Heloo okular açıldı nasıl gidiyo. Benimki pek gitmiyo.Neyse neyse yeni bölümle karşınızdayım oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın:). Sizi seviyorum 🤍

Bir takım sesler duyuyordum ama tam anlamıyordum . Uyku ve uyanıklık arasındaydım yavaş yavaş sesler netleşmeye başlıyordu .

"Nasıl ya sen kızla daha iki kelime bile etmedin ne ara bu kadar yakınlaştınız "Aynı cümleyi aynı anda iki kere duymuştum bu sesler Mert ve Murat'a aiti .

Saçlarımın okşandığını ve avcumun içine bir öpücük kondurulduğunu hisetim "Demeki çok konuşmak gerekmiyormiş ikizler "Bu sese Cihana aiti .

"Benimde hayalerimi elimden aldın abi ilk ben uyuyacaktım ablamla "Can benimle uyumak gibi bir hayalimi varmış ?

Sonra kapı açılma sesi duydum "Abiii yeşim odasında yohhh kalk jandarmayı,itfayeyi ,polisi arya- "devamı gelmedi. bu sesi nerde olsam tanırdım bu Barlasın sesiydi . Alt tarafı beni odada bulamamıştı daha büyük bir şey olsa ortalığı nasıl vel veleye verir Allah bilir.

"Ama Alahım benim gördüklerim lütfen rüya olsun yoksa bu minik kalbim buna dayanmaz " Kahkaha atmak istedim minik kalbimi demişti.

"Mali sef'ki gerçek "Karanın sesini ilk defa bu kadar sakin duyuyordum .

"Ne o karan bey kıskandınızmı"

"Ne kıskanıcam seni Cihan ben istesem Yeşim ilk benimle uyurdu "

"Hıhı tabi tabi o yüzden senin dığilde benim yanıma geldi ve şu an benim göğsümde uyuyor"Aslında tesadüfen gimiştim. Bile isteye Cihan'ın odasına girmedim ama girdiğim için pişman diğil mutluydum .

"Sen Yeşime dua et yoksa sana ben gösterirdin gününü "

Bir kaç adım sesi duydum anlaşılan birisi daha geliyordu .

"Ay uyanmadı değilmi bir an önce fotoğrafını çekmeliyim . Cihan oğlum sende kapat gözlerini uyuyormuş gibi yap . Her yerde paylaşıcam . Ay çok güzelsiniz "Neslihan hanım heyecanlı, heyecanlı konuşuyordu bir taraftan da bizim fotoğrafımızı çektiğini hisediyordum .

Yavaş yavaş gözlerimi açtım Cihanın göğsüne başımı yaslamışım ve ahtopot gibi sarılmışım adama resmen . Gerçi onunda benden kalır yanı yoktu ben nekadar sarılmışsam o da o kadar bana sarılmıştı .

"Sizin yüzünüzden uyandı işte bu susmadınızki uyusun "dedi Cihan .

Esneyerek Cihan'a sarıldığım kolarımı qgövdesinden ayırdım ben ayırınca oda ayırdı ama sanki istemeye istemeye yapıyordu. Kolarını benden ayırınca göğsünden kalktım ve sırtımı yatak başlığına yasladım .Cihan'da benim gibi sırtını yatak başlığına yasladı .

Odanın içerisine göz gezdirdim resmen herkes burdaydı Akif bey hariç acaba o nerdeydi .

"Günaydın kızım"Neslihan hanıma baktım ve gülümsedim."Günaydın Neslihan hanım "

"Bana bunu nasıl yaptın he yeşim hiçmi düşünmedin beni .Benim küçük kalbim çok kırıldı haberin olsun "Barlasa baktım ve tıpkı onu taklit ederek konuştum .

"Açıklaya bilirim Barlas beni bu odaya silah zoruyla getirdi yoksa hayata gelmezdim"dedim bunun üzerine Barlas derin bir nefes verip .

"Biliyodum işte yoksa minik kuşum bana asla böyle bir şey yapmazdı "dedi .

"Öylemi Yeşim hanım "Cihan burnumu sıktı . Ama asla acıtmadı .

Gözlerim odadaki tek eksik kişiyi aradı . Akif bey neredeydi acaba.

"Akif bey nerde "diye sordum .

Herkes gülmeye başladı hata kahkaha bile atılar resmen.Can gülmeyi zar zor bırakıp bana olan biteni anlatmaya başladı .

