HİKÂYE VEDASI

Evet, geldik yolculuğumuzun hiç de sevmediğim o kısmına… Zaman veda vaktini gösteriyor. Hayatımızda affedemediğimiz insanlar var, diyerek çıktım ben bu yola, çok kısa sürede sizlerin de destekleri, beğeni ve yorumlarıyla bugün buralara kadar geldik. Her güzel şeyin bir sonu olduğu gibi Çınar ve Sanem’in hikâyesinin de sonuna geldik. Bazılarınız erken dedi, daha yaz dedi ama tadında bırakmak gerektiğini düşünüyorum. Bazı kısımları da sizlerin hayal dünyanıza bırakıyorum. Ben onları hak ettikleri mutlulukla taçlandırarak sizlerin güzel yüreklerinize bıraktım. Sizlerden tek istediğim hikâyemizi beğendiyseniz, okunmaya değer gördüyseniz arkadaşlarınıza, sevdiklerinize önermeniz. Ben gün gelecek bu hikâyenin daha uzun bir versiyonla hak ettiği yere sizlerin sayesinde ulaşacağına inanıyorum ve SENİ AFFETMEYECEĞİM hikâyemi sizlerin güzel yüreklerine emanet ediyorum. Çınar ve Sanem’in aşkının sesinin herkese ulaşmasını sağlayın. Onların yüreklerindeki çırpınışlara sizlerde güç verin. Şimdi misafir olduğumuz ekranlarınızdan Çınar ve Sanem olarak ayrılırken sıradaki hikâyemizi sizlerin belirlemesini istiyorum. Seni Vermem Ellere hikâyesi mi yoksa Gönül Deli Sevdi hikâyesini mi yazmaya devam edeyim? İki hikâyenin de belli sayıda bölümleri profilim de yazılmış ve yayınlanmış haldedir, göz atıp karar verme sürecime yardımcı olursanız sevinirim? Yeni hikâyemiz de görüşene dek hoşçakalın. Yeni hikâyelerim de desteğiniz eksik olmasın. Hayırlı geceler güzel insanlar, umarım affedemeyeceğiniz hiçbir insan hayatınıza girmez.