Ne yapıcaktım şimdi ben? Beni yakalarlarsa özel mülke saldırıdan hapse girerdim. Ya da işi kendileride halledebilirlerdi! Bu daha kötüydü! Allahım nolur yardım et. Ben nasıl bir işe bulaştım? Yine çok boş yapıyorum. Şu anda ne mi oluyor? Bana ateş açan araba arkamda ben son sürat önde kovalamaca oynuyoruz, yalnız yakalanırsam beni sadece ebelemek ile kalacaklarını sanmıyordum. Hızla ilerliyorduk. Bir dönemeçe girdik. Tam o sırada Allah bana acımış olacak ki araba biraz yavaşlamaya başladı. Yan tarafımda bir karakol vardı. Sevincimden ufak bir çığlık attım ve hızla oraya yöneldim. Bir bahaneyle karakola girebilirsem bana orada hiçbir şey yapamazlardı. Hay aklına bin yaşa dilara! Ay bu da kafiyeli oldu:) Yine saçmalıyordum, heyecanlanınca biraz (!) kendimi kaybettiğim oluyor. Neyse. Karakolun kapısına ulaştığımda iki polis beni durdurdu. Ben ise aklıma ne gelirse söyledim:

" Ben komiser amcamı görmeye geldim, "

Dedim..

Allahım nolursun sorgulamasınlar.

" Amcanın haberin var mı peki bundan? Eğer haberi yoksa giremezsin" Dedi bir tanesi.

Offf bunu nasıl düşünemedim?

" Ee şey ben İstanbul'dan geliyorum amcamın da numarası yok bende haber veremedim o yüzden ama kendisi beni görünce çok sevinecek tır onu bekletmek istemezsiniz değil ? Kendisi biraz sinirlidir bekletilmeyi pek sevmez" Heh güzel uydurdum.

Polisler birbirine baktı. Diğeri bana dönüp konuşmaya başladı:

" Sinirli dediğine göre vedat komiserden bahsediyorsun. evet onun bir yeğeni olduğunu duymuştum. Girebilirsin"

Ohaaa! Şansıma bak, atarak nasılda tutturdum!

Ay ben peşimde ki arabayı unutmuşum. Dönüp baktığımda arabayı göremedim. Allah Allah? Neyse polis abiler kapıyı açtı ve içeri girdim