20 dakikadır bahçede oturarak kızımı ve ailemi bekliyorum, öğrendiğime göre Alin'i hastaneye götürmüşler oradan sonra hemen buraya geleceklerini söylediler.

Ailem ise Ankara'dan geliyorlardı haberleri olmamış ilk altı günü normal sanıp -normalde de telefonlarını açmıyordum rekorum beş gün- zaten geriye üç gün kalıyodu abim gelmiş onları endişelendirmememek için annemlere söylememiş.

O sırada bahçeden içeri girmişti. Koşarak abime sarıldım "Güzelim" dedi nefes nefese konuşuyordu yaa salak benim için endişelenmiş "iyimisin ağrıyan bir yerin var mı?" dedi.

"Hayır iyiyim ama Alin'de gelirse çok daha iyi olabilirim" dedim hemen o sırada Alin'in bağırdı sesi duydum "anne!"
(ya ben çocuk ağzı yazmıyorum siz o şekilde okuyun . Buarada unutanlar Alin 7 aylık)

"Annem" dedim Alin'i kucağıma alarak "bebeğim, çok özlemişim seni" yüzüne öpücükler bırakıyordum bunu çok seviyordu. "Biz yokmuşuz gibi davran zaten" dedi babam "Kıskandın mı baba" dedim hemen "Yok bebeğim kıskanmadım ama gel bir sarılayım" hemen babama sarıldım o sırada annnem bize bakıyordu tek kolumu açarak ona da gelmesini söyledim.

Biz burada sarılırken abim arkada bugün beni kurtaran timde ki kişilerle konuşuyordu ama daha çok içlerinden birisini sanki yıllardır tanıyomuş gibi konuşuyordu adam bana da tanıdık geliyordu ama tanımıyordum.
O sırada abim ve tüm tim bu tarafa geliyorlardı "Anne bak sana kimi getirdim tanıdın mı?" yanındaki adamı göstermişti o sıra annem hayır anlamda kafasını sallayınca tanımadığını anladım. "Kim oğlum tanıyamadım" dedi.

"Eski mahhallede ki Celil tanıdın mı sürekli bizim eve gelip Umay ile kavga ediyordu." dediği an ağzım açık kaldı ne! ama hiç benzemiyordu ki Celil abiye o zamanlarki Celil abim zayıf fazlası ile zayıf bir insandı şunki Celil abi asla o zamanlar ki Celil abiye benzemiyordu.

"Annem" diyerek hemen Celil abiye sarıldı annem. Anne bana bile bu şekilde sarılmadın, "ne kadar büymüşsün oğlum" dedi babam "Altay abi sen hâlâ çok gençsin" diyerek sarıldı. Ondan ayrılıp bana baktı "kız sen ne kadar çirkinleşmisin" dedi yüzünü buruşturarak "Sende çok yaşlanmışsın kaç yaşındasın 60 falan mı?" dedim "Tövbe ben 28 yaşında gencecik çıtırım" dedi yav he he der gibi kafamı salladım "e hani Mert yok mu?" dedi Celil abim "Yok oğlum bu sene sınavı var sürekli ders çalışıyor" dedi annem ve devam etti "Zeynep'de mi seninle yaşıyo oğlum" dedi "Evet annem de benimle kalıyor tek kalmak istemedi ben de tek bırakamazdım zaten, Can'dan numaranızı alır konum atarım size" dedi.

Bu sırada tim den sadece 2 kişi kalmıştı birisi bana yardım eden Hazal ve tim komutanı Alpar Celil abi onları tanıttıktan sonra Hazal erkek arkadaşı olduğunu düşündüğüm kişinin yanına gitti Alpar komutan ise Celil abiyi bekliyor gibiydi o sırada kucağımda uyuyan Alin'i yeni görmüş olmaliki "ooo Eyül abla Mert'ten başka çocuk yapmıycağım demiştin" dedi Alin'in yanağını okşaren "yok oğlum torunum o benim" dedi annem " Lan evlendiğini niye söylemiyon düğüne gelip altın takardım" dedi abimin çocuğu sanıyordu bu sefer "yok lan benim çocuğum değil Umay'ın kızı"dedi abi hemen "Lan ne ara evlendin sen hani kocan nerde senin kaçırıldığını bilmiyomu bu adam" dedi " Cehennemin dibinde ne hali varsa görsün, ayrıldık Alin'i istemedi" dedim olayı kısaca anlatarak.

