Güneş yine tüm ihtişamıyla doğdu Midayat ' ın üzerine. Bazıları için aydınlık bir gün başlarken bazıları için karanlık hala devam ediyor

Bunlardan biride benim, benim adım Berivan, Şanlıoğlu konağının büyük kızıyım. Benim için bir zamanlar en güvenli ve en mutlu hissettiğim konak. Şimdi konağın terasında oturmuş güneşin doğuşunu izliyorum çünkü buna mecburum Allah aşkına kim sabahın kör vaktinde güneşin doğuşunu izlemek için kalkar ki ama ben kalkıyorum çünkü kimse uyanmadan kalkıp babam için kahve yapmak benim bu evdeki kutsal görevim

Kolumdaki saate baktığımda babamın kalkmasına az bir vakit kaldığını görünce kahve yapmak için mutfağa indim babam kahvesini sade içer. Babam için kahveyi ocağa koyunca boş durmak yerine çay suyunu da koydum bu arada kahve hazır olunca tepsiye koyup terasın merdivenlerine çıkmaya başladım. Babamı yine her zamanki yerinde sedirde oturmuş halde gördüm tepsiyle yanına doğru adım adım ilerledim beni fark etmesine rağmen dönüp bakmadı tepsiyi önüne koyup " Buyur ağam kahveniz" dedim. Bana bakmadan sadece başıyla onaylayıp kahvesini yudumlamaya başladı. Doğrusu babamın gözlerinin içine bakmayalı uzun zaman oldu babama uzun zamandır baba diye seslenmiyorum hem kaç kişi babasına ağam diye hitap eder ki ben hitap ediyorum çünkü ben baba dediğim adamı 7 yaşından sonra kaybettim yani kısacası ben 7 yaşından sonra öksüz bir çocuk gibi büyüdüm dersem abartmış olmam. Neyse bugün çarşıya gitmem lazım kendime kitap almayı düşünüyorum tabi alabilirsem. Ben kitap okumayı çok severim çünkü onlar benim bu hayattaki sevinç kaynağım. Tabi bunun için babamdan izin almam gerek babamdan izinsiz konaktan çıkmak yasaktır. Babam kahvesini yudumlamaya devam ederken:

- Eğer izin verirsen bugün çarşıya çıkabilir miyim ba...( kısa süren bir sessizliğini ardından) ağam?

Başıyla beni onayladı zaten pek konuşmaz, başıyla onaylar yada reddeder beni yani pek baba kız muhabbetimiz yoktur. Tam arkamı dönüp gideceken merdivenlerden ayak sesi duydum arkamı döndüğümde gelenin kız kardeşim Ayperi olduğunu gördüm evet benim bir kardeşim var annelerimiz ayrı olsada kardeşiz ama, ay ben size onu anlatmayı unuttum , babamın iki karısı var ben ilk eşinden kızıyım benden sonra kızı olmayınca babam annemin üzerine kuma getirdi zaten ondan sonra değişti tüm hayatımız aman her neyse bu çok uzun bir konu başka bir zaman anlatırım size.

- Kızım neden uyandın bu saatte?

Dedi kızını sabahın köründe ayağa dike adam.

- Sınavım var o yüzden bugün erken gidicem

Bu arada Ayperi lise öğrencisi normalde bende okumuş olsaydım şuan üniversite öğrencisi olurdum ama sevgili babacığım ben daha ortaokul okuyorken beni okuldan aldı o zamanlar benim gibi kızların sadece bu kadar okuduğunu sanıp hiç itiraz etmemiştim ama Ayperi’den sonra bunun tamamıyla yanlış olduğunu öğrendim, bir kızını okutmayan babam diğer kızı okusun diye dünyaları önüne seriyor. Ne şaşırtıcı ama.

- Gidersin kızım hele bir abinler uyansın onlar seni götürür

- Ya baba çocukmuyum ben kendim giderim ne gerek var abimlere

- Ne gerek var abimlere derken küçük hanım

Hepimiz sesin geldiği yere baktığımızda Aziz 'i merdivenlerin başında takım elbiseli bir şekilde gördük ve tabi yanında da ondan hiç ayrılmayan ikizi Aram 'ı onlar bu konağın benden iki üç yaş küçük çocukları aslında ilk başta çok iyi anlaşırdık ama büyüdükçe bana olan sevgileri nefrete dönüştü anlamadığım bir şekilde özellikle Aziz bana öyle nefretle bakıyor ki görende babasını öldürdüm sanır Aram Aziz gibi değildir o da beni sevmez ama bu kadar da nefret duymaz bana.

- Ya abi onu demek istemediğimi biliyorsun ben zahmet olmasın manasında dedim

- Olmaz olmaz merak etme götürürüz biz seni

- Ayperi kızım abinler götürür seni

- Tamam baba sen nasıl istersen

- Aram git Mirza 'yı da çağır o da sizinle gelsin

Aram onaylayıp Mirzayı çağırmaya gitti ha bu arada Mirza dershaneye gidiyor bu evde beni seven bir kaç insandan biri kendisi her gün bana çikolata bile getiriyor umarım bana olan sevgisi nefrete dönüşmezdi diğerleri gibi. Burda işimin olmadığını anlayıp arkamı döneceğim sırada Ayperi 'nin sesini duydum.

- Abla sende bizimle gelsene hem zaten bugün çarşıya gidecektin abim önce beni bırakır sonra seni istediğin yere bırakır.

