Selamm geçte olsa geldimm hemenn bölüme geçiyoruz efenimm😃

Uyandığımda hastane odasındaydım. Nasıl geldim buraya ben? Beynimi hatırlaması için zorlarken içeri aylin ve derya girdi. Koşarak üstüme atladılar ve boğuyorlar mı sarılıyorlar mı anlamadığım bir şey yaptılar. Ve ben nefessizlikten ölmek üzereyim.

"K-kızlar boğuluyorum"

Kızlar boynumu bıraktıklarında -sarsılmanın etkisi sanırım- her şeyi tek tek hatırladım. Kaçırılışım, dayak yiyişim,Murathan...

Murathan? O nasıl bulmuştu beni? Aaa doğruya adam polis. Tam bir Aptalım ben ya. Aylin ve deryayı yorgun görünce içim acıdı ve iyi olduğuma zar zor ikna edip onları dinlenmeye gönderdim.

Canımın sıkıldığını fark ettim ve dışarı çıkıp biraz gezmek istedim. Kapıyı açtığım sırada duvar gibi bir bedene çarptım. Oha yani, gözümle görmesem beden olduğuna inanmam.duvar ulan resmen.

Kafamı kaldırmayı akıl ettiğimde Murathanla karşılaştım. Allah Allah yav, bu adam her yerde karşıma çıkmak zorunda mıydı? Tamam Allah razı olsun kurtardı beni o manyakların elinden ama, insan kader mi tesadüf mü dese şaşırıyor yani. :)

"Çekilmek misin? " Diye sorduğumda ters ters bakıp "hayır" Dedi. Neden ulan?

"Neden ya, çekil azcık gezmek istiyorum sana mı sorcam çekilsene be hıyar"ben bunu dediğimde sinirleniceğine gülmeye başladı. Ruh hastası bu adam yav.

Tam ağzımı açıp bir şeyler söyliyecekken kollarını belime doladı ve bir kaç saniye uçtum. Şaşkınlıktan tepki veremezken beni yatağa oturtup başımda dikildi ve beni izlemeye başladı.

Sinirle yatakta ayağa kalktım. Yaşasınn 1,60 boyumla en az 1,80 adama üstten bakıyordum artık. Kısalar mutlu. Neyse.

"Napıyorsun sen be? Beni öyle bebek gibi kucaklayabileceğini mi sandın? Ben çıkıcam ve sen engel olmicaksın. "

Sözlerimi bitirip yataktan hızla indiğimde yoğun bir baş dönmesi yaşadım. Kulaklarım uğuldamaya başlayında tutunacak yer aradım ve kolumda bir el hissettim.

Murathan beni hızlıca kucaklayıp yatağa yatırdı. Baş dönmem geçince karşımda endişeyle bana bakan bir Murathanla karşılaştım. Midemde garip bir hareketlenme oldu. Bu nasıl bir bakıştır Yarabbim. Sanki düşüp bir yerini kıran çocuğuna bakan bir baba gibi bakıyordu. Endişeli ve her şeyi yapmaya hazır bir baba.

Yerimden doğrulmaya çalışınca elini belime koyup yadım etti. Dokunduğu her yer öyle bir yanıyordu ki irkilmekten alamadım kendimi.

"İyi misin Dilara? Su getireyim mi içer misin? Ya da hemşireyi çağırayım kötü duruyorsun" Dediğinde hızla kapıya yöneldi. Hemen uzanıp kolunu tuttum. Elimin altındaki bedeninin kasıldığını hissettim.

"Yok, iyiyim ben. Sadece başım döndü. Gerek yok teşekkür ederim. "

Kafasını tamam anlamında salladı. Bakışları hala daha kolunu tutan elime kaydığında utanarak elimi çektim ve kucagıma koydum. Bakışlarımı ellerimden çekemezken sandalye sesi duydum. Yatağın dibine sandalyeyi koyup oturdu. Ve söze başladı:

"Dilara, aslında benim senle konuşmam gereken bir şeyler var. "

(...) 

SELAMMM HEYECANDAN BÖYLE YAZIYORUMMMM ACABA MURATHAN NE DİYECEK DİLARA YA? Yoksaaa bu bir açılma mı olacakk?

Merakla yorumlarınızı bekliyorum canlarrr öptümm sarıldımm sizi çook seviyorummm iyi gecelerr tatlı rüyalarr inşallah rüyanızda murathan ve dilarayı görürsünüzz. Amin.