"Bak şimdi abla annemle birlikte kahvaltı sofrası hazırladık hep beraber senin için bir tek sen ve Cihan abim yoktu babam da ben kızım uyandıracağım diye hepimizden önce davranarak senin odana çıktı . Tabii seni odada bulamayınca Cihan abimin odasına bakmış gördükleri pek hoşuna gitmemiş olacak ki şu an aşağıda ve liseli ergen gibi hepimize trip atıyor ve kimseyle konuşmuyor" duyduklarıma gülsem mi yoksa üzülsem mi bilemedim. Akif bey sırf Cihan'la uyuduğum için küsmüş müydü ve ailecek benim için kahvaltımı hazırlamışlar dı karnım kasılmaya başladı. Ben beni bu kadar çabuk kabul ederler diye hiç düşünmemiştim ama her geçen gün yaptıkları hem çok şaşırtıyor hem de aşırı hoşuma gidiyordu. Ben bunca yıl kaldığım evde hiç bu kadar önemsememiştim ya da bana hiç ailecek kahvaltı hazırlanmamıştı . Annem hep kahvaltı yapmayı sevmediğim için sofraya bana da tabak koymazdı. Artık ne kadar dalmışsam Cihan'ın dokunmasıyla ilrkirdim .

"Yeşim iyi misin daldım bir anda"

"İyiyim iyiyim dalmışım öyle "

Yataktan kalktım ve odadaki herkese göz gezdirdim herkes bana merakla bakıyordu.

"Üzerimi değiştireyim ben sonra kahvaltıya inerim "

Neslihan hanım yanıma geldi ve yanaklarımı öptü yüzümü avuçlarının arasına aldı ve göz göze gelmemizi sağladı.

"Tamam bir tanem sen üzerini değiştir Ben de bir babana bakayım hala bize trip atıyorum atmıyorum"yüzümdeki gülümsemeyle kafam aşağı yukarı salladım.

"Tamam"

Neslihan canım odadan çıktıktan sonra önce karan geldi yanıma saçlarımı öptü sonra ikizler geldi biri sağ yanağından diğeri sol yanağından öpüp odadan çıktılar.

Sonra ise Can geldi hızlıca yanağından öpüp kaçmıştı resmen beni öptüğü için utanmıştı. O kadar tatlıydı ki.

En sona ise Barlas kalmıştı. "Tatlı çöreğim sana birazcık küsüm ama eğer akşam benimle uyursan seninle barışırım"

Kollarımı birbirine bağladım ve ona baktım"Hmm düşünmem lazım ben sana akşam dönerim"

Yanağımdan makas aldı ve"Benim gibi bir insanla uyumak büyük nimet ama tabi sen bilirsin"Dedi ve koşarak odadan çıktı . Kafamı sağa sola salladım Barlas kesinlikle adam olmazdı.

Bende tam odadan çıkacaktım ki Cihan'ın sesini duydum.

"Yeşim"

Ona dündüm "Efendim "

"Teşekkür ederim"

Ona gülümsedim ve odadan çıktım kendi odama girdim ilk işim komidinin üzerine bıraktığım telefonu almak oldu.

Telefona baktığımda bizim kızlardan birkaç mesaj vardı sadece ne annem, ne babam ne de yağmurdan bir arama veya mesaj yoktu. Anlaşılan beni kısa süre içerisinde unutmuşlardı .

Telefonu kapattım ve duşa girdim duştan çıktıktan sonra üzerimi giydim saçlarımı şekillendirdim ve biraz makyaj yaptım. Hazır olduğuna kanaat getirdiğimde odadan çıktım.

Bu sefer asansör yerine merdivenleri tercih ettim merdivenlerden yavaş, yavaş inerek yemek odasına ulaştım herkes masadaydı yerime geçtim ve oturdum. Akif bey yüzündeki gülümsemeyle bana bakıyordu.

