Selamlar aşklarımm.Bölümü bekleyen,bana destek olan,yorum gönderen herkese çok teşekkür ederimm seviliyorsunuz💖

Bölüme başlamadan önce oy verelim lütfen.Verdiysen kaydır kuzum aşağı kaydır kaydır çekinme 😆

Şaka yaptım ayol nereye hemen daha bir iki karakterin modelini göreceksinn.Öhöm Öhöm

Alara Dingin

Atakan Erden

Senem Alkan

Uzman Çavuş Selim Sönmez

Tamamdırrr tanıştığınıza göre artık bölümü okuyabilirsinizzz.

Not:Sevgili okurlarım bu karakterler benim hayal gücüme göre seçilmiştir.Siz nasıl hayal ediyorsanız öyle düşünün karakterleri.Ama bilmenizi isterim asıl karakterler bu şekilde⚡

**********

Senem'i görmeyeli 1 aydan fazla olmuştu.Asker olmak böyle birşeydi işte.

Hasret kalırdın sevdiklerine.Bile bile ölüme giderdin bazen....

Ama çokta güzel bir yanı vardı.Damarlarında gezen o asil kanın hakkını veriyordun mesela.Ya da sen dağ başında operasyondayken sevdiklerinin senin sayende huzurla uyuduğunu biliyordun...

Kapıyı çaldım.Allah'ım şükür yarabbimmm sonunda evimin kapısından bir kere normal giricem.Kapı anında açıldı.Karşımda kalpli gecelikleri ile kıvırcık saçlı kuzenim duruyordu.Hemen üstüme atladı.

-"Alarammm.Çok özledim seni!!"

Boğuk boğuk sesler çıkarıp zorla da olsa konuşabildim.

-Bende!bende özledim.Ama bu gidişle artık özleyeceğin bir kuzenin kalmayacak.

Ellerini üstümden çekti.

-Ee naptın ben yokken?

Gözlerini kısarak kınayan bir bakış attı.

-Ne?

Bakmaya devam etti.Düşündüm sonra beynimde bir şey çınnn etti.

-Yo yo!Yok artık Senem!1 ay önce sahilde ne olduğunu sormuyorsundur dimi?

Sinsi sinsi güldü.

Bir elimi alnıma attım.Bir tek ben mi balık hafızalıyım acabaaa bu kız 1 ay öncesini nasıl hatırlıyor pardonn??

-"Dökül çabuk Alara"

Asla kaçışım yok.Ben ne kadar inatçıysam Senem benim 4 hatta 5 katım daha inatçıydı.

-Ehh iyi madem.

Sonra birden yükseldim.

-Kızım var yaaa!Çok acayip şeyler oldu!!

Gözlerime baktı bir süre.

-"Kız nolduuu!Gözlerinin içi gülüyor!Alara çabuk anlat!"

Gerçekten gözlerimin içi mi gülüyordu?Garip hissediyordum....çok garip.....

-Dedikodu gecesi yapalım mııı?Ben timden bir arkadaşımı çağırayım sende hastaneden kızları çağır hem tanışmış oluruz

-"Ayyy olurrrr"

Senem heyecanla ayağa kalkıp telefonuna sarıldı.Ah biz kızlarrr dedikodu deyince akan sular durur🤭

Bende Arjin'i aradım

-"Komutanım?"

-Off Arjin komutan yok, komutan gitti, Alara var

-"He evet unutmuşum.O zaman düzeltiyorum.Birşey mi oldu Alara?"

-Sayın Arjin Aksoy!Bu konuşmadan hemen sonra göndereceğim konuma dedikodu gecesine davetlisiniz not itiraz kabul edilmiyor!

-"Ayyy çok güzel olurrr!Kimler gelicek kiii?"

-Kuzenim Senem,onun hastaneden iş arkadaşları,ben ve sen

-"Kapat babym geliyorum abur cubur alayım mı gelirken?"

Sağı solu kontrol edip kısık sesle konuştum.

-Sadece birkaç tane çikolata alır mısın?Kimseye göstermeden getir gelir gelmez bana ver olur mu?

-"Sebebini pek anlamadım ama olur.Hadi kız kapat aaa!"

Telefonu kapatıp arkamı dönmemle aklımın çıkması bir oldu.

-Ayy Senem yaa!Ödümü kopardın ne yapıyorsun burda sen sinsi sinsi?

Kaşlarını çattı.

-"Yok çikolata falan!Sen beni delirtmek mi istiyorsun? Alerjin var kızım senin nefes alamıyorsun sonra!"

Göz devirdim.Alerji benim alerjim.Banane!Çikolataya alerjimiz var diye yiyemeyecek miyiz?

Atakan'dan

Alara evden çıkalı 1 saat olmuştu.Onun yattığı yastığı koklayarak 1 saattir aynı pozisyonda duvarı izliyordum.

Aşık oldum demişti.

İç sesim konuştu: Saçmalama Atakan o seni unutmaz alkollüydü o yüzden öyle dedi.

Beni tanımamıştı

İç sesim konuştu:Kıza suç bulma! Sende onu tanımadın!

Meslekten niye istifa etti?Ya da ben bu konuyu açınca neden kaçıp ağladı?

İç sesim konuştu:Sor.Yarası var canı yanıyor.Anlarsın sen gözlerinden...

Nasıl çıkacaktım ki karşısına.Hesap sormayacak mıydı bana?Bunca yıl neredeydin demeyecek miydi?

