Helööö yeni bölümle karşınızdayım . Artık oy sınırımız var 30 oy gelmediği sürece bölüm atmayacağım çünkü bölümü 100-150 kişi okuyor ama 20'den fazla oy gelmiyor bu yüzden oy vermeyi unutmayın.

Ben karşımdaki kıza ne kadar ifadesiz bakıyorsam oda bana aynı şekilde bakıyordu .

"Bir tanem geldinmi "

Berra denen kız resmen Neslihan hanımın sesini duymasıyla yüzüne bir gülümseme kondurdu . Bu kız rolmü yapıyordu yoksa banamı öyle geliyordu .

Bakışlarmı Neslihan hanıma çrvidim Berranın yanından geçip yanıma geldi bana sıkıca sarıldı saçlarıma bir kaç öpücük kondurdu .

"Hoş geldin kızım"

"Hoş bulduk"

Benden ayrıldı ve koluma girdi.

"Biz de hep beraber seni bekliyorduk bir tanem acıkmışsındır bir an önce sofraya oturalım"

Neslihan hanım koluma girdi beni salona doğru ilerletmeye başladı bizim geldiğimizi gören Berra bizden önce davranarak içeri girdi.

Salona girdiğimizde herkesin masada olduğunu gördüm herkes yine beni bekliyordu ailedeki herkes buradaydı ayrıyetten geçen gün tanıştığım Barlas'ın arkadaşı Hakan denen çocukta buradaydı ve tabii ki de evimizden eksik olmayan Berra .

Berra benden önce davranarak benim sandalyeme oturdu . Resmen bu haraketiyle şaşkına döndüm ne ypıyordu bu kız .

Benim olduğum yerde durup karşımdaki kıza baktığımı gören Neslihan hanım benim baktığım yere baktı . Anlaşılan onun'da gördükleri hoşuna gitmemiş olacak ki hemen bu duruma el atı.

"Berracım yanlış yere oturmuşsun teyzecim orasının sahibi var sen abin ve Canın yanına geç "

Berra anlaşılan Neslihan hanımdan böyle bir şey duymayı beklemiyor olucak'ki şaşırdı sonra hızla kendini toplayıp oturduğu sandalyeden kalktı.

"Ben özür dilerim bir an bir tek orası boş sandım "Dedi .

"Sen her bize geldiğinde orası boş oluyordu oraya oturulmiyacağını biliyordun Berra "Cihan'ın sert sesiyle Berra artık ne yapıcağını bilmeyen bir haldeydi .

"Neyse ki artık sahibi bizimle . Sende artık otur Berra Yeşim acıktı bir an önce yemeğe başlayalım "Karanın sesiyle Berra hızla abisinin yanına oturdu .

Neslihan hanım koluma dokundu"Hadi otur artık "

Yavaş adımlarla ilerleyip sandalyeme oturdum . Oturmamla dizimin üzerindeki elimi Akif bey tutu . Avuç içime derin bir öpücük bıraktı .

"Nasıl geçti günün güzelim "

Yüzümde küçük bir gülümseme oldu "Güzel geçti sizinki nasıl geçti "

"Biraz yorucu "

"Sohbetimize yemekten sonra devam edelim ben açım aç ". Barlas yine formundaydı .

"Afiyet olsun "Dedi Akif bey sonra bana eğilerek kulama fısıldadı.

"Sana bal şeker olsun "

Güldüm.

Yine ben daha kaşığı elime almadan tabağım doldurulmaya başlamıştı .

Can'da dahil herkes tabağımı doldurmaya çalışıyorlardı.

"Annemin şu yaprak sarmasından'da koyun "Ağzı dolu bir şekilde konuşmaya çalışıyordu Barlas .

"Murat yanındaki köftedende koy yetmez tabakdakiler "Mert tabakdaki köfte yetmezmi diyordu tabakta zaten altıtane vardı daha ne kadar koyucaklardı .

Tam bu kadarı fazla daha koymayın diyecektim ki sesini bile duymaya tahmül edemediğim o kişi konuştu .

"Yeşim bebek falanmı neden siz dolduruyorsunuz onun tabağını"sakince Berra'ya döndüm.

"Senin maydanozla nasıl bir akrabalığım var"

Boş boş boş bana baktı.

