"yıldızın çam ağacı"

Oturup düşünüyordum. Ne diye buradayım diye. Buraya ait olmama hissi daha ağırdı. İç çekip ayağa kalktım. Büyük büyük nenemizi ziyaret etmem gerekiyordu.

üzerime basit bir şey giydim. Biraz ilerlerken fısıltılar duymaya başlamıştım bile ve daha sonra ağaçlara vurulan balta sesi. Umursamadan yoluma devam ettim ancak tam arkamda fısıltı duyunca korkuyla arkama baktım. Bir şey yoktu. Önüme döndüğümde ise bir adama çarptım sertçe ve elinde balta, sırtında odunlar vardı.

Yabancı adam beni baştan aşağı süzüp hafif kaşlarını çattı. Kenara çekilip yoluma devam ettim. Yabancı birisiyle muhatap olamazdım sonuçta. Yola devam ederken de fısıltılar devam ediyordu.

sonunda mezarlığa geldim. Biraz suladım ve yeni çiçekler diktim. "Bugünde çam ağacı olacağım" dedim toprağı okşayıp. Düşünürken bir fısıltı duydum çok yakından. "yıldızı tepeye çıkartan çam ağacıydı. Çam ağacı olmadan yıldızı tutan bir dal yoktur kızım" toprağın üzerindeki elim ısınınca korkuyla elimi çektim. Tanrım ne oldu az önce? Büyük büyük annem mi benimle konuştu? Aklımı mı kaçırıyorum?

mezarın başından kalkıp çıkışa ilerledim. Bu mezarlıkta bazı fısıltılar duyuyordum.

"Annem annem... yaşıyorum annem"

"Ben delirmedim ben delirmedim!"

"Aaaaa!"

bu tarz garip garip fısıltılar. Eskiden duymazdım ne oldu şimdi? Hızlı bir şekilde eve döndüm. Çok korkunçtu. Kardeşime anlatsam şimdi bana inanmaz anca gece için süsleniyordur.

Eve döndüğümde kırılan çatı yapılmıştı. Daha sonra içeri girdim. Ancak tamamen şok oldum. Kız kardeşim yolda gördüğüm adamla konuşuyordu. İşi gücü herkese cilve yapmak. "Mina döndün demek! Bak bu beyefendi çatımızı tamir etti. Ona parasını vermeye ne dersin?" Şok oldum birden. Geleceğinden haberim bile yoktu. Şaşırdığım gören adamda şaşırdı kısa süreliğine. "Hallederim Efla sen akşam için hazırlan" Elfa ince sesiyle kahkaha attı. "Haklısın sonuçta akşamın yıldızı olmalıyım" içimden 'ben de çam ağacı' dedim. Daha sonra torbadan biraz para çıkardım. "Teşekkürler" parayı uzattım adam paraya ve bana baktı. Biraz daha para çıkarttım hatta tüm paramı. "Bakın üzerimde şu an bu kadar var... eğer daha sonra gelirseniz-" Adam kısık bir gülüşle sözümü böldü. "Gerek yok." Ağzımı açıp teşekkür edecektim ki kapıya ilerledi ve cebinden bir kolye düştü. "Şey kolyeniz-" sırtı dönük şekilde elini savurdu. "Senin olsun" deyip gitti birden. Şoka uğradım resmen. Egoist mi yoksa biraz iyi mi anlamıyordum. Her neyse muhtemelen bir daha görmezdim onu.

Elfa gibi biraz ben de hazırlandım. Çam ağacı olsam da yine de hazırlanmak istedim. Saatler sonra Efla yanıma geldi. "Nasılım" etrafında döndü. Gülümsedim yapmacıktan. "Güzel" kahkaha attı birden. Efla herkesin gözdesi ve yıldızdı. Herhangi bir erkek onunla yakın olmak için benimle konuşurdu ve ben de yanlış anlardım. Hatta eski nişanlım bile onunla olmak istediğini söyleyip benden ayrıldı. Efla ile aralarında çekim vardı belliydi ama Efla ona karşı bir şeyi yokmuş gibi role girmişti.

İkimizde hazır olunca evden çıktık. Tabii ki yine her şeyi ben taşıyordum. Efla ise gülerek herkese selam veriyordu. Gözlerimi kıstım sinirden. "Efla" Efla durdu ve bana baktı. "Sen taşı artık. Hep ben taşıyorum zaten" Efla şoka uğradı. "Ama büyük olan sensin" deyip göz bebeklerini büyüttü. "Sen de artık çocuk değilsin. Büyüğün olarak taşımanı istiyorum. Al" Efla şaşırıp aldı elimdekileri. İyi oldu bu.

gideceğimiz köye varıp eve gittik. Annem bize kapıyı açtı ve ilk Efla'ya sarıldı. "Neden bunları sen taşıyorsun? Mina?" Dedi, "Anne Mina bana taşıttı" deyip dudak büzdü. Annem bana kızmadan içeri girdim çünkü uğraşacak halde değildim.

İçeri girdiğimde çatımızı tamir eden o adamla karşılaştım. Adam bana baktı bir süre. Daha sonra yaklaşıp boynumdaki kolyeyi tuttu. "Takmışsın" Geri mi isteyecekti? "Size geri verebilirim-" Hafifçe sırıttı. "Kalsın yakışmış-" birden içeri Efla daldı. "Yabancı bir adamın kolyesini mi taktın izinsiz? Sana yakışmayan hareketler" Adam kaşlarını çatıp Efla'ya baktı. "Onu zaten ona ben vermiştim" dedi, Efla yine şoka uğradı. "Her şeye karışma küçük şey" dedi ona, gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Beklemiyordum böyle bir şeyi.

Yb? oy, kaydetme. Tarih?