"Benim güzel kızım günaydın nasılsın "

"İyiyim Akif bey siz nasılsınız"

"Ben de gayet iyiyim de sana bir şey soracağım"

"Tabii Akif bey sorun "

"Madem biriyle uyuyacaktın niye bu davarlardan birini seçtin burada ben vardım gelip benimle uyusaydın ya"

Gülmemek için dudağımın kenarını ısırdım .kos koca adam resmen oğlunu kıskanmıştı."Şöyle oldu Akif bey odada benim canım sıkıldı sonra odaların birine girdim ve bu odada Cihan'ınmış sonra biraz sohbet ettik ve ben uyuyakalmışım yoksa sizin yanınıza gelirdim"

"Senin canın sıkılırsa bu davarların yanına gitme benim yanıma gel "

"Tamam "

"Benim kulaklarım neler duyuyor tatlı çöreğim hani bu Cihan seni silah zoruyla getirmişti odasına "Tam Barlas açıklama yapıcaktım'ki Karan benden önce davrandı.

"Yeter kim kiminle uyumuş kim, kimin odasına gitti. Kapatın artık konuyu saat on iki'büçük. Yeşim acıktı kahvaltıya başlayalım artık"Dedi.

Saat on iki'buçuk' mu. Kafamı kaldırıp yemek masasının karşısında olan duvardaki saate baktım saat harbiden on iki buçuktu ben bu kadar uyumuş muyum ya. Ve bu kadar insan bunca saat benim uyanmam mı beklemişti kahvaltı etmek için.

"Afiyet olsun"Akif Bey'in sesiyle herkes kahvaltıya başladı. Masada yine bir sürü kahvaltı çeşidi vardı anlaşılan Neslihan hanım yine döktürmüştü.

Tabii yine ben daha çatala elime bile almadım benim tabağım tıka basa dolmuştu. Bu kadar insan bana kahvaltı hazırlamıştı ben nasıl bu kahvaltı yemeyeyim. Artık bir şekilde kendimi zorlayacaktım benim için bu kadar hazırlık yapmışlardı sonuçta.

Kendimi zorlayarak birkaç lokma yemeye başladım.

"Bugün dersin yokmuş kızım ne yapacaksın"Neslihan hanımın sesi ile ağzında'ki lokmayı yutup ona döndüm.

"Okuldan iki arkadaşım var ne zamandır onlarla görüşemiyorum bugün sözleştik onlarla buluşacağım"

"Anladım Ben de abinlerle havuza gidersin sanmıştım"Dedi ne havuzundan bahsediyordu.

"Ne huzundan bahsediyorsunuz kim kiminle nereye gidiyor "

"Senin haberin yok muydu kızım dün Berra çok ısrar etti abimlere hep gittikleri bir havuz var yine oraya gitmek istedi onun için sözleştiler bugün .Ben sen de gidersin diye düşünmüştüm arkadaşlarıma sözleştiğinden haberim yoktu"

Berra' yla birlikte havuz mu?

Abi tayfası Berra ile sözleşip havuza mı gidiyorlardı bugün.

"Bilmiyorudum havuza gideceklerini "

"Arkadaşlarınla buluşacağım deyince biz o yüzden sana söylemedik abla"Dedi Can .

"Evet haberim olsa da gelmezdim zaten"Dedim ve kafamı tabağıma çevirdim. Bir an önce şu tabaktakileri bitirip sofradan kalkıp gitmek istiyordum .

​​​​​​Tabağımdakileri zar zor bitirdim ve ayağa kalktım.

"Herkesin eline sağlık size afiyet olsun .Ben odama çıkıyorum"

Akif bey bana döndü ve" Gideceğin zaman haber ver dışarıdaki araba sana eşlik edecek"

" Gerek Yoktu Ben kendim giderdim"

"Gerek var kızım"

Lafı uzatmadım ve arkamı dönerek yemek odasından çıktım ve odama doğru adımladım merdivenlerden çıkarken yaşlı bir kadınla denk geldim.

"Merhaba Yeşim hanım bir isteğiniz var mı"Dedi yaşlı kadın.

"Bir isteğim yok da siz kimsiniz"

"Ben bu evin çalışanıyım Yeşim hanım. Yıllardır bu evdeyim"

"Anladım ne kadar yıldır burada çalışıyorsunuz"

"Vallahi epey oldu Yeşim hanım bir 30 yılı geçmiştir herhalde"

"Anladım bana bir daha Yeşim hanım demeyin ve isminizi öğrene bilirmiyim "

"Anladım. Hatice, Hatice Türkmen"

"Tamam Hatice teyze ben seni tutmayayım sen işine bak"dememle resmen kadın koşar aradım merdivenlerden inip gözden kayboldu.

Tuhaf .

