Şiyar Lerzanoğlu anlatımından

Altı yıl koskoca altı yıl sonra ayak bastım bu topraklara benden çocukluğumu, mutluluğumu ve ailemi çalan toprağa. Belki biraz olsun acılarım azalır diye kaçtım buralardan ama azalmadı bu toprağa adım atar atmaz tüm yaşadıklarım gözümün önünden geçti azalmayan acılarımın intikamını almaya geldim benden hayatımı çalanları beni kendi memleketimden, ailemden yıllarca uzak tutanlardan intikam almaya geldim. Ben bu şehri, içimde yanan intikam ateşi gibi cayır cayır yakmaya geldim.

Havalimanının kapısından çıktığımda karşımda arabaya yaslanmış otuz iki diş sırıtan bir adet Gökhan gördüm kendisi benim çocukluk arkadaşım İsviçre de beni bir kez olsun yalnız bırakmadı sağ olsun. Büyük bir sevinçle önümde durup:

- Oooo Şiyar bey gelişinizle Midyata bahar geldi şenledik vallah. Kral geri dönmüş sallansın buralar.

- Sus be yağcı herif sanki beni yeni görüyorsun her gün peşimdeydin bir huzur vermedin ki

- Aşk olsun Şiyar öyle deme ama o gavur ellerde yollarımı dört gözle nasıl beklediğini görüyorum ben o kara gözlerin her şeyi anlatıyor bir kere

- Biraz daha devam edersen yılların acısını senden çıkarırım ağzın burnun yer değiştirir

- Ooo tamam şampiyon sakin ol. Senlede şakalaşmaya gelmiyor

- Gökhan yoldan geldim yorgunum beyinim almıyor

- Haa anladım akşam gel öyle hasret giderelim diyorsun

Sırıtığını görünce " Gökhan!" hala güldüğünü görünce ellimden bir kaza çıkmadan eve gitmek için arabaya doğru yürüdüm.

- Şiyar nereye gidiyorsun gel bir kahvaltı yapalım birlikte

- Kahvaltı yapacak vaktim yok sen git ben eve gidicem akşam görüşürüz

- Tamam o zaman sen eve git bende işleri halledip akşam Duha 'yı alıp gelirim

- Tamam haberleşiriz. Bu arada Duha nerede hayırsız herif ne oraya gelip bir hal hatır sordu nede beni karşılamaya geldi

- Ooo aynı şehirde olmamıza rağmen ben bile zor görüyorum onu. Hem onun başı dertli bu aralar gönlünü kaptırmış birine.

- Duha beye bakın. Ben akşam alırım onun ifadesini hadi akşam görüşürüz

- Görüşürüz kardeşim

Gökhan la vedalaşıp eve gitmek için yola koyuldum. Eve hemen varmak için hız yapıp sağa döndüğüm zaman aniden bir kız çıktı karşıma arabayı zar zor fren yaptığımda karşımdaki kızın donmuş bir şekilde arabaya baktığını gördüm vakit kaybetmeden arabadan inip yanına gidip :

- Hanımefendi... Hanımefendi iyimisiniz bir şey söyleyin?

Kolumu tutup hafif sarstım ama hiç bir şekilde tepki vermiyordu çok fazla korkmuş olması lazım beti benzi atmıştı. Bedeni hafif tökezlediğinde bayılacağını anlayıp tam kolunu tutacakken o kollarıma yığıldı. O an kahvenin her tonu olan gözlerine baktım bir saniye bakıştıktan sonra gözleri kapandı. Daha fazla böyle durmak yerine onu kucağıma alıp ön koltuğa aturtup torpidodan bri şişe su çıkartıp yüzüne çarptım yavaş yavaş ayılmaya başladığında gözlerini aralayıp bana baktı yakınlığımızı fazla bulup hemen kendimi geri çektim yüzüne bakıp:

- İyimisiniz? Bir yerinize bir şey oldumu?

