Evimde otururken camdan geken sesile irkildim karşıma baktığımda kırılmış camların içinden bir adam bana doğru bakıyordu. Korkuyla gerileyeceğim sırada adam kollarımdan tuttu ve beni duvara yasladı.
"Korktunuz mu küçük hanım?"
"Sende kimsin! Bırak beni. "

"İlerdeki kocanım güzelim. Şimdi dediklerimi yap yoksa bunu zorla yapacağım. Bu istemezsin di mi? " korkuyyla başımı olumsuz anlamda salladım. Bu onu sinirlendirmiş olacaktı ki kaşları aniden çatıldı ve beni tek hamlede yandaki koltuğa yatırdı.

"Demek zorla olacak. Peki bunu sen istedin. " ellerini arsızca bedenimde gezdirdi. Üzerimdeki gecelikten içeriye sızmış parmakları kasıklarımdaydı. Minik bir inleme kaçtı dudaklarımdan. Bu onu tahrik etmiş olacaktı ki elleri bu sefer geceliğin askılarına gitti. Titreyen ellerimin aksine biraz hoşuma gitmişti. Tek sorun ise onun adını dahi bilmiyordum. Tek hamlede üzerimden geceliği çıkartınca bir anlık bocaladım.
"Çok güzelsin. " gözleriyle bedenimi süzdükten sonra dudaklarını bıynuma getirdi ve sertçe emmeye başladı. Birinleme daha kaçtı dudaklarımdan. Dudakları göğüs dekolteme kadar indi. İç geçirdi. Birden beni kucağına aldı ve üst yatak odama götürdü. Bu kadar şeyi nasıl biliyordu acaba?
"Sert mi istiyorsun yoksa yavaş mı? " Diye sorduğunda ne diyeceğimi bilemedim.
"Adın ne? "
"Ateş, Lara. Adım Ateş. "
ismimi bilmesi biraz tuhaftı. Beni aniden yatağa attığında kenarda üzerini çıkartıyordu. Önce gömleğini sonra da pantolonunu çıkardı. Üstüme çıktı ve üzerimdeki her şeyi bir kenara attı. Beni yüz üstü çevirdi ve sertçe ileri itti. Bu harekete karşı sesli bir şekilde inlemeye başladım. Gelgitleri hızlanırken beni kendine çevirdi ve yüzünü yüzüme yaklaştırdı.

"Hafızanı kaybetmiş olabilirsin ama bunu hatırlamalısın bebeğim. " dediğinde bir avcuna aldığı göğsümü sıktı. Beynime giden çılgın sinyallerle beraber inledim.
"Biz sevgili miyiz? "
"Hafızanı kaybettin ama artık sorun değil. Beni hatırlaman yeterli. "

Sabaha kadar bu şekilde ilerledikten sonra yatağa yattık ve uyuduk.