret için gelen yüksek rütbeli bir komutan gelirse diye boş tutuluyordu. Kapıyı vardığımda çalıp çalmamakta kararsızdım. Çok yorgundum aslında ama mecburdum. Usulca kapıyı çaldım.

Kapıyı açar açmaz suzan hanım yüzünde güller açmıştı. Öyle bir sarıldıki evladını uzun süredir görmüyormuş gibi sıkıyordu.

Ali komutan içerden "Suzan bırak kızı öldürceksin "diye bağırdı.

"Sen bizim aramıza karışma rahatsız olsa söyler " dedi

"Sen komutanının karısısın sence boğdunuz beni dermi" dedi bize doğru yürürken suzan hanım ayrıldı . " böyle düşünmüyorsun demi "dedi .

" Hayır suzan hanım " dedim .

Bu tontiş kadının kalbini kıramazdım nede olsa .Sofraya doğru ilerlemeye başlamıştılar bende onları takip ettim . Ev iki katlı dubleks bir evdi üst katta yatak odaları vardı . Alt katta da bir yatak odası ,salon , lavabo ve mutfak bulunuyordu. Genel olarak eski bir türk ailesi eviydi. Çoçukluğumdan kalma gibi o yüzden bana ilgi çekici geliyordu. Duvarlarda aile resimleri vardı. En büyük olansa şehit oğlu ve yanında duran şanlı Türk bayrağımızdı. Komutanın televizyon karşısında bir koltuğu vardı ve her günün gazeteleri orda birikirdi . Akşamları ülke gündemi hala gazetelerden takip etmeyi seviyordu. Bu düşüncelerden sıyrılmama Suzan hanım sebep oldu"Sarma yaptım "sen seversin dedi .

Aslında sarmayı sevmezdim şehit düşen oğlunun en sevdiği yemekti sırf onu üzmemek için sevmesemde tıka basa yerdim. Yemek sofrasında konuşmazdık bir asker olarak Ali komutan hiç istemezdi . Yemepe saygısızlık olarak görürdü. Suzan hanım ara ara bir şeyler söylerdi kısa cevap verir yemeğimize devam ederdik. Yemeğimiz bitirdik Ali komutan kalıp lavaboya doğru gitti . Ben Suzen hanımla beraber sofrayı toparladım .Ali komutan koltuğuna kurulmuş televizyondaki haberleri izliyordu.

"Çayları ben hallederim "dedim.

Suzan hanımıda mutfaktan böylelikle çıkarmış oldum . Sabahtan beri yemek yapmak yorucu olsa gerekti.Çayları ve tatlıyı servis edip salona doğru ilerledim . Bu evin her deliğini biliyordum . Komutanda öyle istiyordu. Yaşlılardı ve birşey olursa biri yalnız kaldığında gelip giden biri olsun diye her yerini tek tek göstermişti.

Salona girdiğimde benim hakkımda birşeyler konuşuyorlardı ben gelince sustular. Çok umursamadım aslında çünkü böyle şeyleri umursamıyordum. Kimseyi merak etmiyordum kimseninde beni merak etmesini istemiyordum.