Gülüşü bana Ötüken olanım.

Canım, cananım. İzim. Benim güzel sevgilim. Bu mektubu neden yazıyorum bilmiyorum. Tek bildiğim sana yazmak. Seni aramak ve bir gün sana kavuşmak.

Her günüm senin hayalinle. Her günüm senin özleminle geçiyor. Nasıl anlatılır bilmiyorum. Nasıl içimi dökerim bilmiyorum sana ama seni çok özlüyorum.

Beni görünce yüzünde açan tebessümünü, parlayan gözlerini, yatağa, üzerime sinen kokunu... Bana koşa koşa geldiğin, neşeli cıvıl cıvıl hallerini özlüyorum.

Sonra bir gün gördüm seni. Bir başkasının kollarındaydın. Bir başkasına gülüyordun. Bir başkasına sığınıyordun. Bir başkasına bakıyordu gözlerin ve seni bir köşede izleyen beni görmüyordun.

Öylesine yarımım ki sensiz. Hani anlatırdın ya bana annesizliğini, öksüzlüğünü. Sen gidince bende öksüz kaldım işte. Yarım, eksik ve kimsesiz kaldım.

Yokluğun öylesine yaktı ki beni, dağda taşta yediğim kurşunlar bile koymadı bana. Hiçbiri senin benden gidişin kadar yakmadı canımı.

Hiçbiri sensizlik kadar zor değildi.

Hiçbiri senin, bir başkasıyla nikah masasına oturduğunun fotoğrafını görmek kadar zor değildi.

Hiçbiri, parmağında onun yüzüğünü taşıman kadar ağır değildi.

Ben her şeye göğüs gerdim bu hayatta. Her şeye İz her şeye ama sensizlik çok zor be kızım. Sensizlik beni dağıttı, kalbimde hiç kapanmayacak bir yara açtı.

Sevgiyi,seninle öğrendim ben. Bana her şeyi öğrettin. Acılarımla, yaşadıklarımla nasıl başa çıkabilirim hepsini öğrettin ama sensizlikle nasıl başa çıkılır öğretmedin.

Sensizliğin acısı göğüs kafesimde yer edindiğinde o yara en çok ne zaman sızım sızım sızladı biliyor musun?

Evimize gittiğimde.

Sen o kapıyı bana açmadığında. Yatağımızda uyumadığını gördüğümde. Mutfakta kendi kendine şarkı söylerken, yemek yapmaya dalmadığında. Dolapta hiç dokunulmamış, yeri bozulmamış kıyafetlerini gördüğümde.

İçim öyle bir sızladı ki kalbimi söküp atmak istedim içimden ama sen varsın diye yapamadım.

İçinde senin olduğun, senin elinin değdiği hiçbir şeye dokunmadım.

Benim gülüşüm sana hep Ötüken belki ama senin gülüşünün de artık bir başkasının olduğunu biliyorum.

Ben sana hep Ötüken.

Sen bana hep sırt çeviren.

Ama olsun.

Sen yaşa, sen mutlu ol gerisi önemli değil benim için.

Bir başkasıyla mutluysan bir başkasıyla ol.

Ben sensiz ne kadar yaşarım bilmiyorum ama sen bensiz çok güzel yaşadın onu biliyorum işte.

Ve İz.

Hala öylesiyle.

Hepte öyle kalacak.

Bu bir bölüm değil! Sadece Alinin İzgiye yazdığı mektup. O yüzden kısalığı yüzünden lütfen şikayet etmeyin.

Sezon finalinden sonra görüşmek üzere.

Sizleri seviyorum.💚