"Anlamadım"

"Diyorum ki seni ilgilendirmeyen konulara neden maydanoz oluyorsun"

Ben sakin sakin onun yüzüne bakarken onun yüzünde tuhaf bir ifade vardı ben bu kızı anlamıyordum.

"Ben sadece meraktan sordum"

"Senin iyiliğin için söylüyorum Berracığım fazla merak iyi değildir"

Sustu ve önüne döndü ben de önüme döndüm ve tabağındakileri bitirmeye çalıştım birkaç kişinin bakışları benim üzerimde olduğun hissediyordum ama kimseye bakmadım tabağıma odaklandım.

Yemek faslı çok sessiz geçmişti kimse pek konuşmamıştı şimdi ise büyük salonda oturmuş çay içiyor tatlı yiyorduk.

"Eee tatlı çöreğim günün nasıl geçti sormaya fırsatım olmadı"Barlas'ın sesini duymamla kafamı tatlı tabağından kaldırıp ona baktım elini yanağına yaslanmış ve melül melül bana bakıyordu.

"Arkadaşlarımla buluştum onlarla oturduk sohbet ettik siz ne yaptınız"

Barlas cevap verecekti ama ondan önce Berra konuşmaya başladı. Bu kız harbiden maydanozla bir akrabalığı vardı.

"Vallahi biz çok eğlendik Yeşimciğim keşke sen de gelseydin harika vakit geçirdik abilerimle"yüzümü ifadesi tutarak ona baktım.

"Ne güzel sizin adınıza sevindim"

"Ay keşke gelseydin harika şeyler kaçırdın havuzda çok eğlendik çok"

"Ne güzel ama ben pek suyu sevmem"

"Ya öyle mi ben de bir daha gidelim hem bu sefer Yeşim de gelsin diyordum . Ama var ya yine de gelseydin keşke ikizler Barlas ve abimin sudaki deve güreşini izlemen lazımdı harikaydı kahkahalara boğulurdum eminim' ki"derin bir nefes aldım ve tekrar Berra'ya döndüm.

"Dediğim gibi Berracığım daha önemli bir işim vardı hem ben öyle boş işlerle uğraşmıyorum"

Ayağa kalktım ve Akif bey ve Neslihan hanım'a döndüm ikisinin yüzünde de mahcup bir ifade vardı bana neden böyle bakıyorlardı bilmiyorum ama önemsemedim.

"Ben yoruldum odama çıkıp dinleneceğim size iyi geceler"

" İyi geceler kızım"

"İyi geceler güzel kızım "

İkisine de son kez bakıp hızlı adımlarla salonu terk ettim daha fazla burada kalmak istemiyordum . Berra'nın boş boş konuşması fazlasıyla canını sıkmıştı.

Ben onlara arkadaşlarımla ne kadar eğlendiğimi anlatmıyordum hem onların havuzda yaptıklarından bana ne ben sordumu. Hem bana ne ki kim kiminle yüzmüş kim kiminle deeve güreşi yapmış kim suda kaybolmuş.

Odama girdim ve hızlıca kapıyı çarptım tüm sinirimi kapıdan çıkartmıştım resmen.

Hızlı adımlarla yatağa gittim ve yüzüstü yatağa uzandım yüzümü yastığa gömdüm şu bir iki hafta benim için fazlasyla çok yorucu geçmişti hem bedensel olarak hem de ruhsal olarak.

Kapının tıklatılmasıyla kafamı gömdüğüm yastıktan kaldırdım ve kapıya baktım.

"Gel"

Gelen kişi kapıyı yavaşça açtı önce kafasını uzattı ,Karan. Gelen kişi Karandı kapıyı yavaşça itti ve odaya tamamen girdi kapıyı aynı yavaşlık ve sessizlikle kapattı.

Geldiğini görünce ben de yataktan toparlandım sırtımı yatak başlığına yaslayıp yatakta oturur hale geldim.

"Yeşim"

"Efendim"

Yavaşça yanıma geldi yatağın ucuna oturup bana baktı.

