KİTABA BAŞLAMA TARİHİNİZİ YAZIN...

Bölümün şarkısı: Kargo Yıldızların Altında

. 

. 

. 

BAK PAPATYA MEVSİMİ GELDİ MEVSİMLERDEN PAPATYAYI SONRA SENİ. SONRA YİNE SENİ. VE HEP SENİ.. -CEMAL SÜREYA-

Benim gönlüm sarhoştur Yıldızların altında Sevişmek, ah, ne hoştur Yıldızların altında

Benim gönlüm sarhoştur Yıldızların altında. Sevişmek ,ah, ne hoştur Yıldızların altında

Mavi nurdan bir ırmak Gölgede bir salıncak. Birde ikimiz kalsak. Yıldızların altında

Yanmam gönlüm yansa da. Ecel beni alsa da. Gözlerim kapansa da Yıldızların altında

Gözlerim kapansa da Yıldızların altında. Gözlerim kapansa da Yıldızların altında

YANMAM GÖNLÜM YANSA DA ECEL BENİ ALSA DA. GÖZLERİM KAPANSA DA YILDIZLARIN ALTINDA...

"MİHRİBAN"

İsmimi duyduğumda kulaklığımı çıkarıp arkamı döndüğümde annemi kapı pervazına yaslanmış bir şekilde bana bakıyordu kaşlarının çatık olduğunu görünce ona hemen en güzel gülümsememi yolladım.

"Annecim" aniden öksürüğüm tutunca yatağın üzerindeki astım ilacımı alıp içime çektim annem telaşlı bir şekilde yanıma gelip "Mihriban kızım iyi misin? Sana kaç defa kendini bu kadar yorma dedim, bir kez olsun beni dinlesen ne olur."

Nefes alış verişim düzgünleşince annemin ellini tutup ona döndüm "Annecim ben iyim bir şeyim yok hem sadece dans edip şarkı söyledim kendimi yoracak bir şey yapmadım." Annem karşıma geçtiğinde yüzü aniden ciddileşmişti." Mihriban kızım biz apartmanda yaşıyoruz böyle bağıra çağıra şarkı söyleyip zıplamak doğru değil kızım alttaki insanlar rahatsız oluyor daha geçen gün yönetici uyardı bir daha şikâyet istemediğini söyledi."

Annemin söyledikleriyle dönüp ona baktım benim annem fazla iyi niyetli birisidir kendisi dışında herkesin iyiliğini düşünen biri, bu huyunu ne kadar değiştirmeye çalışsam da pek başarılı olduğum söylenemez. Sağ elimi hemen göğsümün ortasına koyup şaşırmış bir edayla konuşmaya başladım "Ne yani birde şikayet mi etmişler inanamıyorum ben onlara burada bedava konser veriyorum onlar gidip beni şikayet etmişler hem ne güzel işte benim sayemde apartmana biraz can geldi bu ne böyle ölü apartmanı gibi " tam arkamı dönüp gidecekken aklıma gelen şeyle tekrar anneme döndüm "Hem alt kattakiler beni nasıl duyuyor karı koca 97 yaşındalar " annem beni ayıplarmışçasına bakınca susmak yerine sözümü tamamladım "Alt kattaki kadın geçen gün dolabı sütlaç diye anlamış kadın beni nasıl duyacak ki."

Annemin bir şey demeden hemen elini tutup odadan çıkardım birlikte mutfağa geldiğimizde sofrayı kurduğunu gördüm hiç beklemeden tam sofraya oturacakken annem beni durdurdu "Kızım hadi bir koşup ekmek al öyle gel bunu söylemek için geldim odana ama beni lafa tutun" ne kadar ekmek alma işini sevmiyorsam da başımı sallayıp hemen mutfaktan çıktım sonuçta ne kadar çabuk gidip gelirsem o kadar çabuk aç midemi doyururum. Ayakkabılarımı giyip evden çıktıktan sonra asansör yerine merdivenleri kullanmayı tercih edip aşağı kata indim .

Mahallemizin bakkalcısından iki ekmek alıp yola koyuldum bir yandan da en sevdiğim şarkıyı söylemeye başladım.

Yanmam gönlüm yansa da. Ecel beni alsa da. Gözlerim kapansa da. Yıldızların altında

Apartmana yaklaştığımda motosikletinden inen Murat'ı gördüm. Murat benim her gece yıldızların altında dilediğim tek dileğim, kendimi bildim bileli ona platonik olarak aşığım.

Kaskını çıkarıp etrafına baktığında beni fark etti yüzünde her zaman hayran olduğum o güzel gülümsemesiyle karşımda durdu. "Mihriban" ismimi ondan duyunca gerçekten Mihriban olduğumu hissediyorum sevgi dolu , anaç ve şefkatli biri.

"Merhaba okuldan mı?" Murat Sütçü İmam Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği okuyor bense yeni bu sene sınava girecem hedefim ise onunla aynı üniversite ve bölümü okumak yemin ettim bu adamı bırakmaya niyetim yok.

"Evet, sende bakkaldan herhalde" büyük bir gülümsemeyle elimdeki poşetleri kaldırıp salladım o da gülümsediğinde bana bir adım daha yaklaştı o an yüzümdeki gülümseme dondu kalbim maratona başlamışçasına atmaya başladı. "Mihriban senin çillerin mi var? Ben bunu nasıl daha önce fark etmedim"

Daha çok kendine sorduğu soruyla yüzümde büyük bir şaşkınlık ifadesi oluştu. Evet çillerim vardı ama o kadar belirgin değildi yüzüme çok dikkatli bakıldığında fark edilirdi. Yüzüme iyice eğildiğinde kalbim göğüs kafesimde fırlayacakmış gibi atmaya başladı.

ay ne oluyor ne oluyor hem de mahallenin ortasında...

"Yıldızlar yağmış yüzüne Mihriban güzelliğine güzellik katmış." ay ben şurada iki dakika taşikardi (kalp krizi) geçirip geliyorum. Ne kadar ondan uzaklaşmak istemesem de yarın mahallenin dedikodu haberi olmamak için bir adım geri çekildim. Benim çekildiğimi görünce o da hemen geri çekilip etrafına baktı ama o an bu mahallede görmek isteyeceğim en son kişiyi gördüm Çiğdemi.

Çiğdem mi diyeyim yoksa sen mi gerçek ismini söylersin 404 kadın..

Lütfen emeğe saygı olarak oy ve satır arası yorum yapmayı unutmayın :) :) :)