Kadının arkasından bakmayı kesip odama çıktım ilk işim kızlara mesaj atıp nerede buluşacağımıza karar verdik onların kaldığı yurdun arkasındaki parkta buluşturmaya anlaştık.

Sonra ise üzerimi değiştirdim Neslihan hanımın bana yaptığı giyinme odası gerçekten harikaydı dolaptaki her kıyafet resmen benim tarzıma göreydi.

Telefonumu ve çantamı alıp odadan çıktım merdivenlerden seke, seke indim merdivenlerin en ucunda ise Canı gördüm o da yukarı çıkıyordu. Beni görünce durdu ben de onu görünce durdum.

"Hazırlamışsın abla gidiyor musun"

Gülümseyerek ona baktım"evet Can gidiyorum sen nereye böyle"

"Ben de kahvaltımı yaptım odama gidiyorum biliyorsun havuza gideceğiz onun için hazırlanacağım"

"Sana da benimle gel arkadaşlarımla tanıştırayım diyeceğim ama"

"Çok isterdim ama abla biliyorsun Berra ablaya söz verdim yoksa kesin seninle gelirdim"

Berra deyince tüm sinirim beynime hücum etmişti.

"Anlıyorum tabii Can tabii ki de Berra ile gideceksin sonuçta o senin ablan"

"Hayır abla be-

Canım cümlesini dinlemeden onu arkamı döndüm ve koşar aradım dışarı çıktım. Dışarı çıkınca derin derin nefes aldım.

Berra denen kızım adını duymak bile tüm sinirlerimi yerinden oynatıyordur resmen artık gına gelmişti adını duymaya bile tahammül edemiyordum.

Derin ,derin nefes alıp verdim sakinleşmeye ihtiyacım vardı.

"Yeşim hanım"

Bana seslenilmesiyle sesin geldiği tarafa dön. Uzun boylu kalıplı , esmer kirli sakallı bir adam vardı karşımda. Ne çok yaşlı ne'de çok geçti. Taş çatlasa karından bir 2 yaş büyüktü.

"Evet benim "

Bana gülümsedi ve ceketini düzelti .

"Ben Ali, Akif beyin yakın korumalarındanım size ben eşlik edeceğim bundan sonra gideceğiniz yerlere ben götüreceğim"

"Tamam Ali abi .Senden ricam bana Yeşim hanım deme"

"Tamam Yeşim hanım"

Burnumdan sert bir nefes verdim ve biniceğim arabaya ilerledim tam kapıyı açıp.binicektimki Ali abi benden önce davrandı ve kapımı açtı . Arabanın arka koltuğunu bilmeden önce Ali abiye baktım.

"Ve Ali abi benim kapılarımı sakın açma ben kendi kapımı kendim açarım"

Arabanın arka koltuğuna bindim ve kapımı kapattım. Ali abi de hızlı bir şekilde arabaya bindi ve arabayı çalıştırdı. Artık biraz kafa dinleyecektim ayriyeten kardeşlerimi çok özlemiştim bir an önce onları görmek istiyordum.

Yeşim gittikten sonra yazarın anlatımıyla:

Neslihan sofranın başına tek başına oturuyordu . Kızı arkadaşlarıyla buluşmaya gitmişti oğulları ise biraz önce arkadaşlarının çocuklarıyla havuza gitmişti.

Kocası yukarıda odalarındaydı Neslihan ise daha yarım saat önce kızının oturduğu boş sandalye bakıyordu. Bu sandalye daha yeni sahibine kavuşmuştur on yedi yıldır boştu.

Neslihan yavaşça yerinden kalktı ve her zamanki gibi adımlarını o odaya doğru atı.

Merdivenleri yavaş yavaş çıktı her adım attığında düşündüğü tek bir kişi vardı.

Kızı.

Neslihan dördüncü kata geldiğinde durdu odalarının tam karşısında olan odaya doğru adımladı cebinden çıkardığı anahtarla odanın kapısını açtı.

Bu odanın içerisi asla dolmamıştı hep yarım kalmıştı. Neslihan odanın içerisine göz attı . Kızının beyaz beşi oğulları Mert ve Murat'ın kızını aldı pembe ayıcık ve dolaptaki Bebek kıyafetlerine baktı. Bunlar kızına aiti .