"Erkenden kalktım bir sorun mu var"

"Hayır bir sorun yok sadece biraz yorgunum"

"Canını sıkan bir durum mu oldu bak sofrada da pek bir şey yemedin tatlına da elini sürmedim resmen tabakla bakışıp durdun bana sorunun ne olduğunu söyle, söyle ki o sorunu yok edeyim"

"Ortada yok edilecek bir sorun yok yorgunum gerçekten çok yorgunum"

"Öyle olsun ama hiç inanmadım haberin olsun. Bak Berra'ya canını sıktıysa boş ver onu o hep böyledir boş boş konuşur"

"Boş, boş konuştuğunu aşağıda gayet iyi bir şekilde anladım merak etme"

"Beli canını sıkan o"

"Hayır canım sıkacak bir şey yapmadı hem O kim 'ki benim canımı sıksın boş, boş konuşup durdu. Ben sadece sıkıldım ve biraz yorgunum o yüzden erken kalktım . Boşuna buraya Kader gelip kendini yormuşsun "

Bir anda bana doğru yaklaştı ve yüzümü avuçlarının arasına aldı.

"Yeşim sen şu hayatta bizim en değerlimizsin sen şimdi bana kalk yürüyerek Antep'e git bana oradan baklava al de ben Antep'e yürüyerek gidip sana o baklavayı getiririm. Konu sen olduğunda bizim gözümüz hiçbir şeyi görmez tamamı o yüzden canını boş insanlar için sıkma "

Yine karnıma kramplar giriyordu içimde tarif edilemez bir duygu oluyordu.Her seferinde beni bu kadar çok önemsediklerini bilmek fazlasıyla kafa karıştırıcıydı benim için.

"Bak Karan anlıyorum beni önemsiyrsunuz ama bana böyle şeyler söylemeyin ve yapmayın ben alışkın diğilim . Ayrıca canımı sıktığım bir durum yok olsada bunu kendim halederim "

"Peki sen nasıl istersen ama şunu unutma Yeşim ben hep senin bir adım arkandayım "

Anlıma derin bir öpücük bıraktı ayağa kalkıptı .

"Seninle uyumak isterdim ama babam tarafından vurulmak istemem "

Güldüm.

"Eğer biri ile uyumak istersem bu ilk Akif bey olur sözüm var ona "

Yüzünde hafif bir gülümseme oldu"İyi geceler güzelim "

"İyi geceler Karan "

Bana son kez bakıp odadan çıktı. Onun çıkması ile kafamı tekrar yastığa gömdüm.

Bir anda aklıma Yağmur geldi ben onu hiç aramamıştım üstelik bir de ona söz vermiştim . Ben farkında olmadan onu fazlasıyla ihmal etmiştim .Kafamı gömdüğüm yastıktan kaldırdım ve hızlıca çantamdaki telofonumu alıp Yağmuru aradım .

Telefon çaldı ,çaldı ,çaldı ama açılmadı tekrar aradım bu sefer yine açılmadı tam kapatacaktım ki son anda açıldı.

"Alo Yağmur güzelim"

"Abla kusura bakma ya telefonum yukarıda şarjdaydı"

"Hmm anladım ablacığım ne yapıyorsun"

"Ne yapayım abla dışarıdaydım yeni geldim yemek yiyordum sen ne yapıyorsun"

"Ben de iyiyim öyle odadayım oturuyorum"

"İyi, iyi okula başladın 'mı"

"Başladım Yağmur seninki nasıl gidiyor bak derslerini sakın ihmal etme"

"Yok abla merak etme hepsine en iyi şekilde çalışıyorum sen ne yapıyorsun alışabildin mi ailene"

"Alışmaya çalışıyorum bizimkiler ne yapıyor Annem babam nasıl"

"Hepimiz gayet iyiyiz merak etme babam işten eve evden işe Annem de sürekli evde zaten biliyorsun. Ben de öyle okula gidip geliyorum"

"İyi bakalım"

"Abla"

"Efendim Yağmur"

"Özledim seni"

Gözlerimin dolduğunu hisetim kafamı yukarı kaldırdım .

"Bende seni özledim. Merak etme fırsatım olsun ilk fırsatta gelicem oraya "

"Tamam abla şey annem çağrıyorda beni sonra konuşalımı "

"Tamam görüşürüz selam söyle annemlere görüşürüz "

"Görüşürüz "

Telofonu kapatıp yatğın üstüne bıraktım ayağa kalkıp banyoya gitim sıcak bir duş alıp pijamalarımı giydim yarın dersim sabah vardı öğleneden sonra tamamen boştum .

