0.8

Selammmmmm bolumm geldii🥹💐

İyi okumalar-

Engeli kaldırdınız.

Siz: gunaydinnnnnnnnnanann bebekim
(Görüldü.)

Siz: 

Siz: sadece bakacak mısın?

Siz: biliyorum dün yaptigim saçma bir hareketi fakat sebebi var.
(Görüldü.)

Siz: yemin ederimkii

Siz: ahaaa kuranıma ki var

Siz: 

Bal kabağı: İlgilenmiyorum.

Siz: 

(Görüldü.)

Siz: yaw tamammm kötü ve saçmaydı haklısın

Siz: amaa bı sor

Siz: Neden acaba??

Siz: diye sorr

Siz: sebebim var benimm

Bal kabağı: İlgilenmiyorum dedim.

Siz: büyük abim dün gelmişti beni de sevdiği için yanından ayırlmama izin verimiyoooi

Siz: arada telefonumu alıp karıştırdığı için yanlış anlaşılmak istemedim o an.

Bal kabağı: Kiraz.

Siz: efendimmmm

Siz:

Siz: istersen konuşmayalım şimdii

Bal kabağı: gibisi az kalır çok sinirliyim.

Bal kabağı: şimdi değil bence biz hiç konuşmayalım.

Siz:

Siz: beni affetmeyecek misin?

Siz: gercektenn özür dilerimm ben böyle olucagini tahmin edemedim

Siz: abimin gelmiş olması bana da sürpriz oldu hem

Siz yazıyor..
Yazıyor.

Bal kabağı: Uzatma lütfen dün nasıl yaptıysan aynı şekilde engelle ve git.

Siz: ben ozurdilerim tmm mi

Siz: sadece abim bakar diye korktum yemin ederimki

Bal kabağı: anlıyorum.

Bal kabağı: mutlu ol kendine iyi bak sadece.

Siz:

Siz: bı sn geliyroumm

Siz: gitmeee sakinn
(Görüldü.)

Siz: çokkk tatlisinn amaa seniii unutamammki

Siz: senjnle konusmayi çok seviyorum benn

Siz: gidemezsinn sen

Bal kabağı: zaten bizim aramızdakileri anlamıyorum ki?

Bal kabağı: öylesine konuşuyordum seninle Kiraz.

Bal kabağı: lütfen kalbini de kırmak istemiyorum.

Bal kabağı: uzatmayalım.

(Görüldü.)

Siz: öylesine miydi sadece?

Siz: gerçekten senin için önemsiz miydi konuştuklarımız?

Bal kabağı: seni tanımıyorum bile Kiraz.

Bal kabağı: kim olduğunu hiç bir zaman bana içini açıp da konuşmadın benimle.

Bal kabağı: konuştuklarımız güzeldi olduğu gibi kalsın.

Bal kabağı: eyvallah.

(Görüldü.)

~•~•~•

Elimdeki su dolu sürahiyi babama doğru uzattığımda bakışlarımdaki dalgın ifadeyi bir türlü gizleyemiyordum.

Söylediklerinden sonra herhangi bir şey yazmaktan uzak kapatıp çekmecenin içinde doğru attmıştım telefonumu.

Biliyordum kendimi tutamayıp ona yazacak ve her şeyi daha da berbat hale sokacaktım.

Olayın aslına gelirsek hiç bir zaman onunla öylesine konuşmamıştım, aslında numarasını hiç de tesadüf bulmamıştım.

Söylediklerimin hepsi koca birer yalandan ibaretti.

Aras... En yakın arkadaşımın abisiydi sadece.

Bayram tatilerinde ailesinin zoruyla İzmir'e geliyor daha sonra da dedesinden kalan oteline geri dönüyor ve oradaki işleri hallediyordu.

Onu ilk gördüğümde hissettiklerim o kadar imkansız ve çaresizdi ki her gece ağlayarak kavuşmamızı bekliyordum sadece.

Sonra bir gün numarasını bulup saçma bir girişle onunla konuşup kendimi bir nevi ona bağlamaya çalıştım.

Fazla mı bencildim yoksa?

"Ekmek diyorum bir saattir Kiraz veresene yanında." Bozuk kalbimin telleri her an daha da yerle bir olurken kenarda duran ekmeği abime doğru uzattıp önümdeki kuru fasulye pilava çevirdim bakışlarımı.

İçimdeki doluluk önümdeki yiyeceklerden soğumamı ve midemi bulandırmama sebebiyet verirken daha fazla dayanamacağımı bilip yavaşça ayağa kalktım.

"Nereye fıllık?" Abim ağzındaki koca ekmek parçasına aldanmayıp göz kırptığında içimdekileri gizlermiş gibi bakışlarımı da kaçırarak oturduğum sandalyeyi düzelttim.

"Doydum abim odama gideceğim haftaya sınavlarımız başlıyor çalışmam gerek."

"E yemeğini yeseydin ya kuzum aç aç çalışma." Annem eliyle hala aynı duran tabağımı gösterdiğinde hafifçe omuz silktim.

"Aç değilim annecim önceden bir şeyler atıştırmıştım." Bir sorunun olmadığını göstermek ister gibi hepsine gülümsedikten sonra masadaki boşları toparlayıp tezgahın üzerine bıraktım.

Evini kaybeden yuvasız bir kedi gibi evin içinde dönüp dolaştıktan uzun bir süre sonra odama korka korka girerken bile bakışlarım yatağımın hemen yanı kenarında duran komidine ilişmişti.

Bir daha bana yazacağını düşünmekten öte beni engellemiş olma ihtimali bile kalbimin ağrımasına sebebiyet olurken uzak kalmayı seçerek kafamı iki ellimle sardım.

En azından bir süre uyumak iyi gelirdi belki diye düşünürken zonklayan başımın ağrısında yuvarlandığım yataktan doğrulup ağrı kesici almak için mutfağa doğru ilerledim.

Annem balkonda çay içerken aldığım ağrı kesicilerin ardından içeri geçmek için ilerlediğimde az uzağımda salonun görünen tarafından seçebildiğim kişiyle ayak bağlarımın kopup bir uçurumdan sürklenmiş bedenimi, zorlukla odamın içersine doğru attım.

Kalbim bir maraton ardından garip garip titrerken o an bana çevrilen çift göz hala gerçekçi gelmiyordu bana.

Kanın tüm yüzüme akışını hissederken olduğum yerde dikleşip dudaklarımı titreten nefesi ciğerlerime hapsettim.

Gerçek miydi bu asıl?

⋆⋆.⋆⋆.⋆⋆.⋆⋆

Sizcee sonda gördüğü kişi kimdii??

Tahminlerinizi bekliyorumm;)

Ve sizi der cokcaa öpüyorum en kısa zamanda gorusuruzzz🫂🤍