@whokilledmira
|
Günaydın arkadaşlar! Yine berbat bir güne uyanıyorum yaşasın. Güneş doğmadan yola koyuluyorum. Cidden bakın, şu berbat hayatta mutlu olabileceğim hiç bir şey yok. Aşk hayatı desen dört kez biri tarafından aldatıldım. Tekrar affettim. Sonra benden ayrıldı:) Arkadaşlarım desen hiç yok. Beni aldatan eski sevgilimin bana eskiden hediye ettiği peluşa her gün dertlerimi anlatıyorum. Garip bi şekilde rahatlıyorum. Güvendiğim tek kişi, her şeyim o. Çocukça geliyor evet ama konuşacak kimsem yok ki benim, 6 yıllık arkadaşım enişteci çıktı. Tek arkadaşım oydu bir de. Her neyse işte, seni yorduğum için özür dilerim yani kafam dağınık, kime dert anlatabilirim, yanlış anlama seni suçlamıyorum. Ne dediğimin bile farkında değilim böyle bir rezaletim işte ben. Ama gerçi şöyle düşünelim, bu sayfalar benim günlüğüm olsun, siz okumak isterseniz okursunuz. İstemezseniz görüşürüz. Her neyse, çok mu depresif davranıyorum ben ya.. Bakın, gerçekten kontrol edemiyorum, elimde değil. Neyse kısaca ismim Hilal, on dokuz yaşındayım, bir tane kız kardeşim bir tane de abim var. Durumumuz çok iyi olmadığından evimiz küçük ve eve para getirmek için çalışıyorum. Çocukluğumu özledim. Her gün sitede arkadaşlarımla saklambaç oynadığımız günleri. Hep ebe ben oluyordum. Sakar bir çocuktum, hep düşerdim bir yerlerimi sakatlardım, yaralanırdım. Kolumu kırmışlığım bile var. Hatta kol kırmayı bırak kaşım yarılmıştı. Çok acıyordu, anlatamam. Ama hiç ağlamadım biliyor musunuz? Hani ben dertli, depresif biriyim ya, bu yüzden beni her gece ağlıyor gibi görüyorsunuzdur. Ben duygularımı içimde yaşarım. Hep o peluşa anlatırım. İsmi Mavi. Mavi rengini severim, peluşumu da severim. Mavi derken laciverte kaçan mavi. Konudan konuya atlıyorum evet, özür dilerim. Sana artık konuk diyeceğim. Beni dinleyecek kimse yoktur kesin ama okuyorsan da şunu bil ki seni hiç bir zaman mutlu edemeyebilirim. Belki olabilir ama bilemiyorum, bu hayatta hiç bir şeyin garantisini veremem. Neyse buraya kadar okuduysan, bir dinleyenim varsa teşekkürler seni çok seviyorum. Şimdi otobüs durağına yürüyeceğim. Çünkü geç uyandım ve işe gecikemem. Bir burgercide çalışıyorum. Ve çok mehşur olduğu için çok yoğun. Çok yoruluyorum. Aileme para getirmek için. Bizim de durumumuz iyi değil bu yüzden çalışıyorum. Söylemiştim galiba. Keşke bir kere teşekkür etselerdi, neyse onları yine de çok seviyorum. Az önce çok utanç verici bir olay yaşadım. Otobüse bindiğimde herkesin bana baktığını farkettim. Meğersem pijamaylaymışım. Sana bir şeyler anlatırken giyinmeyi unutmuşum. Hemen otobüsü durdurup indim ve eve koşmaya başladım. Evin önünde bir şey gördüm. Benim sokağımda. Kanlar içinde...Orada..Bir vücut vardı. Evet, orada. Yerde kanlar içinde yatan biri. Ferhat. Eski sevgilim, benim evimin önünde kanlar içindeydi. |
0% |