Erkenden uyumam lazımdı sabah erkenden kalkmam lazım yatağa uzandım gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.

Düşünmem gereken çok konu vardı hayatım resmen karma karışıktı . Benim zaten hayatım çok yoğundu daha çok küçük yaştaydım buna rağme benden yaşça büyük insanlarla aynı okulda okuma zaten beni fazlasıyla yoruyordu . Birde şimdi hayatımda bilmediğim gizemler çıkmıştı .

Nerde boktan bir iş var gelip beni buluyordu .

Başıma yine ağrılar girmeye başlamıştı derin bir nefes aldım fazla bu konuları düşünmenin anlamı yoktu çünkü düşünmenin bana sağladığı bir katkı yoktu .

Yanımdaki yastığa sıkı sıkı sarıldım ve yavaş yavaş uykuya dalmaya başladım.

* * *

Saat 2.45 geçiyordu Neslihan gördüğü kabusdan dolayı sıçrayarak uyandı. Ter içerisinde kalmıştı o kadar çok korkmuştu ki gördüğü kabus yüzünden hızlıca yataktan toparlandı ve odasından çıktı.

Gideceği yer belliydi kızının odası merdivenlerden hızlıca inip kızının kaldığı kata geldi hızlı adımlarla kıznın odasına geldi ve kapıyı açıp içeri girdi.

Kızını yatakta derin bir uykuda görmek onun için rahatlatmıştı yavaş adımlarla kızının uyuduğu yatağa yaklaştı yatağın kenarın oturup kızının güzel yüzünü izlemeye başladı.

Titreyen elleriyle yavaş yavaş kızının saçlarını okşamaya başladı.

"Neslim"

Neslihan kafasının sesin geldiği tarafa çevirdi kocası odanın kapısının önünde ona bakıyordum yüzü bembeyazdı anlaşılan o da korkmuştu.

"Akif"Neslihan kısık sesiyle konuştu.

Akif sessiz adımlarla karısının yanına geldi yavaşça karısına oturduğu yer oturdu.

"Ne oldu güzelim bir anda koşarak odadan çıktın bir şey oldu sandım"

Neslihan dolan gözlerin kocasına saklamaya çalıştı.

"Çok kötü bir kabus gördüm Akif o kadar kötüydü ki"

Akif karısına sarıldı sırtını göğsüne yasladı.

"Anlat güzelim"

Neslihan titreyen sesiyle anlatmaya başladı.

"Yine onu bizden alıyorlardı Akif kızımızı bizden götürüyorlar dı "

Neslihan sessiz sessiz gözyaşı dökmeye başladı. Akif karısını sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Bir tanem güzel karım kızımız burada bizim yanımızda artık onu bizden hiç kimse alamaz kimse buna da cüret edemez asla ama asla buna izin vermem daha fazla korkma"

"Ne yapabilirim ki Akif her gece gelip odasında mı değil mi diye kontrol ediyorum bizden gidecek diye çok korkuyorum onu bizden alırlar diye"

"Korkma neslim kızımızı bizden hiç kimse alamaz"

"Almasınlar eğer alırlarsa bu sefer dayanamam Akif "

Akif karısının saçlarını okşadı onun sakinleştirmeye çalıştı çok geçmeden de Neslihan ağlaya ,ağlaya kocasının kollarında uykuya daldı.

Akif karısını kucağına aldı ve odalarını çıkar 'dı sonra tekrar kızının odasına geldi. Bir süre yatakta uyuyan kızını seyret'ti sonra saçlarına ve alnında bir öpücük bıraktı.

"Seni bizden almalarını asla izin vermem gerekirse ölürüm ama senin bizden gitmene izin verme"

Kızının saçlarına son bir öpücük bırakıp odasından çıktı kendi odasına döndü yatakta uyuyan karısının yanına uzandı onu göğsüne çekti ve sıkı, sıkı sarıldı.