Başını olumsuz anlamında salladı onu bu şekilde bırakamazdım o yüzden onu evine bırakmanın daha doğru olduğuna karar verdim

- Tamam şöyle yapalım sizi evinize bırakayım iyi değilsiniz zaten

Soran gözlerle ona baktım ama itiraz edip " Hayır buna hiç gerek yok ben kendim giderim iyim zaten." tam arabadan ineceken önünü kesip " Hiç bir şekilde itiraz kabul etmiyorum o yüzden lütfen oturun sizi evinize bırakayım." Kararlı olduğumu görüp tekrar yerine oturdu bende kapıyı kapatıp sürücü koltuğuna geçip arabayı çalıştırdım. Yolculuğumuz sessiz bir şekilde devam ederken sessizliği bozup :

- Eviniz nerede acaba?

- şey ben Şanlıoğlu konağı'nda yaşıyorum buraların yabancısı değilseniz biliyor olmalısınız

Şanlıoğlu ismini duyar duymaz arabayı aniden durdurup yanımdaki kıza baktığımda bana korkmuş gözlerle baktığını gördüm ona dönüp:

- o konakta mı çalışıyorsunuz?

- Hayır ben o Konağın büyük kızıyım Ne oldu Neden arabayı durdurdun?

Ona bir şey olmadığını söyleyip arabayı tekrar çalıştırdım. Hala şok içerisindeydim açıkçası şu an yanımda baş düşmanımın kızı oturuyor bu ne biçim bir tesadüf.

Arabayı Şanlıoğlu konağının önünde durdurup yanımda oturan kıza baktığımda bana doğru dönüp " teşekkür ederim beni bıraktığınız için" başımı sallayıp poşetlere vermek için arabaya doğru uzandığımda O da benimle birlikte uzandı şu an birbirimize o kadar yakınız ki kokusu burnuma geldi papatya gibi kokuyordu

Ve ben papatyalardan nefret ederim...

Yakınlığımızı fark edip hemen kendini geri çekince ben de vakit kaybettmeden poşetleri alıp eline verdim poşetini aldıktan sonra tekrar bana dönüp " Tekrardan teşekkür ederim iyi günler" başımı sallayıp iyi günler dedim.

Gülümseyip Kapıyı açıp çıktı tekrar bana bakıp Konağa doğru gidip içeri girdi

Şanlıoğulları onlarla olan düşmanlığımız yıllara dayanır babam Ahmet Lerzanoğlu o zamanlar bir kadına sevdalıymış kadının adı ise Evin Reşat o da babamı seviyormuş evlilik hayali kuruyorlarmış ilişkileri çok iyi gidiyormuş ta ki Hüseyin Şanlıoğlu çıkana kadar Evin Reşatı bir düğünde görüp sevdalanmış kadın ona evlenmeyeceğini söylemesine rağmen o akşam kızı istemeye gitmişler tabii o zamanlar Şanlıoğullarının maddi durumu Lerzanoğullarına göre daha iyiymiş kızın babası da kız yalvarmasına rağmen para karşılığı kızını Şanlıoğullarına vermiş. Babam yine de vazgeçmemiş Evin Reşat'la konuşup birlikte kaçmaları gerektiğini kimsenin onları bulamayacağını söylemiş fakat Evin Reşat kabul etmemiş kaçmanın her şeyi daha berbat edeceğini söylemiş kaderine razı olup o adamla evlenmekten başka çaresi olmadığını söyleyip gitmiş. Babam konağa gittiği zaman babaannem ona bir kız bulduğunu söylemiş babam bir tek acısını unutmak için hemen kabul etmiş öyle ki Hüseyin Şanlıoğlu ve Evin Reşat'ın düğününden önce evlenmiş annemle. Ama annem hiç mutlu değildi çünkü kendisi evlenmek istememişti ama babam sanki bütün bunların suçlusu annemmiş gibi tüm nefretini ve kinini annemden çıkardı öyle ki gözlerimin önünde önce annemi sonra kendini vurdu tabi kimse benim tüm bunlara şahit olduğumu bilmiyordu

Babam olacak adam hem annemi hem babamı aldı...

Evet Şiyar hakkındaki düşünceleriniz neler

Şiyarın Berivan dan intikam alma sebebi nasıldı

Oy ve yorum yapmayı unutmayın:) :) :)

Görüşürüz:)