Fırat'ı görünce mutlu oluyordum, içimde bir hareketlilik oluyordu, sanki içimde yüzlerce kelebek kanat çırpıyormuş. Kapkara saçları, kirli sakalı, uzun boyu, üzerinde ki takım elbisesiyle , bütün yakışıklılığıyla karşımdaydı .Olamaz! Ben bu hissi daha önce Berk'te yaşamıştım. Bir daha aşık olamazdım, sevemezdim.Hem zaten ben sevsem de , o sevmezdi beni... Kim severdi ki beni... Ben ne kadar masum olduğumu söylesem de , onlara göre bir katildim, tecavüzcüsünü öldüren bir katil... Duygularımı bastırıp, Fırat'a doğru yürüdüm. Beni farkedince sıkıca sarıldı,işte şimdi kalp atışlarımı da durduramıyordum. Rahatsız olduğumu düşünmüş olacakki, geri çekilip "özür dilerim, ben seni karşımda görünce"diyebildi.Oturduğum gibi ailemi sordum. Başıma gelenleri öğrendikten sonra Tarık'a gidip susmamız için, 2 milyon lira isteyen babamı," kızımın namusunu kirlettiniz, polise gitmemi istemiyorsan karşılığını vereceksin "diyen annemi... Benim günlerce çektiğim acıları, menfaate dökebilen, "evinde otursaydın bunlar başına gelmezdi, şimdi sesini çıkarma" diyen ailemi...