Karanlıkta yürüyorum heryer kan kokuyor. Ayaklarımın dibinde simsiyah olmuş kandan bir gölet oluşmuş, korkup hemen ayaklarımı geriye çekiyorum etrafıma bakıyorum kimse yok, güneş yok ay ve yıldız yok ne bir sinek ne de bir hayvan etrafımda hiçbir nefes yok korkup etrafıma tekrar bakıyorum üşüyorum o kadar çok üşüyorum ki tenimi hissetmiyorum...

Birden irkilip uyanıyorum, otobüste nefes nefese uyanıp etrafıma bakıyor nerede oldugumu anlamaya çalışıyorum. Otobüsteyim etrafımdaki herkes uyuyor.Tek bir ses bile yok, kendimi sakinleştirip camdan dışarı bakıyorum. Geri döndüğüm şehir ufukta yavaş yavaş gözükmeye başlıyor şehrin parlak ışıklarına bakıyorum.4 yıl oldu ben buradan gideli, 4 yıl oldu hayatımın en karanlık gününü yaşayalı, ne kadar mutluydum oysa o gün istediğim bölümü kazandığımı ögrenince koşa koşa ailemin yanına koşmuştum...

Babamın ve annemin gözündeki mutluluğu görmüştüm. Kardeşim, ben annem ve babamın en güzel günüydü o gün. Hep beraber üniversitesiyi kazandığım için kutlama yapmaya karar verip. Dışarıda yemek yemeğe çıkmıştık. Hayatımın en güzel gününün en karalık kabusuma dönüşeceğini nereden bilebilirdim ki ...

Otobüsüm yavaş yavaş şehrin sokaklarına girerken anılarım canlanmaya beni tekrar 4 yıl öncesine döndürmüştü tek istediğimiz ailecek yemek yemekti , beraber vakit geçirmekti. O gün ailemin merkezde bir restoranda yemek yemek için yola çıkmıştık herşey olması gibiydi ailecek yemek yedik, restorandan çıktık arabayla evimize doğru yola koyulduk, herşey düzgün bir şekilde ilerlerken babamın arabayı aniden durdurmasıyla kafamı cama çarptım acıyla kardeşime baktım kardeşim arabanın ön camından gözünü ayırmadan yola bakıyordu. Bende kardeşimin baktıgı yere döndüğümde yaklaşık bizden 100 metre ilerde 2 kişi kavga ediyordu, ikisinde yüzünde kask vardı biri digerine vurup sertçe yere doğru itti ardından belindeki silahı çıkarıp yerde yatan adama dogrulttu. Babam silahı görür görmez arabadan aşağıya inip siyahı doğrultan kişiye yapma diye bağırdı dur yapma, birden silahı yerde yatan adamdan çevirip babama dogru nişan aldı biz daha ne olduğunu anlamadan ateş etmeye başladı önce babama sonrada yerde yatan adama ikisini vurup motoruna binip arkasına bile bakmadan uzaklaştı. Arabadan indiğimde ayağım altı kanla dolmuştu babamın ve hayatımda hiç görmedim bir insanın kanıyla eframıma baktığımda annemin ve kardeşimin ne yapacaklarını bilemedikleri için etraftan aglıyarak yardım istediklerini duydum. Onlar etrafta dolanırken ben hala ayağımın altındaki kan gölüne bakıyordum. Herşey bir anda siyah beyaz oldu. Ben ne yapacağımı bilemez halde yere çöküp ağlamaya başladım yardım edin ne olur biri yardım etsin diye bağırmaya yalvarmaya başladım. Orda ne kadar durdugumuzu bilmiyorum, ne kadar bağırdığımı da bilmiyorum. Biz babamın başında ağlarken önce polis sonra ambulas en sonda cenaze aracı geldi babam Orda gözümün önünde sebebsiz yere hiç tanımadığımız biri tarafından öldürüldü. Onu öldüren arkasına bile bakmadan motoruna atlayıp kaçtı.Aradan 4 yıl geçmesine ramen hala bulunamadı. Yüzünde kask vardı motorunda plaka yoktu bulunduğumuz mahallede kamera yoktu. Öylece elini sallayarak gitti 1 kişiyi öldürdü 1 kişiyide ağır yaraladı buna rağmen hala dışarıda hala nefes alıyor ve bu şehirde hiçbirşey olmamış gibi yaşıyor..