Vakti vaktinde...(*)
Ayrılığın sancısı.
Zamanı geldi. İşte yüreğimin feryadı,
zamanı geçti. Kalbimin figanı.





Vakti olan şimdilerde vakitsiz göç etti.
Geriye sağ kalanların arasında...
Hiçlik vaveylalarım(*)
Ciğerim dağlar, burnum sızlar oldu.





Meyus(*) da ise düşlerim ve düşüncelerim.
Seni aramak için yekpare(*) mecbur.
Özlem ve kederlerimden ziyade düşüncelerim yorgun.
Elimi kolumu bağlar oldun istemsiz bir şekilde...





Her günümü an be an tekrar yaşamama neden oluverdiğinde...
Haddizatında yaşayan bir ölüyüm artık...
Çünkü ben aslında... Ben aslında...
Yaşam ve ölüm arasında olan bir hiçmişim meğer.