Ama kızı bunların hiçbirine sahip olamadan onlardan alınmıştı. Neslihan odanın içerisine girdi ve kocasının ona elleriyle yaptığı beşiğin hemen karşısındaki sallanan sandalyeye oturdu . Bu sandalyeyi kocası ona yaparken ne hayaller kurmuştu. Sandalyeye oturacaktı kızıyla birlikte abilerinin aldığı masal kitaplarını okuyacaktı ona ninniler söyleyecekti.

"Neslim "

Neslihan kafasını kocasına çevirdi kapının önünde Durmuş ona bakıyordu.

"Akif "

Akif karısının yanına geldi ve alnını öptü o da bakışlarını beşiğe çevirdi.

"Bunu artık kendine yapma neslim kızımız döndü artık bizimle"

"Döndü Akif ama on yedi yıl sonra döndü"

Akif karısına döndü ve karısının yüzünü avuçlarının içerisine aldı.

"Biliyorum neslim çok acı çektik ama artık o bizimle ve bundan sonra da hep bizimle kalacak kızımızın bir daha bizden gitmesine asla izin vermem "

"Çok güzel Akif kızımz "

​​​​​​Akif'in yüzünde kocaman bir gülümseme oldu.

"Çok güzel yüzü aynı sana benziyor bence huyu da aynı sen"

Neslihannında yüzü de buruk bir gülümseme oldu.

"Gözleri aynı senin gözlerin gibi. Bir şeye kızdığı zaman da senin gibi belli etmemeye çalışıyor ama aynı senin gibi tepkiler veriyor"

İkisi de kıkırdayarak güldü."Hadi artık işe gitmem lazım kalk da kocanı uğur'la Neslihan hanım"

Neslihan ayağa kalktı ve kapıdan dışarı çıktı Akif de onun arkasında ilerledi ve dışarı çıktı odaya son bir kez baktı .

"Bu odayı yıllarca kim boş bıraktıysa onu bulacağım. Ve inlete inlete gebertmezsem bana da Akif demsinler "

Yeşim'den devam:

Araba iniceğim yerde durunca Ali abiden önce davranarak kapımı açtım ve indim .Parka göz gezdirince bizim kızların az ilerideki kamelyada oturduklarını gördüm.Yanımda dikilen Ali abiye döndüm .

"Ali abi az ilerideki kamelyada olucam ben sen burda kal iki üç saat sonra döneriz eve "

"Tamamdır Yeşim hanım "

"Ali abi bana Yeşim hanım deme"

"Tamam Yeşim hanım "

Burnumdan sert bir nefes verip Ali abiye baktım .

"Bilerekmi yapıyorsun Ali abi "

"Neyi Yeşim hanım"

"Ali abi son kez söylüyorum bana Yeşim hanım deme "

Bir anda kahkaha attı. Kaşlarımı çatarak ona baktım ben burda ciddi bir şey anlatıyorum o ise gülüyor .

"Biliyomusun Yeşim kızınca aynı babana benziyosun "

"He kime benziyrum kızınca "

"Babana yani Akif bey'e oda birisine sinirlenince kaşlarını çatar ve burnundan nefes verir."parmağıyla hala çatık olan kaşlarımı düzelti .

"Hadi arkadaşlarının yanına git ben buralardayım bir şey olursa seslen "

"Peki Ali abi görüşürüz "

Ona arkamı döndüm ve kızların olduğu tarafa doğru ilerledim Bağde ve Çağla ayağa kalkmış bana bakıyorlardı .Koşarak onlara doğru gittim ve ikisinede birden sarıldım . Oh be sonunda kavuşmuştuk gerçekten çok özlemiştim ikisinide .

İkisinden ayrıldım ve yanaklarından makas aldım .

"Özledinizmi beni lan "

"Sorma hastetinden öldük"Dedi Çağla.

Çağlanın kafasına bir tane vurdum ve geçip oturdum Bağde kuşum hemen yanıma geldi ve bana sarıldı .

"Sen bunun böyle dediğine bakma her gün,her saat başı Yeşim gelse keşke diyip durdu"

Güldüm kılasik Çağla her zamanki gibi önemsediğini beli etmemeye çalışıyordu .

Çağlada hemen diğer tarfa geçti.

"Kanka sen ünlü falan oldun'da bizimi haberimiz yok"Dedi Çağla.

"Ne alaka "dedim .