O sırada annemler biraz daha konuştu çok kalmadık zaten Alin uyumuştu eve geldiğimiz gibi, Alin'i uyandırdım ve emzirdim şu zaman kadar Gülce abla tanıdığı bir kadına emzirtmiş Alin'i yani artık süt kardeşi vardı. Alin'i yatıdırdıktan sonra yatağa uzanıp tavanı seyrettim ve o an aklıma Alin'in benim kızım olduğunu anladıktan sonra Alpar komutanı yüz ifadesi geldi Celil abiden daha çok şaşırmıştı, bunları düşünürken uyumuşum.

Sabah kalktığımda Alin yanımda yoktu evde birsürü ses vardı sanırım misafir vardı o sırada Celil abinin sesini duydum sanırım Alin ile oyun oynuyorlardı hemen kalktım odanın içindeki banyoya girdim işimi halletim ve üstüme rahat şeyler giyerek odadan çıktım ve hemen aşağı indim evde tüm tim ve Zeynep abla vardı gülümseyerek Alin'i izliyordu "Günaydınn" dedim herkesden cevap aldığımda Zeynep ablaya sarıldım ayyy ne kadar özlemişim, tombiş yanaklarını sıkarak ayrıldım " ne kadar güzelleşmisin sen kızım" dedi Zeynep abla "vayy sizde öyle Zeynep sultan" o da yanaklarıma sulu öpücükler bıraktı.

"Sizde hoşgeldiniz" dedim time söylerken Alin'in sesi duyup arkama döndüm abimin omzunda oturup yüzüne vuruyordu bir yandan da abim yüzündeki minik elleri çekmeye çalışıyordu.

Hemen gittim ve abim eğilerek Alin'i bana verdi. "Güzelim, anne çok mu uyumuş bugün" dedim ve tüm herkesin oturduğu salona geçip Alpar ve Hazalın ortasına oturdum.

.......

Alin sürekli Alpara dönüp gülüyordu sonra utanıp başını boynuma gömüyordu tabi o sırada ifadesiz gözlerle -arada bakıp sırıtma dışında- o da Aline bakıyordu o sırada zil çaldığında hemen ayağı kalktım ve Alin'i oturduğum yere koydum koşarak kapıya gittiğimde bekletmeden açtım karşımda Gülce abla ve Arslan abi vardı "Hoşgeldiniz" dedim gülümseyerek her ikiside karşılık verdikten sonra odaya geçtiler.

"Oğlum?" dediler her ikiside Alpara karşı ve Alpar ve Alin -Alin Alpar'ın kucağındaydı - aynanda Gülce ablaya ve Arslan abiye baktılar "Oğlum senin ne işin var burda" dedi Gülce abla "Asıl sizin ne işiniz var" dedi bu sefer Alpar, ortam neden bu kadar gergin o sırada Alin'in gülerek Gülce ablaya ellerini uzatmıştı Gülce abla Alin'in bu isteğini geri çevirmeyip kucağına aldı.

"Güzel kızım bir gün görmedim çok özlemişim seni" dedi Gülce abla , Arslan abi ile boş yere geçtiler "Bir şey içermisiniz" dedim hazır ayaktayken çoğu kişi çay deyince amerikan mutfakğa geçtim ve çay suyu koydum ben hâlâ hiç bir şey yememiştim dolapta bulduğum birkaç şeyle küçük sandiviç hazırladım bitmesine çok az kalmışken çay suyuda kaynadı ve abim mutfağa geldi "Ben alırım çayı güzelim sen git otur" dedi ağzım dolu olduğu için konuşamadım onun yerine kafamı sallayıp onayladım sandiviçi bitirip odaya geçtim bu sefer koltukların yanında olan boş sandalyeye geçtim ve oturdum.

.......

Akşam olmuştu ben odada Alin'i emziriyordum herkes uyumuştu bugün fazlaca misafir gelmişti tüm gün onlarla ilgilenmiştik günün ortalarında Gülce ablnın kızı Minel'de gelmişti onunla aynı hastanede ve bölümde çalışıyorduk birde ikizi vardı Mine abla o da doktordu fakat karargah da çalışıyordu.

Alin'i yatırdıktan sonra aşağı su içmeye gittim kaparanlıktı sadece ay ışığı vuruyordu içeri bende ışığı açmadan suyumu içip balkona geçtim bu yaz aylarında geceleri balkon cennet gibiydi birazda üst katlarda oturduğum için rüzgar fazlaca esiyordu tam dışarıyı izlerken yan balkondan ses duydum.

_________________________________

Evettt bu haftanın ikinci bölümü çok içime sinmedi ama yinede yükledim, kitaba ait tik tok hesabı açtım takip ederseniz sevinirmm💖🫶🏻
(ulvycherry)

buarada önceki bölümde Umay'ın şiddet gördüğü sahneleri yazamadımki yazamamda öyle sahneleri ama timin bazı görevdeki sahneleri yazacağım tabiki

YILDIZA BASMAYI UNUTMAYINN ⭐️