Yolda ne annemin ne de amcamın ağzından tek kelime çıkmıyordu. Annem niçin bu kadar korkuyor. Annemin endişesini gördüğüm için kalmakta ısrar etmemiştim ama annenim bu hali hiç hoşuma gitmiyodu. Sessizliği ben bozdum. Anne babamı görmek için döneceğiz dimi İstanbul'a... Annemin gözünden yaşlar süzülüverdi.Konuşamadı.Anne dönecek miyiz?

Annem"..."

Niye susuyorsun anne?

Amcam"yok baban falan!Baban öldü, siz artık köyde kalacaksınız,buna alışsanız iyi olur. "

Ağlamaya başladım. Anne dönelim!Ben köyde kalmak istemiyorum! Hem ben babamı özlerim anne...

Annem hıçkıra hıçkıra ağladı.

Ne olacaktı, babamı ziyaret edemeyecekmiydim,hep köyde mi kalacaktık, bu haksızlıktı, hemde çok büyük haksızlık...