"Özel araçla geziyorsun ve şöförle dolaşıyorsun "

"Uzun hikaye "

"Anlat kız anlat dinleriz "dedi Bağde .

Derin bir nefes aldım ve yavaş yavaş anlatmaya başladım . Tabi her şeyi doğru bir şekilde anlatmadım . Kızlara her ne kadar güveniyor olsam'da kimseye bu gerçekten bahsetmicektim bildiğim her şey bende kalıcaktı .

Onlara bebeklerin hastanede kasıştığını söyledim . Kızlar bu duruma çok şaşırdılar üstelik bir de Çakır ailesi ile kaldığımı duyunca dahada şaşırdılar . Çünkü ailemi sevdiğimi biliyorlardı onları önemsediğimi . Bense sadece reşit olana kadar onlarla kalıcağımı söyledim geçici bir durum olduğundan bahsetim.

"Vay be kanka hayatın film olur yanlız "Dedi Bağde.

"Peki sana nasıl davranıyorlar "

"Gayet iyi davranıyorlar Çağla merk etme hepsi üstüme titriyo "

"İyi iyi öyle olsu "Dedi Çağla.

Kendisinin büyük bir sorunu vardı bu konuda o yüzden benim için endişeleniyordu . Çağla ve Bağde İzmir'de bir yeyiştirme yurdunda büyümüştü . üniversiteyi kazanınca buraya benim yanıma gelmişti .

Çağlayı annesi iki yaşındayken yurdun kapısının önüne bırakıyor yrdun çalışanları Çağlayı buluyrlar . Çağla beş yaşında bir aileye evlatlık veriliyor o aile ise çağlaya sekiz yaşına gelene kadar hiç iyi davranmıyor ve o aileden geri alınıyo . Çağlaya bir kaçkez o ailede ne yaşadığını somuştum ama hep iyi davarmıyolar diyip geçiştiriyordu beni .

Bağde ise ap ayrı bir konu o anesi ve babası kim hiç bilmiyor bir kış sabahı daha yeni doğmuşken yurdun önüne kartonun içinde bırakılıyor .Bağde hep bir ailesi olsun ister kaç kez onu evlatlık alamya geldiler ama o hep bir gün annem ve babam beni alıcaklar diyip kimseye gitmedi. Oysa onu yurdun önüne bırakan zaten annesiydi.

​​​​​​Kızlarla akşama kadar sohbet etik bol bol konuştuk sonra onları yurda bıraktık . Şu an ise biz eve gidiyorduk arabanın arka koltuğuna yaslamış camdan dışarıyı izliyordum . Telofonuma gelen bildirimle dışarıyı izlemeyi bırakıp çantamdaki telofonumu çıardım . İnstegramdan bildirim gelmişti instegrama girdiğimde yüzümde gülümseme oldu.

Neslihan hanım bana takip isteği göndermişti hemen onayladım ve bende ona istek gönderdim hesabına girdiğimde ise gödüğüm şeyle gülümsemem büyüdü . Sabah ben ve Cihanı çekmişt ve o fotoğrafı paylaşmış . Fotoğraf o kadar güzeldiki anlatamam .

Fotoğraf Neslihan hanımdan isteyip benimde paylaşmam lazımdı .

Araba durunca telfondan kafamı kaldırdım eve gemiştik hızlıca toparlanıp arbadan indim benimle birlikte Ali abide inmişti.

"İyi geceler Ali abi"

"İyi geceler Yeşim"

Ona el saladım ve eve doğru adımladım kapının önüne gelince zile bastım ve beklemeye başladım çok geçmeden kapı açıldı. Sabah karşılaştığım Hatice teyze açmıştı .

"Hoş geldin küçük hanım"

"Hoş bulduk Hatice teyze lütfen bana hanım deme "

"Ben sadece kurallara uyuyorum Yeşim hanım "

Ben bile bu kadar inat diğilim.

"Her kes nerde "

"İçerde büyük salondalar "

Adımlarımı o yöne çevirdim solona yaklaştıkca sesler çualıyordu tam solondan içeri giricektimki karşımda gördüğüm kişiyle adımlarım durdu .

Berra .

Bu kızın bizim evde ne işi vardı yine .

Bölüm sonu oy vermeyi unutmayınn sonraki bölüm görüşürüzz:) aşağıya bir adet Yeşim ve Cihan bıraktım.

​​​​​​

​​​​​

​​​​​