"GÜL PAPATYA"

TANITIM

...

Gül dikensiz, papatya falsız olmaz.

...

"Sen gerçeğe dönüşmüş koca bir yalansın."

"Haklısın, diline zehir olmuş ve kalbine yol almış koca bir yalanım."

Ben bir yalanın üstüne hayatımı inşa ederken onun geleceğini bilmiyordum. Deprem olup kurduğum evi yıkacağını bilmiyordum. Çünkü o, gerçeğe dönüşmüş bir yalandı.

Zehriyle kalbime yol almış koca bir yalandı...

"Neden?" Göz yaşlarım benim iznim olmadan akmaya başladığında sormuştum. Ona bağlandığımı biliyordu. Kimseye güvenmezken, kendi benliğimin etrafına kalın, sert duvarlar örerken ona bağlandığımı çok iyi biliyordu. "Neden... Neden yaptın bunu?"

Akıp giden göz yaşlarım arasından onun gözlerine öyle bir bakıyordum ki, anlatılamazdı. Onun o ölüp bittiğim dudaklarının arasından çıkan cümlelerine ihtiyacım vardı. Ruhumu sakinleştiren o sesine ve güzelim cümlelerine ihtiyacım vardı.

"Onun istediğini yaptım sadece."

Çehremde beliren gülümseme, acıyan kalbimin üstünü kaplayan bir örtüydü. İfadelerim güçlü durmaya çalışsa da gözlerim her şeyi meydana döküyordu.

"Onun kim olduğunu biliyor musun?"

"Senin kalbinin derinliklerinde yatan o derin sızının sahibi olduğunu biliyorum."

"Dedi öyle sanan adam. Bir zamanlar öyleydi fakat artık her şey değişti. Beni değiştirdiniz."

"Dedi kendinin değiştiğini inanan kadın. Ama bir şeyi unuttun: İZLER DEĞİŞMEZ."