13.08.2021/ Lima,Peru

Jose artık daha fazla bu saçmalığa dayanmak istemiyordu. Bir an önce ailesinin yanına gitmek istiyordu fakat nasıl yapacaktı? Karar alınmıştı. Bir ay süreyle dışarıya çıkmak yasaklanmıştı.

Herkes ona göre hazırlığını yapmış evine çekilmişti. Siyah, kıvırcık saçlarının arasından parmaklarını geçirirken derin bir nefes verdi. Bir şeyler yapmalıydı. Bunun hâlâ bir şaka olduğuna ya da kötü bir kabus olduğuna inanmak istiyordu. Cama doğru yöneldi. Dışarıya bakmak istedi.

O aşığı olduğu Lima sokakları şimdi bomboştu. Telefonuna baktı. Bir kaç bildirim dışında önemli bir şey yoktu. Sosyal medya hesaplarını kontrol etti. Hâlâ işin ciddiyetinde olmayan bir sürü insan vardı. Bir sürü esprili gönderiler paylaşılmıştı.

Jose kaşlarını çattı. İçini bir boşluk kapladı. O, evde oturmaya alışık değildi ki. Şimdi ne yapacaktı? Alışveriş için çoğunlukla alkol almıştı. Onların çoğunu da neredeyse tüketmişti.

Evin içi alkol ve sigara kokuyordu. Aynada kendine baktı. Gözlerinin altı çökmüştü bile. Sonra da vücuduna kaydı gözleri ama bu görüntüden hoşlanmamıştı. Sadece bir kaç günde nasıl bu kadar değişebilmişti?

Hem fiziği hem psikolojisi hem de hayatı. Kafasını iki yana sallayarak bu düşünceleri kafasından uzaklaştırmak istedi. "pekala" dedi kendi kendine ve uzanıp telefonunu eline aldı. Modunu yükseltecek bir şarkı seçti ve işe koyuldu.

Önce salondaki içki şişelerini topladı. Birbirine çarpan şişelerden çıkan sesler ona eski günlerinden bir anıyı çağrıştırdı bir kaç saniyeliğine bile olsa. Gülümsedi "Bu delilik" diye söylendi.

Topladığı şişeleri mutfağa götürdü. Mutfak penceresinin koluna uzandı, tam açacağı an duraksadı. Virüsün havadan bulaşabildiği aklına geldi. Sinirle elini geri çekti. Aspiratörün düğmesine bastı ve salona geri döndü.