Yagmur yağıyordu, yine okula geç kalmıştım."of yine öğretmenlerden azar isiteceğim" diğe söylenerek yatağımdan kalktım. Okul formamı giyindim, dağılmış olan saclarimi taradım ve okul yolunu tuttum. Çok yağmur yağıyordu, okula gidene kadar sırıl sıklam oldum. Okula geldiğimde bir kız kalabalığı gördüm, oraya doğru yaklaştığımda gözlerime inanamadım. "bu, bu Rabert" dedim kendi kendime. Rabert benim mahalleden arkaşımdı, aynı zamanda küçükken tek arkaşımdı. Taşındıkları için ayrılmıştik ama birbirimizi unutmamaya söz vermiştik. "Rabert!" diye bağırarak koşmaya basladım. Kalabalıktaki herkesi geçtim ve rabert'a sarıldım. Rabert beni itti ve "ne yapmaya çalışıyorsun küçük bayan?" dedi "Rabert benim Ella beni hatırlamadın mı?" diye sordum Rabert'in gözleri büyüdü "ben Ella diye birini hiç tanımadım" dedi gözlerinden belli oluyordu beni tanimisti ama bunu inkar ediyordu.

Kızlar uzaklaşınca, Rabert'ın yanına gittim. "Rabet ne yapmaya çalışıyorsun beni neden tanimazlıktan geliyorsun?" dedim. "Nedeni çok belli değil mi Ella kendine bir bak sence ben senin gibi bir kız benim arkadaşım diye gezebilir miyim?" "NE SAÇMALIYORSUN SEN! " diye bağırdım, ama sanki hiç bir şey duymamış gibi arkasının dönüp gitti. "o hiç eskisi gibi değil" diye içimden geçirdim, ve sınıfıma doğru koştum.

"Ella ALBERT nerede kaldın! Ders bitmek üzere" diye bağırdı öğretmen. "üzgünüm hocam, alarmı duymamışım" dememle öğretmenin bana bağırması bir oldu "BU KAÇINCI DUYMAMAN ELLA, EĞER BIR DAHA OLURSA SOLUĞU MÜDÜRÜN ODASINDA ALIRSIN HABERIN OLSUN" "Tamam hocam" dedim ve sırama gittim. O gün çok agresiftim çünkü heryerde Rabert'ı görüyordum, ve buda çok sinirimi bozuyordu. Bir ara arkadaşım Dina bile merak etti ve "ella biliyor musun şu çocuk okula daha yeni geldi ama daha ilk gününden çok popüler oldu." agresifliğim hala üstümdeydi "banane o cocuktan, bence sende uzak Dur" dedim Dina'nin beni bırakmayacağından adım kadar emindim, dina birsey sorarsa patlıyacaktım, ve neyazikki dina sordu "yoksa, yoksa birşey mi yaptı?" "DİNA BENI RAHAT BIRAKSANA!" diye bağırdım. Dina tabikide darıldı, sonuçta bilmediği birşey için ona bağırmışım, "ben sınıfa çıkıyorum" dedi ve arkasını dönüp gitti, özür dileme gibi bir şansımda olmamıştı

Günler böyle birbirini kovaladı, ama hala Dina ile konuşmuyordum ama birşey yapmam gerektiğinide biliyordum, sonuçta Rabert yüzünden arkadaşım ile küsmek istemiyordum. Dina ile konuşmak için sınıfa gittim. Sırasında tıpkı bir masum kedi gibi duruyordu, yanına doğru ilerlerken okul koridorundan acı bir çığlık duydum. Ama bu ses çok tanıdıktı, koridora çıktığımda yerde kanlar vardı ve biraz ilerisinde sevgilim Alex vardı. Ve Rabert vardı ve Alex'e bakarak sırıtıyordu. "ALEX!" diye bağırdım Alex'e doğru koşmaya başladım, tam Alex'e sarılacaktımki birisi beni kolumdan tuttu, kızarmış olan gözlerimle o kişiye baktım bu kişi Rabert'tı. Kolumu çektim ve "NE YAPTIN ONA, NEDEN YAPTIN!" diye bağırdım, bu sözleri Alex'e bakarak söylemiştim. "şuanda kendinde değil Ella" "SEN BIRSEY YAPMASAYDIN KENDINDE OLUCAKTI' BENIMLE OLUCAKTI!" diye bağırdım. Birisi omzuma dokundu, kim olduğuna baktığımda bu kişinin Dina olduğunu gördüm "Dina?" dedim şişmiş gözlerimle ona bakarak, yere değildi ve oturdu, kafamı omzuna koydu ve saclarimi okşamaya başladı. Sakin bir ses tonuyla "ağla içini dök" dedi. Ondan sonra olanları hatırlamıyorum, bayılmışım çünkü, müdür gelmiş ambulansı aramış, beni ve Alex'i almışlar. Beni acile alex'i ise yoğun bakıma yollamışlar, rabert'a işe neden yaptığını sormuşlar beni sinirlendirdi demiş. Şuanda sevgilim durumu ağırmış.

Birkaç gün sonra okula gittim rabet'i gördüm yanına gittim istemsizce "ne istedin ondan, ne yaptı sana? aklım almıyor bir insan bir insanı neden öldüresiye döver" bana doğru bir adım attı ve "çünkü aramızda gölge oluyordu bende yok ettim" dedi bana doğru bırakdım daha atarak "sen bana aşık mısın?" diye sorabildim sadece. Evet anlamında başını sallayınca dünyam başıma yıkıldı, daha bir kaç gün önce ben senin gibi biri benim arkadaşım diye gezemem diyen kişi şimdi bana aşık olduğunu söylüyordu ve bu akıl almazdı.

Son dersin son dakikalarıydı nöbetçi öğrenci sınıfımıza girdi ve "hocam dersinizi böldüğüm için özür dilerim, bir konuşma yapmam gerekiyor." dedi, yüzü düşüktü ve sanki o konuşmayı yapmak istemiyor, bir an önce bitsemde kurtulsam der gibi bakıyordu, mutsuzdu. "okulumuzdaki çıkan kavgada ağır yaralanan Alex Feel saat 12:57'de hayatını kaybetmiştir, ailesi ve sevdiklerine Allah sabır verisin" dedi ve sınıftan çıktı