Helooo bu benim ilk kitabım umarım beğenirsinizz ozamman başlayalımmm:

Ben yeşim 17 yaşındayım yaşıtlarıma göre fazla zeki olduğum için çoğunlukla okulda hayatım sınıf atlayarak geçti

Yaşıtlarım lise 3'e giderken ben ben üniversite 3'e gidiyorum orta doğu teknik üniversitesi ne gidiyorum İzmir'de doğup büyüdüm

Ama izmiri hiç sevmiyorum ben İstanbul'u daha çok seviyorum

"Yeşim"

Düşüncelerimden sıyrılıp gamzeye döndüm

Gamze en yakın arkadaşım hata kardeşim tabi bide bağde var ikisinde benim çocukluk arkadaşlarım olur onlarda üniversite okumak için İstanbul'a gelmişlerdi benimle

"Efendim gamze"

"Ne zaman gidiceksin İzmir'e "

"Hocadan izin aldım akşam uçağım var annem beni dönem ortası çağrıyo kesin bişey oldu yoksa hayata anem beni çağırmazdı"

Sabahın köründe anem beni arayıp İzmir'e gelmemi istedi nedenini ise söylemedi

Bağde bana bakıp "sıkma canını gidince öğrenirsin "

"Bilmiyorum ama içimde kötü bir his var"

İkiside aynı anda bana sarıldı bağde ağlamaklı bir sesle "ya ben sensiz ne yapıcam buralarda"

"Abartma en fazla iki üç güne dönerim"

aramızd en duygusalımız bağdeydi ikisinede daha sıkı sarıldım

"Hadi gidip hazırlanıyım ben sonra geç kalırım"

İkisinden ayrılınca hazırlamaya koyuldum bir kaç saat sonra hazırdım taksi çağrıp havalimanına gitmeye koyulduk

Kızlar yol boyunca beni güldürüp kafamın dağılmasını sağladılar taksinin ücretini ödeyip indik uçağın kalkmasına bir kaç dakika vardı kızlarla vedalaşıp uçağa bindim

Birkaç saat sonra İzmir'e indim ve taksiye binip evin yolunu tutum eve yaklaştıkça içimdeki huzursuzluk artıyodu evin önüne gelince taksinin ücretini ödiyip çantamı alıp evin yolunu tutum

Evin önünde on tane siyah pasat vardı ve etrafta bir sürü koruma sağa sola bakmayı bırakıp eve doğru yürümeye başladım

Kapıya gelince kapıyıçaldım ve beklemeye başladım bir kaç saniy sonra kardeşim yağmur tarafından açıldı

"Abla"

Dolu dolu gözlerle bakıp sonra kolarını bana doladı

Bende ona sarıldım sık sık

"Ne o sen beni bu kadar özlermiydin"

Bi anda ağlamaya başladı okadar şaşırdım ki

"Yağmur ne oldu neden ağlıyorsun "

Bana bakıp omuz silkti "seni çok seviyorum abla" yüzünü avuçlrımın arasına aldım ve "bende seni çok seviyorum ablacım" diyip yanağını öptüm

Tam o sırada kapının eşiğinde yağmur yaşlarında bir çocuk gördüm siyah saçları kahve renkli gözlü sivri yüzlü küçük burnu vardı. Yağmurla bana tuhaf bakıyodu

İmrenir gibi.

Bakışlarımı çocuktan çekip yağmura döndüğünde çocuğu işaret etim yağmur koluma girip beni içeri çekti

"İçeri geçelim abla sana anlatıcaklarımız var"

İçeri girip kapıyı kapatıktan sonra salona doğru ilerledik arkamızdan çocuk geliyodu

Salona yaklaştıkça sesler netleşmeye başladı babam birisiyle tartışıyodu sanırım

Salona girdimizde resmen gözleim büyüdü bu nekadar adamdı yedi tane erkek birtane kadın vardı bizim geldiğimizi fark edince bakışlar bize döndü evdekilere gözümü gezdirdiğimde hepsinin bana şaşırarak baktığını fark etim

Onları önemsemeden annem ve babamın yanına ilerledim "anne ne olduda beni neden çağırdınız"

Annem ve babam aralarındaki boşluğu işaret edip oturmamı söylediler

"Yeşim gel kızım otur her şeyi anlatıcam"

Gidip yanlarına oturdum ve beni şok edicek o sözleri söylediler

"Yeşim kızım bu aile senin onların kızları olduklarını ida ediyorlar.ve DNA testi istiyorlar"

Neee

Bölüm bitti oy vermeyi unutmayınn.

Sonraki bölüm görüşürüzz