Uzaklara dalan gözlerimle o günü bekliyorum.
Kimi bekliyorum? Veyahut neden bilmiyorum?
Belki bilinen hanımefendiyi. Belki de bilinmeyen bir hanımefendiyi.
Onunda gözleri uzaklara dalmış biliyorum.
Neden bu denile düşüncelerin?









Namütenahi(*) Kabul musun acaba?
Yetmez mi ne denile uzak şehirde kalman?
Yine tenha bir yerde otursak ve hasret gidersek,
İki kahve iki farklı kitap veyahut iki farklı düşünceler...
Gerçekten geç mi kaldık? Yoksa vakti gelmedi mi konuşmaların?









Yine iki munis(*) insanlar gibi anlatsan. Anlasam.
Velhasıl(*) alicenap(*) ve kibar olan düşünceler.
Fakat bir anlık heves değildi. Ondan eminim.
Ona berceste(*) ve payidar(*) olan özlemimdi haddizatında(*)
Seni anlayan ve değer verebilecek bilinmeyen biriden...








Sana olan hatıra şiirimden…