“Dünya büyük bir çılgınlığa sürükrenirken, bundan en büyük payı alan insanoğlu oluyordu. Yıllar yılı kurulan düzen gözle görülemeyen bir virüs tarafından yok olurken, insanlık kendi inşa ettiği binaların içine tıkılıp kalmıştı. Bu binaların onların kafesi olacağını bilemeden. Şimdi değeri daha iyi anlaşılıyor özgürce nefes almanın ve bir parça oksijeni düşünmeden içine çekebilmenin. Yeşili, griye boyarken daha mı rahat nefes alınabilecekti gökyüzündeki teraslarda?”