“Korkuyorum…” dedi Birce adamın avuçları içinde bulunan elleri titrerken kalbi delicesine çarpıyordu.

“Korkma, bugünde, yarında, ömrüm yettiğince aldığım her nefesimde nefesinin yanında olacağımı asla unutma.” Dedi kızın ellerindeki tutuşunu daha da sıkılaştırdı.

“Emre, yapmasak mı?” dedi ansızın ona dönerek büyük bir umutla gözlerinin içine bakarak. Adam ona anlayış dolu bir tebessüm ile dönerek yüzünü elleriyle avuçlayıp gözlerinin içine onun sakinleştirircesine baktı.

“Birce’m, güzelim bundan kaçışımız yok biliyorsun değil mi? Biz nelerin üstesinden geldik bunun da üstesinden birlikte geleceğiz. Güven bana. Biz aşkımızı en büyük engel olarak gördüğümüz kendimizi bile aşarak ulaştık bunu da aşacağız. Herkes aşkımıza inanacak ve bizi affedecek.” Dedi onu kendisine doğru çekerek gözlerini kapayarak kokusunu derince içine çekti ve alnına minik bir buse kondurdu.

“Çok kızacaklar.” Dedi sesi çok derinden itiraf eder gibi çıkmıştı.

Emre kızı kendinden hafifçe uzaklaştırıp muzip bir gülümseme ile ona karşılık verdi. “Biliyorum, çok kızacaklar ama emin ol kızgınlıkları geçtiğinde bizi anlayacaklar. Aldığımız karara hak verecekler.” Dedi ellerini avuçları içine alıp arka arkaya küçük öpücükler kondurdu.

“Şimdi herkes içeride mi?” diyerek korku dolu bakışlarını günler öncesinde kaçırılarak ayrılmak zorunda kaldığı evine bakıyordu.

“Evet şu anda ailelerimiz içeride bizi bekliyor. Gülce zor olsa da onları bir araya getirmeyi başardı.”

“Her şey güzel olacak değil mi?” dedi umut ederek sevdiği adamın gözlerinin içine bakarak.

Emre, kızın iki elini de avuçları içine aldı ve üzerine onu sakinleştirmek için minik buseler kondurdu. “Bana inan güzelim, her şey çok güzel olacak.” Gözlerinin içine baktı ve onu inandırmak adına “Belki şimdi içeriye adım attığımız anda öğrendikleri gerçeklerle kıyameti koparacaklar, belki canımızı yakmak için annelik babalık hakları ile bizi sınayacaklar ama biraz zaman geçtikten sonra bunu neden yaptığımızı anlayacaklar. Bana güven olur mu?” dedi.

Birce onun söylediklerine karşılık olarak başını aşağıya yukarıya olumlu anlamda sallarken gözleri ışıl ışıldı. El ele tutuşarak Birce’nin evine doğru ilerlediler. Kapının ziline kararlılıkla basan Emre’ye kapıyı Gülce heyecanla açtı. Kızın gözlerinde derin bir korkunun yer ettiği belli oluyordu.

Emre “Geldiler mi?” dediğinde Gülce “Geldiler ama içerideki gerilim hattına bile isteye gönüllü olarak atlamaya razı olduğunuzdan emin misiniz siz?” dedi endişeli gözlerle.

“İçerideki durum çok mu kötü Gülce?” dedi ikiz kardeşi.

“Kötü de laf mı? Kötü de laf mı?” dedi onların dikkatini çekmek adına biraz öne doğru eğildi fısltı halinde “Az sonra iki aile arasında kan davası çıkacak sizin haberiniz yok.” Dedi büyük bir ciddiyetle. “İnsanlar daha sizin evlendiğinizi bilmeden bu haldeler ise öğrendiklerinde ne olacak gerçekten öğrenmek istemiyorum.” dedi büyük bir itiraf edercesine.

“Abartma istersen Gülce, Birce’yi de daha fazla korkutma lütfen, onu buraya getirene kadar ne kadar zorlandığımdan haberin var mı senin?”

“Sen kızı kaçırıp nikâh kıyarken iyiydi ama dimi? Gülü seven dikenine katlanırken enişte bey…”

“Dikkatini çekerim baldız, nişan kurdelemizi kesen de sendin nikâhımızda bulunup yardım ve yataklık yapan da sensin.” Dediği an Emre’nin ağzını elleriyle kapadı. “Sussana be yerin kulağı vardır, duyacaklar şimdi. Kurunun yanında yaşı da cayır cayır yakacaksın.” Emre baldızının ellerini ağzından çekerek “Tamam Gülce ya amma büyüttün olayı.” Diyerek onu kenara ittirip Birce’nin elinden tutup onu içeriye sürüklercesine çekiştirdi.

Gülce, içeriye büyük heves ve heyecan içinde giren çiftin arkasından bakakaldı. Ellerini beline yerleştirip hüzünlü bir tavırla “Yazık olacak, çok da gençtiler…” dedi ve kapıyı kapatarak içeriye gitmek istemese de kardeşini ve çiçeği burnunda eniştesini yalnız bırakmaya gönlü razı değildi. Tüm gücü kuvveti ile sonuna kadar onların arkasında duracak ve iki ailenin de onları anlamasını sağlamak içine elinden geleni yapacaktı.

“Hadi o zaman gazamız mübarek olsun.” Dedi ve derin bir nefes bırakarak arkalarından içeriye adım adım ilerledi. Bakalım içeride neler olacaktı?