Gözlerimi açtığımda bir ağaca bağlıydım, karşı ağaçta da Elif...

Ne olmuştu bize?

En son hatırladıklarım, Sude'nin ihaneti, katilin Sude'yi vurması, sonra ensemde hissettiğim ağrı... Evet başka bir şey yoktu bizi bayıltmıştı. Öldürecekti , bu yüzden bağlamıştı bizi. Bu iplerden kurtulmak çok zordu. Elif'e seslenmeye başladım, ayılması için. O da kendine gelmeye başladı

Elif"ahhhh başım çok ağrıyor, ne oluyor yaaa niye bağlıyım ağaca! "

Hiçbir şey demeden sadece izledim. Aklı başına gelirdi birazdan .

Elif "Sudeee sude bizi ona getirdi! Özgeee bişey yap çözmeye çalış ipleri, buradan kurtulmalıyız! "

"Olmuyor Allah kahretsin olmuyor! Çok sıkı bağlamış çözülmüyor! "

Katil "boşuna uğraşma çözemezsiniz! Sadece kendini yormuş olursun. "

Elif "bırak bizi gidelim, lütfen! Biz sana hiç bir şey yapmadık, ne istiyorsun bizden" diye haykırdı.

Katil "beni buraya çağıran sizdiniz! Şimdi sonuçlarına katlanacaksınız, diğer arkadaşlarınız gibi. "

"Biz seni tanımıyoruz bile kimsin! Bizimle derdin ne! "

Katil "hayır tanıyorsunuz, siz beni çağırdınız. O gece siz aradınız beni, o rastgele çevirip date ye davet ettiğiniz bendim.Sizin bu güzel davetinize karşılık vermemek olmazdı" dedi kahkaha atarak.

Elif "lütfen bırak bizi gidelim, lütfen! "

Katil "şu andan itibaren sizi bırakamam, artık kim olduğumu da biliyorsunuz. Yani şuan biliyorsunuz , bir kaç saat sonra onuda unutacaksınız, sonsuza kadar. "

Elif"lütfen bırak, ne yüzünü gördük, ne seni tanıyoruz, bırak gidelim"dedi ağlamaya başlayarak.

Katil"sus ağlama, korkaklara tahammülüm yok! Öleceksiniz başka yolu yok! Ama en kolay şekillerde öldüreceğim sizi, acıdım size"dedi alay edercesine.

Yolun sonuna gelmiştik. Çıkamamıştık bu ormandan, kurtuluş yolumuz kalmamıştı .