"İmkansızlık onunla var olmak değildi.Onunla yok olmaktı."

İyi okumalar..

***

"Vural...Herşey için teşekkür ederim." Dediğimde bana kafasını sallamakla yetinmişti sadece.

Birlikte içeri girip bilet ve birkaç işi daha halletikten sonra bir yere oturduk.

İkimizden de çıt çıkmazken söze Vural girdi.

"Bak oraya gittiğinde dikkatli ol tamam mı?" Diyip bana baktığında yüzüme gelen saçımı kulağımın arkasına sıkıştırıp konuştum.

"Neden ki? Hem orası buradan daha güvenlidir o kesin." Bu dediğime alayla güldü.

"Emin ol yıldız kimse ve hiçbir yer güvenli olmaz." Dediğinde bu cümlelerden ne anlamam gerektiğini düşündüm.

Sonra da fazla kafaya takmayarak önüme döndüm. Öyle böyle uçağın kalkış saati gelmişti. İkimizde ayağa kalktığımızda birbirimize baktık. Ben tam konuşacakken bana birden sarılmasıyle diyeceklerimi geri yuttum.

Beni kendinden ayırmadan kısık sesle konuştu. "Dikkatli ol..yıldız sende tek istediğim bu." Diyip geri çekildi.

Hiçbir şey demeden öylece durdum.

O ise bana git artık bakışları atıyordu.

Kafamı iki yana sallayıp uçağın kalkacağı yere gitmeye başladım.

|2 SAAT 54 DAKİKA SONRA|

İtalyaya gelmiştim. Uçak biletimi buraya almıştık. Şimdi ise vuralın bana dediği plakalı aracı bekliyordum. Tamı tamına yarım saattir.

Nerede kalmıştı bu?

Sıkıntıyla ofladım. Tam o sırada yanıma biri oturdu. Kafamı çevirip bakacakken sağ tarafıma dayanan silahla donup kaldım.

"Sakın sesini çıkartma...yoksa." Diyip silahı gösteren adamla kocaman bir yutkundum.

Etrafıma baktığımda bir kaç insandan başka kimse yoktu. Zaten onlarda kendi hallerinde dolaşıyorlardı.

Adama dönüp bakacakken silahı dahada çok bastırmasıyla önüme döndüm.

"Şimdi benimle geliyorsun ve o sesini hiç çıkarmıyorsun." Dediğinde Ona bakmadan konuştum.

"Bu dediğini neden yapayım."

"Mecbursun." Demesiyle öylece durdum.

"Şimdi kalk ayağı ve şu ilerde ki beyaz arabaya doğru ilerle."

"Benden ne istiyorsun." Diye en sonunda çıkıştığımda.

"Seni değil o kocan olacak Vuralı istiyorum." Diyip beni kolumdan tuttuğu gibi ilerde ki beyaz arabaya doğru sürüklemeye başladı.

Kolumu ondan kurtarmaya çalışırken dahada sıkı tutmaya başlamasıyla özel bölgesine tekme atıp kolumu kurtarmam bir oldu.

Acı içinde yerde kıvranırken ben tam tersi istikamete doğru koşmaya başladım.

Bilmediğim sokaklardan geçerken nefesim de yavaş yavaş kesilmeye başlıyordu.

Hızlı soluklar alıp verirken önüme çıkan biri ile yere yapıştım. Acı içinde yerde kıvranırken saçımdan sert bir şekilde tutulmamla kocaman bir çığlık attım.

Adamın eli direk ağzımı kapatırken ben acı içinde,kurtulmak için çırpınıyordum.

Adam beni zorla götürmeye çalışırken ayaklarımı bacağına vurup, kafamı sağ-sola sallayıp elimin bir tanesi ile de adamın vücuduna vuruyordum.

Tek isteğim kurtulmaktı.

Adam en sonunda beni siyah bir arabanın yanına getirdiğinde arka kapıyı açıp beni bir çöpmüş gibi fırlattı.

Kafamı arabanın cam kenarına vurmamla bilincimi kaybetmem bir oldu.

|1 SAAT SONRA|

Gözlerimi zorlukla açtığımda, karşımda ki sandalyede bir adam oturuyordu.

Elinde bir sigara ve bir zippo vardı.

Zippo'yu elinin içinde döndürüp duruyordu.

Gözlerimi birkaç defa kırpıştırdıktan sonra adamın yüzüne bakmaya çalıştım.

İlk sert çenesi ve dolgun dudakları girdi görüş açıma. Gözlerimi biraz daha yukarı kaldırdığımda o ela gözleri ile kesişti yeşil gözlerim.

Bana ifadesiz bir şekilde bakıyordu.

Bende ona öyle bakarken konuşmaya başladı.

"Kocan neden seninle gelmedi?" Diye soru sordu aksanlı kalın sesiyle kaşlarım bu söylediği ile çatılırken.

"Evli olduğumuzu nereden biliyorsunuz?" Diye konuştum.

Dudakları iki yana doğru kıvrıldı bu dediğimle.

"Konu sizseniz Benim herşey'den haberim olur." Diyip oturduğu sandalyeden ayağa kalkıp yanıma geldi.

İri cüssesi ve büyük eli ile çenemi kavrayıp yüzüme doğru hafif eğildi.

Sıcak nefesi yüzüme vururken Konuştu.

"Ve sen Küçük Hanım kocan gelene kadar Benim tutsağımsın." Diyip son noktayı da koyduğunda ise ben donmuş bir şekilde o ela gözlerine baka kaldım.

.

.

.

.

.

.

Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayınız.😊

Ne bölümdü be.

Sizce kim bu gizemli adam?