sessiz değilsin, büyük bir gürültünün içerisindesin ama duymuyorlar.

yeni bir gündü ve ben artık yeni bir güne uyanmak istemiyordum. Aldığım nefes boğazımı sıkıyordu. Kalbim atmaya devam ediyordu ama acıyla.

hiç bir şey yapmak istemiyordum ama girmem gereken dersler vardı. Dinlemem gereken hocalar.

izlemem gereken Draco vardı...

hazırlanıp kahvaltıya indim. Boş bulduğum ilk yere oturdum ve dünya bana daha da acı çektirmek ister gibi dracoyu karşıma oturttu.

Ona bakmadan kahvaltımı yapmaya çalışıyordum fazla dikkat çekmek istemiyordum. Baykuşlar herkesin mektubunu ve gelecek postalarını getirmeye başlamışlardı bile.

ve benimkini de. Önüme düşen zarfla şaştım kaldım. "Ne o siela? Bayılacak mısın yoksa?" Diyen Draco ile önce ona hissiz bir bakış attım ve uzanıp mektubu aldım.

Capella,

Umuyorum ki iyisin. Baban ile birlikte bir karar aldık. Bizler de her soylu safkan ailesi gibi evladımızın hürmetini istiyoruz. Senin için uygun birisini bulduk. Tabi karşı tarafın ailesi de onayladı bir asilzade ol ve sakın kanıbozuk gibi davranıp bizi utandırma!
Bizim kulağımıza gelenlerin onlarında kulaklarına gitmesini istemiyoruz. Yakın zamanda kim olduğunu sana bildiricez tabi o da bilgilendirilecek. Dikkatli ol, kendine dikkat et.
Annen

mektubu titreyen ellerimle bıraktım.
sinirden gözlerim dolmuştu. Korktuğum başıma gelmişti. Nişanlanacaktım ve evlenecektim. Sanki bir köleydim emirlere itaat etmek için varolan bir köle... dalgınlığımdan beni uyandıran kişi ne şanstır ki Draco malfoydu.

"siela?" Kafamı kaldırıp ona baktım.
"Malfoy?" Gözlerine baktığımda meraklı bir endişe gördüm fakat elbette endişe duygusunu hemen yok etmeyi başarabilmişti. "Ne oldu siela? Yoksa sevgilinin ayrılık mektubu muydu o?"

sinirle soludum. Duygularımı kontrol etmem gerekiyordu.

ne hissettiğimin önemi yok. Devam etmeliyim.

"Seni ilgilendirdiğini düşünüyorum Malfoy" dedim. Yüzündeki sinirli ifadeyi görmek ruhumu paramparça etmişti beni. Çünkü ben onu ruhumla seviyordum.

akıl unutur, kalp durur. Bu yüzden ruhumla seviyordum onu.

toparlamaya çalıştım. Duygularımı gizledim. Ben bir Slytherindim.
masada ona doğru yaklaşarak konuştum. "Yoksa... kıskandın mı Malfoy." Kriz yönetimi diyelim ama ya daha kötü bir tepki verirse?

draco ise aksine sırıttı. "Ya ne demezsin. Oldukça kıskandım." Dedi ve o da bana yaklaştı biraz daha yaklaşsaydı burunlarımız birbirine değecekti.

heyecandan dilimi yutacaktım az kalsın. Ama hemen toparladım. Önce sakince geri çekildim. Sakince ayağa kalktım ve büyük salondan dışarı çıktım.

dersimiz ksks'idi bu sene deli-göz moddy gelmişti dersimize oldukça garipti... ama bana karşı anlamlandıramadığım bir sıcaklığı vardı.

derse girdim ve deli gözü bekledik. Harry yanıma oturmuştu tekrardan bana doğru eğildi. "Ella, iyi misin? Sabah bir mektup geldiğini gördüm ve sen şey...biraz endişeliydin."

harry'e doğru eğildim ve "iyiyim harry... şey, ailem... beni evlendirmeye karar verdiler." Dedim sesimi güçlü çıkarmaya çalışarak.

"ne!"

"ne?"

harry'nin sesiyle birlikte çıkan sesi duymak için arkamı döndüm ve o.

draco malfoy

evren bana iyilik yapmaya çalışırken her şeyi batırıyordu aksine.
"sen bizi mi dinliyordun?" Dedi harry.
onaylar bakışlarla dracoya baktım.

"ne dinleyeceğim sizi ben? Sessiz konuşmuyordunuz duydum bende?"
Derin bir nefes aldım. "Ne kadar duydun Draco?" Draco pis bir şekilde sırıttı ve "nişanlanacakmışsın siela?" Dedi. Parçalanan kalbimle ona baktım.

"evet Malfoy şimdi gidip herkese yetiştirebilirsin." Dedim engel olamadığım titreyen sesiyle. Draco şaşkınca "hayır.." dedi. "Ne?" Diyebildim sadece.

"dön önüne siela moddy geldi ve söylemeyeceğim." Şaşırarak önüme döndüm.

***
 

"evet son affedilmez laneti bilen varmı?" Diye sordu moddy.
bilmeme rağmen el kaldırmadım. Nasıl olurda bilemezdim ki? Ailem eskiden karanlık lorda hizmet etmişti beni ise.. küçükken bu büyülerle büyütmüşlerdi. Sağımdaki harrye baktım. Ailesi bu büyüyle öldürülmüştü.

moddy herkeste göz gezdirdiktem sonra gözü benim üzerimde durdu ve pis bir şekilde sırıttı.

"bayan siela.. eminim bu laneti uygulamayı biliyorsunuzdur."
Gözüm yerinden fırlayacak gibi açılırken ona baktım. "Ama yasa-"

"dışarda başı boş bir şekilde başkasına uygulamak yasak. Fakat dersteyiz."

Avery arkadan kana susamışcasına konuştu. "Bir beşinci sınıf öğrencisi bunu yapamaz ki hele ki siela hiç sanmıyorum."

sinirle yutkundum ve moddy'e baktım.
daha sonra harrye. Asamı kaldırdım ve fısıldadım.

"Avada kadavra"

önümdeki örümcek bir anda asamdan çıkan yeşil ışıkla canından oldu. Bir kaç kızın çığlık atmamak için seslice nefes verip ağızlarını tuttuklarını gördüm. Harry'e doğru başımı eğip döndüm. O ise elimi tutup sıktı ve "sorum yok." Diye fısıldadı.

"dersimiz sonlanmıştır." Diyen moddy ile herkes ayaklandı ve bende hızlıca eşyalarımı toplayıp çıkacaktım ki Draco 'nun sesini duydum.

"siela!"