TANITIM

Ömürlük bir seyirdi gözlerine dalıp gitmek. Seni görmek, sesini duymak ama kalbine ve ruhuna sahip olamamak. Sana deli divane olan yüreğime işte bu büyük bir haksızlıktı. Sana ulaşamadığım her bir Allah’ın günü ateşten yağmur damlaları düşüyordu kedere mahkûm gözlerimden. Silinip gitmiştim azar azar hayattan. Günüm gecem her anım sen iken, senin bir başkasıyla mutluluğuna şahit olmak, bensiz yüzünün güldüğünü görmek kahrediyor beni. Zoraki tebessümler ile nefes alıyorum o anlarda. Vicdan azabı çekmem için nükteli bakışlarını bahşediyorsun bana. Belki bencillik, belki düşüncesizlik ama sadece bana bakarken gözlerinin içi gülümsesin istiyorum. Bazen karartıyorum her şeye ve herkese rağmen gözümü. Çünkü sen semaya yazdığım sevdalı mektuplarımın tek sahibiydin. Sonunu bildiğim ama bir mucize olsun diye bin bir umutla beklediğimdin. Oysaki seni hayal edebilmek ne büyük lüks, devasa bir cüret. Bilinçsizce yaptığım ama bilincine vardığım en güzel şeysin şu hayatta.

Seni hayallerime misafir etmeme bile fırsat vermedin. Geçmişimizi gözünde kirletip senin düşünmediğin ama benim hayal ettiğim bir gelecek peşindeydim. Niyetim aramızdaki mesafeleri azaltmaktı. Benden uzaklaşmana göz yummamaktı. Ne kadar mücadele etsem de bazen çözümsüz kalıyormuş insan. Yapmam dediğini yapıyor, asla dediğine engel olamıyormuş. Nefes almak yaşamak ise ben yaşıyorum sadece. Ve söz konusu sen olunca suskunlaşıyor dilim.

Ben çok düştüm ama sonunda öğrendim. Sana hissettiklerimle ayakta sapasağlam durmayı öğrendim. Açık sözlü, açık yürekli sevdama karşı cesur olmayı öğrendim. Dilimi suskunlaştırmak, sözümü tüketmek istemedim. Çünkü her şey seni bana hatırlatıyor.

Hesapsız kitapsız sevdim ben seni. Hayatın biçtiği rollere boyun eğmek istemesem de sen sana dair tüm umutlarımı bir bir söndürerek elimden acımasızca aldın. Avunmak zorundaydım, sensizlikle, yokluğunla inleyen kalbimi avutmak zorundaydım. Beklemek ölüm gibiyken tahammülsüzlük kol geziyor nefesimde. Ulaşmayı başaramadığım hayalim, umut zamanlarıma geriye dönemiyorum, sensizliğin içinde yok oluyorum.

Sen benim cennetim değil kıyametimsin artık. Şimdi bir ömür yaşayamayacağım bir acı var elimde. Yüzüme kapattığın kapının ardından başka bir kapı açılır umuduyla bekliyorum çaresizce. Ben yeni bir kapı değil, senin kapının bana yeniden açılmasını diliyorum.

“Sevdiğimin kokusunu yüreğime taşımayan rüzgâra kızgınım.”