Avukat bozuntusu

Duyduğum ses ile yerimde durdum. Arkamdan gelen adım seslerini duyabiliyordum. Birinin arkamda durduğunu anlayınca hemen arkamı döndüm. Fakat arkamı dönmem ile bir göğüse çarpmam bir oldu. Yapılı bir göğüse. Daha sonrasında kafamı kaldırdığımda bir çift yeşil hare görmem bir oldu. Durdum. Neden bilmiyorum ama sanki o an bütün kelimeler tükenmişti. Bütün kelimeler benim için tükenmişti. Bu yüz bana tanıdık geliyordu. Sanki geçmişimde biryerlerde vardı yada ben geçmişimin bir yerine kazımıştım. Belkide sadece bir yanılgıydı. Pekala eğer bir yanılgı ise neden o da bana aynı şekilde bakıyor. Biz birbirimizi tanıyoruz ama neden ve nereden? Kısa süren bu sessizliği bozan o oldu.

"Merhaba sayın savcım ben Aslıhan Yiğit'in avukatı Ayaz Asil"

"Sizi dinliyorum. "

"Daha demin olan davada 10 yıllık bir hapis cezasını uygun gördünüz fakat henüz daha kesin bi kanıt yok. "

"Kanıt yok derken Derya Kurt'un darp raporunda o kadının DNA sı çıktı. "

"Sayın savcım daha deminde bahsetmiştim zaten o anın şokuyla kıza dokunmuş olabilir. "

"Sen benim kararımımı sorguluyorsun!? "

"Tabiki de hayır sadece bazı şeyleri göz önünde bulundurmanızı istiyorum. "

"BEN ZATEN HERŞEYİ GÖZ ÖNÜNDE BULUNDURUYORUM.BANA HUKUK ÖĞRETMEYE ÇALIŞMA. " O anın verdiği sinirle bağırdığımı bile fark etmemiştim .

"Beni yanlış anlıyorsunuz öyle bir durum değil bu. "

"Nasıl bir durum he nasıl bir durum. Yerinde olsam kelimelerimi dikkatle seçerdim. Tabiki işinden olmak istiyorsan orasını bilemem. "Sustu.Birşey diyemedi. Hiç birşey söyleyemezdi ona bu hakkı tanımıyordum çünkü. Sonrasında onu baştan aşağıya süzdüm ondan sonra tiksinen bakışlarımı onun yeşil harelerine değdirdim ve konuşmaya devam ettim.

" Sana gerçekten acıyorum. Bir suçluyu savunacak kadar aciz olduğun için. Bide avukat diye belge veriyorlar. Avukat bozuntusu. "Diye sözlerimi tamamladıktan sonra arkamı döndüm ve ilerlemeye başladım. Terbiyesiz herif.

Eve geldiğimde çok yorgun hissediyordum. Fiziksel ve mental olarak . Makyajımı çıkartıp üzerime pijamalarımı giydikten sonra yatağa uzandım. Hala bugün olanları düşünüyordum. Ben tanımamam gereken birini tanıyordum ama nereden tanıdığımı asla hatırlamıyordum. Hafızamın çok iyi olmasına rağmen sanki onu özellikle kafamdan silmiştim. O gözler bana asla yabancı değil. Başımın ağrıdığını hissediyordum . Artık düşüncelerimi bir kenara bırakıp en sevdiğim şeye sığındım. Uykuya.