"Seni böyle ağlatanları bulacağım sonra da hepsini yalvarta, yalvarta geberteceğim bizi bu kadar acıyı yaşatanı bulacağım Neslim merak etme"

O gece Akif karısına sıkı ,sıkı sarılarak uyudu ama bilmediği bir şey vardı zamanı geldiğinde yine kızlarını onlardan koparacaklardı.

* * *

Duyduğum alarm sesiyle gözlerimi araladım yatağın üzerindeki telofnumu alıp alarmı kapatım . Saat altı buçuktu hava daha yeni yeni aydınlanıyordu .

Yataktan kalkıp banyoya girdim ihtiyçlarımı haledip banyodan çıktım üzerimi değiştirip çantamı hazırladım .

Bugün dersim sabah vardı ve erken başlayacaktı o yüzden kimsenin uyanmasını beklemeden evden çıkıcaktım . Zaten kimseyle karşılaşmak istemiyordum .

Sesiz adımlarla odamdan çıkıp merdivenlere ilerledim aynı sessizlikle merdivenlerden indim çalışanlar bile daha yeni yeni uyanmışa benziyordu .

Hatice teyzeyi gördüm mutfağa gidiyordu beni görünce görmemezlikten gelip hızlı adımlarla mutfağa girdi .

Bu kadında bir şeyler vardı ama umursamadım sonr düşünürdüm.

Dışarı çıktığımda Ali abiyi gördüm arabaya yaslanmış sigara içiyordu . Beni görünce elindeki sigarayı yer atıp ayağıyla ezdi ve bana doğru geldi .

"Yeşim ne yapıyorsun bu saatte"

"Bugün dersim erken başlayacak da okula gidiyorum"

"Tamam hadi geç arabaya"

"Sen zahmet etme abi ben kendim giderim"

"Üzgünüm yeşimciğim ama Akif Bey'in kesin talimatı var sen nereye ben oraya hadi madem dersin erken başlayacak daha fazla geç kalmadan gidelim"

Arabaya ilerledim ve arka koltuğuna bindim Akif bey ile bu konuyu konuşmam lazımdı. Ben benim peşimde dolaşan korumalarla gezmek falan istemiyordum hem bu bana tersdi özgürlük alanım kısıtlanıyordu resmen.

Ali abi de arabaya bindi ve arabayı çalıştırıp hızla okulun yolunu tuttuk yolculuk sessiz geçmişti Ali abi ara ara bana bakıp konuşacak gibi oluyordu ama geri bu fikrinden vazgeçmiş gibi önüne dönüyordu.

Nihayet araba üniversitenin önünde durunca hızlıca toparlandım ve Ali ağabeye döndüm.

"Ali abi dersin 12.30 gibi biter istersen sen beni bekleme eve git .Ben kendim gelirim"

Kafasını sağa sola salladı"Ben seni beklerim Yeşim"

"Sen bilirsin"

Arabadan indim ve üniversiteye ilerledim bugün Sinan abiyi görecektim söylemem gereken bazı şeyler vardı.

Sonrası çok hızlı gelişti derslerime girdim bayağı sıkıcı geçmişti ben okuduğum bölümü sevmiyordum ve girdiğim derslerden de hoşlanmıyordum. Bu üniversiteye başladım başlayalı kaç kez anneme bu bölümü sevmediğimi ve okumak istemediğimi söylemiştim ama annem benim geleceğim için en iyisinin bu olduğunu söylemişti.

Benim derslerim bitince Sinan abiyi görmeye gittim onun girdiği derslere üst katta giriyordu merdivenlerden hızlı hızlı çıkıp sınıfına girdim cam kenarında sırasında oturmuş ders çalışıyordu anlaşılan yeni çıkmıştı dersten.

"Sinan abi"

Benim sesimi duymasıyla kafasını kaldırıp bana baktı yüzünde kocaman bir gülümsem oldu ayağa kalktı ve bana doğru gelmeye başladı.

Koşarak gittinm ona sarıldım bu okuldaki nadir arkadaşlarımdan birisiydi okula başladığımdan bu yana hep bana destek olmuştu bir abi gibi.

"Ne zaman geldin bücür"

"Bir iki gün oluyor geleli "

Benden ayrıldı ve hep yaptığı gibi saçlarımı karıştırdı .

"Ya abi ya saçlarımı bozmasana "

Burnuma hafifçe vurdu .

