Çok zor bir süreçten geçtiğimin farkında olan ailem, kendimi iyi hissedeyim diye, beni Bursa'ya dayımlara götürmek istediler.Ne kadar itiraz etsemde fayda etmedi.

Kabullenmeseler de sanki başıma bişey gelmesinden korkuyor gibilerdi. Hissediyordum bişeylerin yolunda gitmediğini. Annem 3 günlüğüne demişti ama bir aya yetecek kadar kıyafet hazırlamıştı. Sürekli Bursa'da güvende olacağımı ima ediyor gibiydi.

Bursa 'ya gitmeden tekrar Elif'i görmek istedim, durumu iyiye gidiyordu, hergün ziyaretine gidiyordum.En sevdiği çiçeklerden alırdım, uyanınca mutlu olsun diye.

Valizleri arabaya aldıktan sonra,hastaneye doğru yola çıktık.

Hastaneye vardığımız gibi yukarı çıktım.Burada bir terslik vardı.

Elif'in kaldığı odanın koridoru polis kaynıyordu.

Ne oluyor du burada? Hiçbir şey demeden korkuyla Elif'in odasına girdim . İyiydi çok şükür iyiydi!

Elif'in kardeşi beni görünce yanıma geldi.

Selim"Özge abla sen gitmedin mi? Burada ne arıyorsun? "

"Gideceğim! Ama gitmeden Elif'i görmek istedim, bu polisler ne arıyor burada ne oluyor? "

Selim"sen bilmiyor musun? "

"Neyi bilmiyorum ben yaaaa! Ne oluyor? " dedim sinirlenerek.

Selim "polis katilin kim olduğunu halen bulamamış, işlediği cinayetlerden , senin ve ablam için de mezar taşlarının olduğunu görünce size tekrar zarar vereceğini düşünüyorlar, bu yüzden ablamı korumaya geldiler, sizin peşinize düşmesinden korkuyorlar. "

Ne yani annem bu yüzden mi Bursa'ya götürüyor beni. İliklerime kadar hissediyordum o korkuyu tekrardan. Ya düşündükleri gibi peşimize düşerse, bizi öldürmeden durmayacaktı belki de.

Belki şuan yakınımızda bir yerdedir. Bizi izliyordur. Korku içinde anneme sarıldım.

"Anne gidelim, lütfen gidelim buradan!"dedim ağlamaya başlayarak.

Abim gelip elimden tutup "korkma! Abin yanında kimse kılına zarar veremez! Seni bir daha yalnız bırakmam"dedi.Abim de korkuyordu , belli etmemeye çalışıyordu ama gözlerinden anlayabiliyorum.

Yola çıktığımızdan beri sadece arkadan gelen arabaları izliyordum, takip edilme endişesiyle...

İçimdeki korkuyu bastıramıyordum, ya gerçekten dedikleri peşimize düşerse. Bu kabus ne zaman son bulacaktı, ne zaman uyanacaktım.

Ne kadar sürecek bu böyle...

Bu korku ne kadar sürecek, peşimize düşüp, bizide öldürme korkusu...