Merhabalar ben Asena Korkmaz,bir hastanede hemşire olarak çalışıyorum ve 22 yaşındayım.Gelin isterseniz sizlere önce kısa bir şekilde hayat hikayemi anlatayım.

"Bundan 22 sene önce ünlü bir iş adamı olan Halit Korkmaz' ın kızı olarak dünyaya geldim.Halit Korkmaz herkes tarafından tanınan ve sevilen biriydi.Herkese göre iyi kalpli bir insan iyi bir eş iyi bir babaydı o ama şu varki çürük erik dıştan belli olmuyor.Babam da böyle bir insandı dıştan melek içten şeytan olan...

Bir de annem var,yani vardı.Ayla Korkmaz,kendi halinde, hayatını insanları iyileştirmeye adamış bir hemşireydi.Ben annemi pek hatırlamam hayal meyaldir gözümde ama hep çok sevmişimdir annemi.İnsaar bana"Çok iyi bir kadındı,onun da senin gibi gece misali kara saçları ay misali beyaz teni vardı" derlerdi.Bence annem bir melekti ama kafese tıkılmış bir melek.Neden mi kafeste tıkılmış.Onu da anlatayım.

Annem daha hemşireliğinin ilk senelerindeymiş.Bir gün hastaneye siyah giyinimli,bellerinde silah olan ve karnında yara olan yaşlı bir adamı taşıyan adamlar çıkagelmiş.Normaldir herkes korkmuş, çığlık çığlığa hastaneyi terketmiş bı annem yalnız bırakmamış hastaları.Cesurca hesap sormuş 'Kimsiniz,ne istiyorsunuz?"

Annemi gören Halit Korkmaz yani babam yaralı adamı göstermiş ve "Babam kurşun yedi onu ameliyat etmeni istiyoruz"demiş.Yani kurşun yiyen adam büyükbabammış.Siyah giyinimli olmaları,silah taşımaları ve büyükbabamın kurşun yemesinden onların bir mafya grubu olduğunu anlamışsınızdır.Korkmazlar yani şehrin en büyük aşireti,en büyük mafya grubu.Annem soğuk kanlılığını koruyarak büyükbabamı ameliyat etmeye başlamış ancak bir şeyler yolunda gitmemiş, büyükbabam hayata gözlerini yummuş.Halit Korkmaz annemi suçlamış,üstüne yürümüş"Kimsin sen,kimin kızısın lanet kadın?"demiş.Annem öfkelenmiş ama sesini çıkarmamış,usulca cevap vermiş."Ömer Yerli'nin kızıyım"

Bunu duyan babam kahkahayı patlatmış."Demek öyle ha, akşam hazırlan tatlım"demiş anneme.Annemi baştan aşağı süzüp rahatsız edici bir bakış atmış.

Annem"S!ktirin gidin burdan"demiş

Mafya grubu hastaneden çıkmış,annem elbet korkmuş ancak korkudan fayda gelmez diyerekten işini yapmaya devam etmiş...

Mesaisi bitince eve gitmiş ve evin önünde bir çok siyah araba görmüş.Nolduğunu anlamayaraktan içeri girmiş ve Halit Korkmaz'ı yani babamı Ömer Yesevi ile el sıkışırken görmüş.Annem babasına"Ne oluyor burda?"diye sormuş.Babası cevap verecekler Halit Korkmaz konuşmaya başlamış: Babanın borcuna karşılık seni aldım sen benim babamı benden aldın bende seni babandan alıyorum"demiş.

...

Zorla da olsa annem ve babam evlenmiş.Tuhaf gelecektir ama babam zamanla annemi sevmiş ona zarar vermekten vazgeçmiş.Ama annem babamı hiç sevmemiş.Evlendikten bir iki sene sonra annem bana hamile kalmış ve bir sonbahar akşamı doğmuşum ben.Dört yaşıma kadar o lanet evde babam ve annemle yaşadım.Lanet diyorum çünkü babam bir mafyaydı evden silah sesleri eksik olmazdı,babam eve sarhoş gelirdi.Yine böyle bir gündü babam sarhoştu ve elinde silah vardı.Bana doğrulttu silahı annem korktu ve önüme atladı.Kurşun bana değil anneme isabet etti ve annem gözlerimin önünde yere serildi.Babam da bunu görünce sevdiği kadını öldürmenin verdiği pişmanlıkla kafasına sıktı.Ve evet ben artık hem öksüz hem yetim kalmıştım.Yurda verilmedim ama hizmetlimiz Reyhan abla beni yanına aldı.Onunda bir çocuğu vardı, benim en yakın arkadaşım Serçem,Alp.Alp ile beraber büyüdük ama lisede o il dışına gitti.Ben ise Reyhan ablayı bırakamadım.O şimdi Kıdemli Üsteğmen oldu diyorlar.Ben ise hemşire. "

~Küçüktüm anlamadım,nerdesin be annem sensizliğe alışamadım.

İşte böyleydi benim hayatım.Şimdi de annemin yolundan gidiyorum, insanları iyileştirmeye çalışıyorum.Ama bir kendimi iyileştiremiyorum.İnsanoğlu hep böyledir ya bı kendine ilaç olamaz.Ben de kendime ilaç olamadım.

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​