"Abiye yapma denmez küçük hanım çünkü kız kardeş ne kadar yapma derse abi onun inadına daha çok yapar "

"Bunu öğrendiğim iyi oldu "

Sinan abinin oturduğu yere geçip oturduk meraklı gözlerle bana bakıyordu sormak istediği bir şey vardı ama benim vereceğim tepkden korkuyodu anlaşılan.

"Sor abi sor ne soracaksan"

"Şey diyecektim ben Yeşim hani geçen gün bana birkaç kişiyi araştırmamı istemiştin ya sen onları neden araştırdın yanlış anlama sadece meraktan soruyorum eğer cevap vermek istemiyorsan vermek zorunda değilsin"

Derin bir nefes aldım" Çok uzun mesela abi ya ve biraz da karışık şöyle bir şey olmuş ben daha yeni doğduğumda hastanede bebeklere falan karışmış senden araştırmanı istediğim o Akif bey aslında benim öz babammış"

Tam anlamıyla donup kaldı hiç kıpırdamıyordu adama resmen kal gelmişti.

"Sinan abi iyi misin"

"Kızım sen ne diyorsun"

"Biliyorum inanması güç ama söylediğim her şey doğru"

"Vay anasını be resmen film gibi hayatım var Yeşim"

"Biraz öyle sen bu hani senden istediğim araştırma meselesini kimseye söyleme olur mu kimse öğrenmesin aramızda kalsın"

"Merak etme aramızda. Seninle eğer bir ihtiyacın olur Bir sıkıntın olursa bana gel eğer onlardan çekinirsen tamam mı abin olduğunu unutma"

"Sağ ol abi iyi ki varsın"

"Sen de iyi ki varsın Yeşim"

"Neyse abi sonra görüşürüz tamam mı"

"Görüşürüz Yeşim ama bu konuyu detaylı bir şekilde başka bir gün konuşacağız haberin olsun"

"Tamam abi tamam"

Ona arkamı döndüm ve sınıftan çıktım şimdi ise kızların yanına kafeteryaya gidecektim onları da bir görüp sonra eve gidecektim.

Kafeterya'ya geldiğimde gözlerim kızlar aradı en köşedeki masaya oturmuş birbirleriyle tartışıyorlardı Allah bilir yine hangi saçma konu için birbirlerini yiyorlardı.

Onlara doğru ilerledim beni fark ettiklerinde kavga etmeyi bırakıp bana döndüler ikisi de beni görünce yüzlerinde kocaman bir gülümseme oldu.

"Ooo bakın kim geliyor kral geliyor kreşlisi geliyor"dedi salak Çağla .

"Bakıyorum yine formundasın Çağlacığım"

"He zaman bir tanem ben her zaman forummdayım "

"Hoş geldin Yeşim"

Bağdeye baktım "Hoş bulduk Bağde. Ne yapıyorsunuz bakalım"

"Öyle bir şeyler yiyorduk birazdan dersimiz başlayacak derse gireceğiz sen ne yapıyorsun göremedik bugün seni" Dedi Bağde .

Sırtıma oturduğum sandalyeye yasladım "Sormayın ya bugün dersim sabah başladı resmen hiç mola vermeden sabahtan belli dersteyim"

"Peki daha dersin var mı"

"Allah'tan daha dersim yok yoksa bayılıp düşerdim şuraya bir yere"

İkisi de Güldür onlar gülünce ben de güldüm.

"Ee anlat bakalım yeni ailene nasıl gidiyor iyi davranıyorlar mı nasıllar sana karşı "

Çağla'ya döndüm ve konuşmaya başladım"Dediğim gibi Çağla iyi davranıyorlar bir dediğimi iletmiyorlar üzerime titriyorlar ama"

"Ne ama"dedi Bağde.

"Ama ben böyle şeylere alışık olmadığım için biraz tuhaf geliyor"

"Kızım dert ettiğin şeye bak ya ne güzel işte Bir dediğini iki yapmıyorlar üzerine titriyorlarmış daha ne istiyorsun"

"Konu o değil ki Bağde. Hem bana karşı öyle davranmaları benim çok tuhafıma gidiyor"

"Zamana bırak kanka her şey olacağına var"dedi Çağla.

