@vindamiatrix
|
Yarayla alay eder, yaralanmamış olan. uyandım ve saate baktığımda geç kaldığımı farkettim. Hızlıca ayağa kalkıp büyük salona indim hatta o kadar geç kalmıştım ki diğer okullar bile gelmişti.. kapı açıldığında herkesin gözü bana döndü, dumbledore özür dilercesine bakıp yerime doğru ilerledim. O ise her zaman ki gülümsemesiyle karşılık verdi. beni severdi, diğer slytherin öğrencileri gibi ona nefret kusmazdım. Sever, saygı gösterirdim. hemen bir yere oturdum. Yanımda jack Winston vardı. "Ne kaçırdım?" Diye sordum ona. "Pek bir şey kaçırmadın. İsimleri nasıl atacağımızı falan söyledi. Sadece reşit öğrencilermiş ve akşam açıklanacakmış." Deyince "anladım." Diye fısıldadım. Masaya doğru gelen sert adım sesleriyle kafamı kaldırdık ve bir de ne göreyim! Viktor krum! Hayır, diğer kızlar gibi ağzımdan salyalar akmıyordu bu kadar sevinmemin sebebi onu küçüklüğümden beri tanıyor oluşumdu. "capella!" Diye seslenince çoğu göz bize döndü. Ayağa kalkıp ona doğru ilerledim ve oda beni sıcak bir kucaklamayla karşıladı. "Merlin! Çok özledim seni!" Dedim sevinçle. "Ama biraz daha sıkarsan kesinlikle boğulucam." Güldü ve beni yavaşça kendinden uzaklaştırdı. "bizimle otursana." Dedim ona yavru köpek bakışları atarken. Küçük bir kahkaha attı ve burnumu sıktı. "Olur küçük hanım." Dedi. Birlikte benim yerime döndük ve solumda oturan birinci sınıf öğrencisinden kaymasını istedim ve Viktor da yanıma oturdu. gülüşerek sohbet etmeye devam ettik. "Draco Malfoy, Viktor krum." Ellerimle ikisini tek tek gösterirken. "Ve ayrıca, sevgilim değil Malfoy her anlaştığım karşı cins sevgilim olmuyor." Diye ekledim. Draco bozulmuş görünmüyordu aksine mutluydu. **** draco ise anlamlandıramadığım şekilde yine sinirliydi. Mutlu olmamı istemiyor muydu? Bu kadar mı batıyordu ona? "hogwarst şampiyonu... Cedric Diggory!" Herkes alkışlamaya başladı. "beauxbatons şampiyonu... Flour Delecur!" Tekrar bir alkış... "Ve son olarak... Durmstrang şampiyonu... Viktor Krum!" Büyük bir alkış ta Viktor a koptu ve kalkıp hemen ona sarıldım. Hızlıca diğer şampiyonaların yanına ilerlerken alkışlamaya devam ettim. fakat beklemediğimiz bir şey oldu. Kupa hararetle yanmaya başladı mavi dumanlar çoğaldı ve bir kağıt uçtu. Dumbledore kağıdı açtı ve her zamanki gülümsemesinden yoksundu. "harry potter.. Harry potter!" Dedi bağırarak. Herkes şok olmuştu. *** "Harry! Harry! Dur!" Sözlerimle birlikte harry arkasına dönüp yorgun bakışlarla bana baktı. "Sende mi beni suçlamayan geldin?" Dedi üzgünce. Cevap vermek yerine ona sıkı sıkı sarıldım. "Hayır harry, sen benim en yakın arkadaşımsın. Sana inanıyorum." Dedim. ondan ayrıldığımda gülümsedi ve gözünden bir yaş geldi. "Teşekkür ederim... iyi ki varsın." Gülümseyip önüm koluna girdim ve büyük salona doğru yol aldım. "belki sevgim sahte gelebilir senin için ama gerçek. Senden bir adım beklemiyorum sadece seni böyle güzel bir şekilde sevdiğimi bilmeni istiyorum" dedi. Gözlerim fırlarcasına açılmıştı ve ne diyeceğimi bilemedim. Yavaşça bana yaklaşmaya başladı öpüceğini zannettim ama tam çiçeği verirken yüzüne yediği yumrukla ben de o da şok geçirdi ki şokum bununla da kalmadı. ona yumruk atan kişi dracoydu. Ve dahası, "nişanlımdan uzak dur Winston!"
waaaaoowwww neler oluyor neleeerrrrrrr |
0% |