Ölmüştü,kanlar içinde yatıyordu. Doktorlar etrafında duruyordu,ilk defa yüzünü gördüm. Kumral saçları dağılmış,gözleri kapalı bir şekilde yatıyordu. Üstüne beyaz örtmüşlerdi,gitti.

"Nazan noldu?"

"O-O Poyraz Karayel benim Hamsi hödüğüm" bebeğim gibi o da gitmişti.

Sımsıkı sarılmıştı,yavaş adımlara ondan uzaklaşıp örtülü adamın yanına gittim. Beyaz örtüyü tutup açtım,kumral saçlarını okşmaya başladım.

"Çok yakışıklıymışsın"

"Hamsin geldi biliyor musun? Sana dokundu"

"Ve biliyor musun? Hamsin seni seviyor hemde çok bunu söylemek benim ayıbım olsun seninle hayaller kurdum biliyor musun? Sana anlatmak istiyorum,mezarda korkma diye hergun ziyarete gelicem Sana hikayeler anlatıcam"

"Benim güzel k-kocam"

Buz gibi olmuştu teni kokusunu içime çektiğimde alnında öptüm,onu ilk öpüşümdü ve son öpüşüm.

"Çok güzel uyuyorsun kıskandım seni biliyor musun?"

"Poyraz beni bırakma ben sensiz yaşayamam elimi sık harekete et lütfen" Elini öpüp "Lütfen" Elini alıp yüzüme koydum.

"Dev gibi ellerin var" zorlukla güldüm "Poyraz benimle kal senden bunu istiyorum senin için kalbimi verebilirim hiç düşünmeden senin için"

Senin için herşeyi göze alabilirim,canım benim kumralım...

&

Üstüne toprakları atarken benim kalbimde gömülüyor gibi hissediyordum,gitti.

Bu sefer gerçekten gitti,beni bırakıp gitti. Sözünü tutmadı,tutamadı.

"Başımız sağ olsun"

"Sağ olun" dedi Serin

Herkes gittiğinde yanına oturup bana aldığı çiçekleri üstüne koydum,mermerden yazanlara baktım.

Poyraz Karayel

1993-2024

"Poyrazım rahat mısın? Korkuyor musun?" Göz yaşlarımı silip "Korkma ben burdayım seni hiç bırakmicam hatta ikimiz için hikaye kitabı aldım her gün sana bir sayfa okicam"

Arkadan bir adam geldi,Poyraz adamlarından biri olmalıydı. Su döküp gitti,bur isler mi? vardı. Ben kurmaya mi? başladım.

Boynundaki kolyeyi tutup "Baj Rize'nin Gülü senin kolyeni taşıyor her zamanda burda olucak seni hiç unutmicam Hamsi Mafyası"

"Benim Hamsi Mafyam"

"Sadece benim"

Mermerine yaslanıp cantamdaki kitabı çıkardım,derin nefes alıo hikayeyi okudum. Beni çok iyi dinliyordu,okumamı sevmişti.

"Sana resim cizicem bir daha ki sefere onuda yanına gömücem belki öyle görürsen hatta sana resimleri gösterip anlatıcam"

"Seni çok özledim şimdiden özlettin be senin sözünü çaldım bana kızma"

Onun için aldığım gülleri yavaşça diktim,çiçek bahçesi gibi yapıcaktım. En güzeline layıktı,ona çok iyi bakıcaktım.

Benim Hamsi Mafyası Hödügüm...

Bende onun Rizesenin Gülü...

Olarak kalıcaktım,biz yarım kaldık. Ama sadece biz...

Bu bir son değildi bir başlangıç da değildi.

Sizce nasıl?