"Ee teyzen dayın amcan falan var mıymış bakalım "

"Bilmiyorum ki var mı yok mu daha onlara fırsat gelmedi Berra'dan"

"Berra kim be"

"Gıcığın teki ben hayatımda böyle her şeye maydanoz olan bir kız daha görmedim canımı fazlasıyla sıkıyor"

"Yeşim "

"Efendim Çağla"

"Sen bu kızı mı kıskanıyorsun"kaşlarımı çatarak Çağlaya döndüm ne alakaydı ya.

"Ne alaka Çağla ben niye kıskanayım kızı sadece hal ve hareketleri tuhaf saçma sapan konuşup duruyor boş boş hareketler yapıyor"

"Anladım"

"Neyi anladın Çağla"

"Kızım bas bayağı kıskanmışsın işte sen hayatta birini anlatırken yumruklarını sıkmasın"

Ellerime baktım harbiden yumruk yapmış sıkıyormuşum daha önce hiç fark etmemiştim.

"Bu konuyu kapatabilir miyiz ben kimseyi kıskanıyorum"

"Tamam Yeşim uzatma anladık kıskanmıyrsun "

"Asıl siz uzatıyorsunuz Bade kıskamıyorum diyorum niye anlamıyorsun"

"Tamam sakin ol bir şey demedik kızma"

Ayağa kalktım ve çantamı aldım"Ben gidiyorum sonra görüşürüz"

"Yeşim dur şaka yapıyoruz ya alınma hemen"

"Eve gitmem lazım Bağde sonra konuşuruz hem anlıyorum şaka yaptığınızı ama siz beni anlamıyorsunuz sonra görüşürüz"

Arkamı döndüm ve çıkışa doğru ilerledim arkamdan hala dur falan diyorlardı ama kulak asmadım.

Okuldan çıktığımda direkt Ali abiyi gördüm arabaya yaslanmış bir şekilde beni bekliyordu hızlı adımlarla ona doğru ilerledim.

"Ali abi"

Sesimi duymasıyla bana baktı."Yeşim bitti mi dersin"

"Bitti abi hadi artık eve gidelim"

"Canın sıkkın gibi bir şey mi oldu biri şey mi söyledi, Bir şey mi yaptı"

"Hayır abi Bir şey olmadı eve gidebilir miyiz artık"

Neden hiç kimse beni dinlemiyordu anlamıyorum birine bir şey olmadı diyorsam olmamıştır demek ki. Sinirle arabaya doğru hızlı ilerledim hızlı bir şekilde arabanın arka kapısını açıp bindim ve aynı hızla kapıyı kapattım.

Ali abi de hızlı arabaya geldi ve bindi arabayı çalıştırdı yola koyulduk.

"Sabah kimseye haber vermeden mi çıktın evden Yeşim"

"Evet Ali abi sabah erken olduğu için kimseyi uyandırmak istemedim"

"Telefonların da kapalıymış herkes seni aramış ama ulaşamamış "

Bir taraftan telofonumu çantamdan çıkarırken diğer taraftan da Ali abiye cevap veriyordum.

"Derste olduğum için kapatmıştım"

Telefonumu açınca 50'den fazla kayıtlı olmayan numaralardan bir sürü arama vardı.

Sadece Neslihan hanım yirmi altı kere aramıştı.

"Oha "

"Ne oldu "

"Bir sürü arama var"

"Kimseye haber vermeden evden çıkınca herkes seni merak etmiş tabii benimle gittiğini de bilmiyorlar herkes baya korkmuş anlayacağın Yeşim "

Dudağımın kenarını dişledim bir tek Neslihan Hanım'ın numarası kayıtlıydı hemen ona mesaj yazmaya başladım .

Bir anda araba durunca öne doğru savruldum kafamı ön koltğun kenarına vurdum .

"Ahhh Ali abi ne oluyor neden durduk "

Kafamı kaldırıp Ali abiye bakıcaktım ama gördüklerim beni şaşkına çevirdi.Dört beş tane araba tarafından youmuz kesilmişti.

​​​​​​Neler oluyordu ?

Helööö bölüm sonu oy vermeyi unutmayınn sonraki bölüm görüşürüzz:)

Sağlıcakla kalın.

​​​​​​

​​​​​