Gözlerimi hastanede açtım. Ne zamandan beri buradayım ,o gece ne oldu, elif nerede?

Elif neredeydi, o da yaralıydı, yere yığılıp kalmıştı.

"Elif...... Elif nerede "diye seslendim.

Seslenmemle odaya hemşire girdi,uyandığımı gören hemşire aileme haber verdi.

Annem ,abim ,babam hepsi buradaydı, dolu dolu gözlerle bana bakıyorlardı.Abim gene saçma espriler yapıyordu, beni güldürebilmek için.Ama ben o gece neler olduğunu,ne kadar süredir uyuduğumu,Elif'in nerede olduğunu bilmek istiyordum.

Çok kan kaybetmişim, günlerce aç kaldığım içinde kendime gelememişim. Günlerdir uyuduğumu söylediler, orman yolundan bir araba almış bizi, hastaneye yetiştirmiş. Peki Elif nerede neden hiç Elif'ten bahsetmiyorlar.

"Anne Elif " diyebildim.

Annem"iyi Elif iyi kızım".

"Nerede anne uyandığımı bilmiyor mu? Bilseydi gelirdi beni görmeye, çağırın lütfen görmek istiyorum Elif'i" dedim.

Annem"........... "

"Anne..... Niye susuyorsun Elif nerede, çağırsana! "

Annem ağlayarak kapıdan çıktı.

Babam"kızım sen üzülme diye annen demek istemedi, Elif yoğun bakımda durumu iyi değil"dedi.

"Hayır baba! Ben onu kurtardım beraber geldik yola kadar, o iyii! Onu da kaybedemem babaa" diye ağlamaya başladım.

Bütün arkadaşlarımızı o ormanda kaybettik, Bi biz sağ çıkmıştık. Şimdi yalnız kalamazdım, Elif'i de kaybedemezdim.

"Baba beni Elif'e götür."

Abim"olmaz yeni uyandın! Dinlenmelisin, yarın ben seni götürecem. Şuan dinlenmelisin. "

"Olmazz! Ben Elif'i görmek istiyorum neyini anlamıyorsunuz! "

Ayağa kalkmak için direndiğimi görünce, abim destek olup Elif'e götürdü .

Camın arkasından izleyebiliyordum.Babaannesi, kardeşi çaresiz, perişan bir şekilde uyanmasını bekliyorlardı.

Babaannesi beni farkedince kalkıp sıkıca sarıldı bana,"Özge yavrum sen uyandın iyisin, Elif'im neden uyanmıyor, neden açmıyor gözlerini bişey söyle bana "diyerek ağladı.

Yapabileceğim hiçbir şey yoktu,bütün arkadaşlarım vahşice katledilmişti, kalan tek arkadaşım da ölümle mücadele ediyordu ,ama benim yapabileceğim hiçbir şey yoktu.

Kendimi fazla yormuş olacağım ki gözlerimin kararmasıyla kendimi abimin kollarına bıraktım.