Bundan 7 sene öncesine kadar normal bir hayatı olan insanlardan farkım yoktu ama 7 sene önce o akşama dönecek olursak hayatımın dönüm noktası oldu diyebilirim. 7 sene önce 11 ekim akşamı annemi, babamı ve kız kardeşim bir davet için yemeğe gitmişlerdi yemek bittikten sonra dönüş yolunda kaza yaptıklarını öğrendim maalesef ki annemi babamı olay yerinde kaybettik ama kız kardeşimin kurulma şansı az da olsa vardı. Olay yerinden kardeşimi hastaneye götürdüler kan kaybettiği için benden kan istediler ama kanlarımız uyuşmadı tabi sonra annem ve babamla da uyumadığını anladım çünkü evlatlık alınmışım. O gün hayatımın şokunu yaşarken bir yandan kardeşimi düşünüyordum benim kanımdan olmasa bile o benim canımın canıydı, tüm arkadaşlarımı tüm tanıdıklarımı aradım o gün ama hiç birinin kanı uyuşmadı ta ki arkadaşım Buğlem arayana kadar ona da haber vermiştim o da kardeşim için çabalamıştı. Telefonu açtığımda heyecanla buldum demişti nasıl diye sorduğumda arkadaşının arkadaşı olduğunu onun kan vermek istediğini söyledi kim diye sorduğum sırada bilmiyorum dedi. Kardeşime kan veren insanı tanımıyorduk zaten o gün kan vermeye geldiğinde de tanışamadık çünki sessizce kanı verip gitmişti bir teşekkür bile edememiştim ona... Evlatlık olduğumu öğrendikten sonra kardeşimin iyileşmesi için gerekli olan her şeyi denedim eski sağlığına döndüğü sırada iki tane planım vardı. ilk kan veren adamı bulmak ikincisi beni evlatlık veren aileyi bulmak onlara sormak istiyordum neden beni evlatlık verdiklerini.

Günümüz

Sabah erken uyanmış kahvaltıyı hazırlamıştım. Mira'nın odasına gittim uyanması için üzerindeki pikeyi çektim,söylenerek yatağından kalkan kardeşime yatağını toplamasını söylemiş mutfağa geri dönüştüm. Çayları doldurmuş kahvaltımı etmeye başladığın zaman miranın geldiğini gördüm "Günaydın mira hanım“dedim" sizede günaydınlar Miray hanım"diye karşılık vermişti. Fazla konuşmamıştık kahvaltıda sadece bana beni okula bıraka bilir misin diye sormuştu mira bende olur diye karşılık vermiştim evden çıkıp arabaya yöneldiğim sırada miraya "bugün okuldan alamaya bilirim" dedim bana dönüp "zaten arkadaşlarımla bir yerlere gidicektim kendim dönerim" demişti onu onaylayıp eve fazla geç gitmemesini söyledim. Mirayı okula bıraktıktan sonra bende kendi ofisime gittim yarım kalan çizimlerimi tamamladıktan sonra e-mail lerimi kontrol ediyordum ki yeni bir müşterimin mail ini gördüm yazdığı şey ise ofisini yeniden dekore etmek istediğini yazmış ona olumlu dönüş yaptıktan sonra dekore ettirmek istediği ofisi görmem için konum istedim konumu gönderdiğinde yarın için gelebileceğimi söyleyip bilgisayardaki çizimime geri döndüm. Çıkışıma yakın Buğlemi aradım telefon ikinci çalışında açıldı neşeli sesiyle "efendim balım" dedi "akşam derbi için hazır mısın? " diye sordum o da "birazdan eve geçip hazırlancam, peki ya sen" diye sordu "bende balım şimdi çıkıcam ofisten bir saate eve geçer hazırlanıp geçerim stadyuma orda buluşuruz" dedim Buğlem"olur balım görüşürüz"demiş kapatmıştık. Eve geldiğimde hazırlanıp miraya dolapta yemek olduğunu ve benim Buğlemle birlikte Beşiktaşın maçına gideceğimi yazıp göndermiştim. Biraz havaya girmek için yolda giderken Beşiktaş besteleri dinliyordum, stadyuma yaklaştığım sırada önümdeki araç ani fren yapınca bende durmamış önündeki araca çarpmıştım...

OY KULLANMAYI VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN!