Vakit, izafi(*)...
Gönlümü canhıraş(*) eden,
Vakittir. Hasıl(*) oluverir ya!
Yüreğimi vaveyla ile boğan.





İzafi vakittir sonrası mukadderat(*)
kalan sağlar bizimdir.

Ardından kalan hiçlik vavelalarım.
Velhasıl hasıl olduğunda işte o berceste olanı karşımda,




Haddizatında, berceste ve vakitlere munis idi kendisi.
Sonuna kadar efsunkardı(*) karşılıklı tumturaklarımız.(*)
Tahayyül(*) ederim ki bir gün yekparedir sana olan şiirlerim.
Oysa ne kadar namütenahilerle, ne kadar munislerle ve ne kadar safderunlarla(*) ümit beslemeiştim.

Fakat ruhuma sirayet(*) eden meğer lafügüzafmış(*) hepsi.

*Bu şiirim sıkı okurlarımın beğenmelerinden dolayı (20 Kasım 2023) tarihinde revize edilmiş, günümüz eserinde bulunmaktadır.