Aziz 'e baktığımda beni öldürecekmiş gibi baktığını görünce bu teklifi reddetmenin benim için daha hayırlı olacağını düşündüm tam reddedeceken Aziz benden önce davrandı

- Ayperi abicim işim gücüm var sizi bırakıp hemen şirkete geçmem lazım

- Ama abi beni bırakırken ablamıda bırakırsan zaman kaybı olmaz ki bu sana

Bu işin uzayacağını görünce hemen araya girdim " Ayperi zaten ben şimdi gelmicem işlerim var siz gidin ben sonra gelirim " Ayperi itiraz etsede kararlı olduğumu görüp kabul etti. " Tamam abla çarşıya gelince beni ara eğer işim yoksa birlikte bir yerlere gideriz" Ayperi ' yi onayladıktan sonra annemin odasına gittim. Kapıyı çalıp odasına girince yatağında oturmuş bir şekilde gördüm 4 yıldır olduğu gibi yine çok yorgun gözlerinin etrafı siyah olmuş ne kadar ısrar etsemde bir türlü hastaneye gitmeyi kabul etmiyor.

- Anneciğim günaydın

Geldiğimi fark edip yanına oturmamı işaret etti. Gidip yanına oturunca elimi tutup;

- Yine sabah erkenden mi kalktın?

- 9 yıldır olduğu gibi

- Gözlerinin feri sönmüş meleğim uykunu tam almıyorsun

- Ben iyim ,beni bırak sen, biliyorum reddeceksin ama acaba bir hastaneye mi gitsek hiç iyi gözükmüyorsun annem

- İyim ben yok bir şeyim hem sen neden hala evdesin hani çarşıya kitap almaya gidecektin

- Gidicem ben, önce sen güzelce bir kahvaltını et ben giderim sonra

- Boşver sen benim kahvaltımı Hatice getirir bana kahvaltıyı hadi sen git

-Ama...

- Aması maması yok hadi söz dinle biraz hadi git

Annem beni ite kaka odadan kovunca bende hazırlanmak için odama çıktım. Hazırlanıp odadan çıktıktan sonra karşıda bana o güzel gözleriyle ateş çıkaran sevgili üvey annemi gördüm. Birbirimizi o kadar çok seviyoruz ki birbirimizi gördüğümüz yerde boğazlayasımız gelir o derece yani.

- Hayırdır hazırlanmış nereye gidiyorsun yine?

- Hanımım size o mutlu haberi hala veremeyeceğim hala bu konaktayım

- Hah seni kim alıp başını belaya sokar ki zaten

- Aaaaa niye öyle diyorsunuz sizin gibi bir şahsiyet bile evlendiyse ben ha hayli evlenirim siz beni hiç merak etmeyin

"Sen benimle nasıl konuşursun hadsiz" tam elini kaldırıp bana vuracaken bileğinden tutup " Karşında artık o küçük çocuk yok, bir daha bana el kaldırırsan artık bir elin olmaz" bileğini bırakıp konağın kapısını açıp kendimi dışarı attım. Taksi çağırmak için etrafıma bakarken buraya doğru gelen Ali abiyi gördüm. Ali abi çocukluktan beri burda çalışır aramızda abi kardeş ilişkisi vardır çünkü biz birlikte büyüdük.

- Hayırdır nereye bakalım böyle?

- Kitap almak için çarşıya gideceğim abi

- Hadi o zaman bırakayım seni

- Hayır abi gerek yok taksi çağırırım ben

- İtiraz kabul etmiyorum küçük hanım, haydi arabaya

Dediğini yapıp arkasından arabaya bindim. Sohbet ede ede çarşıya gittik beni çarşı meydanına bırakınca itiraz etmesine rağmen onu eve gönderdim biraz hava almaya ihtiyacım var çünkü. Kitap evine adım attığım zaman sanki başka bir dünyaya adım atmışım gibi hissediyorum o kadar güzel bir yerki. İhtiyacım olan kitapları alıp kolay gelsin deyip kitap evinden çıkıp eve doğru gitmeye başladım.

Allah aşkına Mİdyat neden bu kadar sıcak , beynimin kulaklarımdan aktığını hissediyorum resmen, keşke Ali abiyi göndermeseydim zaten sabah kahvaltı etmedim midem kazınmaktan delindi resmen ayıla bayıla evin yolunu giderken karşıda bir simitçi gördüm en azından sıcağa çare bulamam ama açlığımı giderebilirim azda olsa, simit almak için yola adım atmamla karşıda son sürat bana doğru gelen beyaz bir Range Rover görmem bir oldu resmen yüreğim azımda atmaya başladı araba zar zor fren yapıp durunca içinden çıkan iri yarı kaslı bir genç adam karşımda durup bana bir şeyler söylüyor ama kulaklarıma söyledikleri uğultu olarak geliyor. Sıcak hava , midemin açlığı ve bu korku beyinimdeki sinyalleri yaktı. Gözlerimde beliren siyah noktalar dengemi korumamı zorlaştırıyor, artık direnmeyi bırakıp sert bir zemine düşmeye kendimi hazırlamışken ,kendimi iri kollarda buldum o an göz göze geldim onunla işte o zaman anladım " Benim hikayem asıl şimdi başlıyor."

Evet arkadaşlar ilk bölüm hakında yorumlarınız

Berivan hakkındaki görüşünüz

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın...:):):)

Instgram: ummu_trk57

Diğer kitabımıda okumanızı tavsiye ederim...

Görüşürüz:)