Helooooo Yeni bölümle karşınızdayım oy vermeyi unutmayınn biliyorum yazım yanışlarım var ama bu benim ilk kitabım elimden geldiğince düzeltmeye çalışıyorum o yüzden sizden biraz anlayış bekliyorum.

17 yıl önce

Cavit alton oturduğu ceza'evi masasından karşısındaki adama bakıyordu daha çok toydu Cavit bunun farkındaydı ve bu toyluk onun intikam pilanına çok büyük katkısı olucaktı.

Cavit ceza'evine gireli tam tamına dört yıl iki'yüz atmış gün oluyordu her bir gün için ayrı ayrı intikam pila'nı hazırlıyordu.

Oğlu yüzünden burdaydı Akif çakır yüzünden oğlu cavitin bütün kötü işlerini biliyordu ve polisle iş birliği yapıp babasının tüm kirli işlerini tek tek açağa çıkarmıştı.

Cavit Akif'in bu yaptığını unutmuyordu ve her gün intikam ateşiyle kavruluyordu şimdi hazırladığı pilanla intikamını alıcağını düşünüyordu.

"Ee Mert karar verdinmi bu işte benimlemisin "

"Bakın Cavit bey oğlunuzdan bende intikam almak istiyorum ama ben nasıl bir çocuğu kaçırırım "

"Öylemi Mert, Akif senin çocuğunun ölümüne sebep oldu ama sen onun çocuğunu kaçıramasın öylemi bak seni işinden eti tüm düzenini bozdu bunun bir bedeli olmalı değilmi "

Mert düşündü Akif Çakır'ın yılardır peşindeydi bir türlü yakalaymamıştı .

Mert Akif'in bir mafya babası olduğunu sanıyordu ama işin aslı çok farklıydı bunu'ise sadece Cavit Alton biliyordu .

"Bak Mert sen iyi bir savcısın ama oğlum seni görevinden eti düşün taşın kararını iki gün içinde bana bildir Neslihan 'nın doğumuna az kaldı"

"Ben size haber veririm Cavit bey "

Mert oturduğu yerden kalkıp çıkışa ilerledi kafası karışıktı Akif'i yakalamak uğruna hem işini hem' de daha doğmamış çocuğunu kaybetmişti ve bunun sorumlusunun Akif olduğunu düşünüyordu .

Tam kapıdan çıkıcaktıki durdu ve ger döndü .

"Tamam teklifini kabul ediyorum yapalım ne yapıcaksak"

Cavit zaten kabul ediceğini biliyordu saf bir adamdı Mert hemen kandırılmıştı.

"Biliyordum doğru karar verceğini aferim sana "

"Sen şimdi git ben sana haber veririm ne zaman harekete geçiceğimizi"

Mert sonkez Cavit Alton'na bakıp cezaevinden çıktı şimdi gidiceği yer beliydi karısı'nın yanıydı karısına herşeyi anlatıcaktı ve bu günaha karısınıda ortak edicekti.

Daha yeni doğmuş bir bebeği anne ve babasından ayırcaklardı .

Şimdiki zaman

Kafama alak bulaktı kulaklarım çınlıyordu ben aza önce ne duymuştum .

Duyduklarım doğrumuydu annem babam bildiklerim insanlar bukadar kötü insanlarmıydı bunu öğrenmenin tek bir yolu vardı .

Hızlıca kimseye görünmeden odama gitim telofonumu elime alıp selim ağbiyi aradım.

Selim ağbi üniversite 'den arkadaşımdı aynı derslere giriyorduk ağbim gibiydi .

"Alo Yeşim ne oldu bu saate aradın bir sıkıntımı var abim"

"Selim ağbi kusura bakma bu'saate aradım senden bir ricam var "

"Önemli diğil yeşim sadece bu saate arayınca bir şey oldu sandım söyle bakalım ne'gibi bir rican var"

"Senden birilerini araştırmanı istiyorum "

"Kim bunlar "

"Akif Çakır ve Mert Acar'ı araştırmanı istiyorum "

"Kızım Mert abi senin baban diğilmi niye araştırıyorum "

"Sen orasını boşver sabaha kadar araştıra bilirmisin ikisinin'de geçmişini istiyorum"

"Emredersiniz yeşim hanım mafyamı oldun kızım ne bu emirler "

Offf ama lafı uzatıyor haa .

"Ne emir vermesi abi sadece bir şey istedim senden yapmıyacaksan söyle"

"Tamam tamam kızma birşey demedim benim anlamadığım konu şu sen benden daha iyisin bu işte sen neden araştırmadın "

"Ağbi ben İzmir'e geldim yanımda sadece telofonum var o yüzden senden istedim "

"Tamam abim ben haledicem bu konuyu sen merak etme "

"Tamam ağbi sağol hadi iyi geceler "

"Sana'da iyi geceler ağbim "

Telofonu kapatıp komidi'nin üstüne koydum artık sabahı bekliyecektim her şeyi öğrenmek için .

Yatağa oturdum ve düşünmeye başladım çocukluğumdan bu yana annem ve babam 'dan hiç baskı ,şidet,kötü söz duymadım onlarla ilgili hiç kötü anım yok .

Yağmura nasıl davrandılarsa banada öyle davrandılar . Benim anlamadığım konu kim kaçırdığı çocuğa öz çocuğu gibi bakar'ki .

Annem benden bu kadar nefret ediyordu neden o zaman beni her konuda destekliyordu .

Hatırlıyorum'da yedi sekiz yaşlarındaydım babam bana bisiklete binmeyi öğretiyordu ozamanlar babama "baba korkuyorum ya düşersem " demiştim .

Babamsa bana bakıp gülümsemişti "ben asla düşmene izin vermem bitanem baban hep yanında"

O gün babam bana bisiklete binmeyi öğretmişti ve her seferinde düşüceken tutmuştu .

Gözümden bir damla yaş düştü .

Neden yapmışlardı bunu madem bukadar nefret ediyorlar'dı benden neden beni seviyorlarmış gibi yaptılar.

Offf kafayı yemek üzereyim daha fazla düşünmek istemiyorum.

Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım artık sabahı bekliyecektim her şeyi öğrenmek için.

Bölüm sonu oy vermeyi unutmayınn en kısa zamanda yeni bölümle karşınızda olacağım salıcakla kalın .