Defne'den

Öykü gideli üç ay olmuştu. Bugün mezarlığı ziyaret edecektim, onu belki son defa görüp intikamını almak için ilk adımı atacaktım.

Bu süreçte ailesinin, Berk'in adreslerini neler yaptıklarını, nerelere gittiklerini,neredeyse haklarında herşeyi öğrenmiştim.

Annesi ona yaptıkları yüzünden,intahar etmesine dayanamayıp delirmiş. Ruh ve sinir hastalıkları merkezine yatırılmış.

Babası hiçbir şey olmamış gibi, kahveye gider,gezer tozar, arada bir içmeye gider birde parayla aldığı evde keyif sürer.

Berk ise lüks hayatına devam ediyor,Seyahatlere çıkıyor, lüks arabalarla geziyor,her gece farklı bir mekanda, sabahına farklı bir evde, farklı bir yatakta uyanıyor.

İlk olarak babasından intikam alacağım ardından sırasıyla Berk ve annesi...

Bu süreçte hepsini izleyip, hesaplamıştım zaten. Daha fazla düşünmeden evden çıkıp mezarlığa doğru yürüdüm. 15 dakika sonra Öykü'nün mezarında buldum kendimi. Mezarın dibinde diz çöküp, beni duyuyormuş gibi konuşmaya başladım.

"Öykü'm, bebeğim ben geldim. Seni özledim, seninle konuşmayı, toprağına sarılmayı özledim,kızma bana senden başka gidecek biyerim yok, beni anlayan,dinleyen kimse yok, bir senle konuşunca iyi oluyorum" dedim gözlerimden yaşlar süzülerek.

"Aslında vedalaşmaya da geldim. Bugün belki son gelişimdir. Artık sana bunu yapanlardan intikam alma zamanı. Sen almak istemiştin bu intikamı ama olmadı. Ama merak etme acı çekmeden, sana yaşattıkları acıyı çekmeden ölmeyecekler" dedim konuşmaya devam ederek.

"Hatırlıyormusun Öykü'm, çocukken mahallede hep döverlerdi beni. Ben ağlayıp otururken, sen döverdin onları. Sonra yanıma gelip, bak yanlarına bırakmadım derdin. Neden yaptın dediğimde ise. sen benim arkadaşımsın,kimse sana zarar veremez derdin.

Şimdi sıra bende kimsenin yanına bırakmayacağım, sana zarar vermelerine engel olamadım ama bunun hesabını soracağım zarar veren herkesten"dedim.

Yol kenarında siyah bir arabanın durmasıyla gitmem gerektiğini anladım, Öykü ile vedalaşıp ayrıldım mezarlıktan. Arabanın önüne geldiğimde bir adam koşup kapıyı açtı"buyurun efendim" diyerek.

Arabaya binip yola çıktık.

Şoför"nereye gideceğiz efendim"dedi.

"Mahalleden geçeceğiz, sonra da beni eve, Okan'ın yanına bırak" dedim, son defa doğup büyüdüğüm çocukluğumun geçtiği bu mahalleyi görecektim.

"Sana verdiğim görevi de bu gece yerine getirmeni istiyorum, hatasız bir şekilde olsun. "

Şoför "peki efendim, adamlar hazır benden haber bekliyorlar, istediğiniz zaman halledeceğiz" dedi kendinden emin bir şekilde.

Mahalleden geçerken, her sokakta, her köşede,her yerde Öykü ile olan anılarım aklıma gelip durdu .Geçmişin verdiği acı içimi delip geçiyor gibiydi. Bugün geçmişime, herşeye, herkese sırtımı döneceğim .Öykü'nün intikamını alıp, Okan'a verdiğim sözü tutup, onunla bir hayat kuracaktım.

Okan dışardan iş adamı görüntülü, bir mafya lideri aslında. Onunla Öykü'yü kaybettikten sonra tanıştım.

Hep destek oldu bana, hatta intikam almama da yardım edeceğini söyledi. Onunla evlenmem karşılığında, Öykü'nün katilleri cezalarını çekeceklerdi.