Nefesim sıkıştı.Üzerime siyah deri ceketimi geçirip evden çıktım.Yan daireme bakıp iç çekerken gözüm merdivenlerden çıkan kadına çarptı.Arjin?

-"Aa komutanım sizde mi Alara'ya geldiniz?Ben kız kıza oluruz sanıyordum"

-Ben burda oturuyorum.Siz ne yapacaksınız ki akşam akşam?

-"Dedikodu gecesi"

Sonra birden elindeki poşeti arkasına sakladı.

Tek kaşımı kaldırdım.

-Ne var o poşette?

-"Ne varmış? Bişey yok ki."

-Arjin!

Elindeki poşeti bana uzattı.Neredeyse her markadan çikolata vardı.

Alara nolur bunu yapmamış ol!

-Kim istedi bunları?

-"Alara"

Offf offff.Kendi canını gram düşünmüyor.Ben yokken de mi böyleydi bu kız? Bir insan hiç mi değişmez!

Poşeti Arjin'den alıp birşey demeden merdivenlerden inmeye başladım.

-"Komutanım ben Alara'ya ne söyleyeceğim?"

-Atakan komutanım çikolatalar için teşekkür etti selamı varmış de

Sahile indim.Onu ağlarken gördüğüm yere.Söz vermemiş miydi Cemil amcaya?

Ben yokken de çok ağlamış mıydı?

Önüme çıkan ilk duvarı yumruklamaya başladım.Aynı zamanda da bağıra bağıra kendi kendime konuşuyordum.

-Silemedin gözlerini!Yoktun yanında! Şimşek çaktı korktu seni aradı belkide ama sen yoktun yanında!Masal anlatacak kimsesi yoktu sen yoktun yanında! Düştü sen yoktun yanında! Yanlız bıraktın onu!

Ellerim parçalanmıştı.Umrumda değildi.Kalbim daha çok acıyordu.

Ama gelmişti.Bana gelmişti.Artık asla bırakmam onu.Git dese de gitmem.Ama zamana ihtiyacım var.Birden karşısına çıkamam.

Geldiğim yoldan geri döndüm.Ellerimden kanlar damlıyordu umursamadım.

****************

Kapı çaldı.Ben, Senem,İlayda(Hastanede hemşire) ve Aylin(Senem'in asistanı) Arjin'i bekliyorduk.Yerimden fırladım.

Kapıyı açtım.Arjin siyah deri bir pantolon,dantelli ip askılı crop ve deri ceket giymişti.

Hayatımda bu kadar asil duran bir kadın görmedim.

İkimiz beraber salona geçtik.

Önce normal normal sohbet ettik.Hayatlarımızdan bahsettik.

İlayda buraya evden kaçarak gelmiş.Babası onu küçük yaşta imam nikahıyla bir adama satmış.15 yaşından beri o adamla kalıyormuş.Bir gün artık yediği dayaklardan canına tak etmiş evden kaçıp üniversitesiye yazılmış.Mezun olur olmaz da buraya gelmiş.

Arjin'in annesi vefat edince babası başka bir kadınla evlenmiş.Kadın Arjin'e hep fazlalık gözüyle bakmış ve onu evde istememiş.Babası Arjin'i dayısının yanına bırakmış.12 yaşından beri de hiç görmemiş babasını.

Aylin'in anne babasının bir çiftlikleri varmış.Okumak için buraya gelmiş sonra da burda göreve başlamış.

Aradan 1 saat ya geçti ya geçmedi.İyice kaynaştık.Hislerimde asla ama asla yanılmam demiştim ya daha önce.Bence bizden fena bir ekip çıkacakk💅

Tüm gözler bana çevrildi.Hepsi bir ağızdan;

-"Eeee anlat bakalım"dedi.

Atakanla ilk çarpışmamızdan başlayıp,sahilde olanlardan ve Senem nöbetteyken yaşananlara kadar anlattım.

Hepsi ağzı 5 karış açık beni dinliyordu.Ama özelikle Arjin çok şaşırmıştı.

-"Atakan Komutanım mı bunları yaptı?O mu seni sahilden buraya kadar taşıdı?Kapının önünde uyuya kaldığında evine götürüp 2 gün boyunca başında mı bekledi? Aynı kişiden mı bahsediyoruz şuan?"

Niye bu kadar şaşırdı ki?Yoksa iletişim kurduğu ilk kız ben miydim?

-Evet de niye ki?

-"Ay yok dünyanın sonu geliyor.Geçen gün bir kadın astsubay yanına gelip soru sordu diye kızla bağıra bağıra konuştu.Yemin ediyorum kız sesinden korktu da kaçtı.Ne var sizin aranızda?"

-Ne olcak uyuzun teki işte.Saçmalamayın o kadar-

Sözümü sırasıyla Senem, İlayda ve Aylin kesti.

-"Aşk var"

-"Sevda var"

-"İlk görüşte aşkk yıldırım aşkı varrr"

4'ü de birbirlerine çak yaptı.Kaşlarımı çattım.Benim gönlüm en başından beri sahibini seçmişti.İmkansızdı belki bizim aşkımız ama ümitliydim.Bir gün beni yeniden bulacaktı.Yürekten inanıyordum.

Arjin'i kolundan tutup odama soktum.

-"Ay nolduuu?"

-Çikolata almadın mı(tatlı tatlı baktım)

-"Aldım ama garip bişey oldu"

-Ne oldu?

-"Apartmanda Atakan Komutanımla karşılaştık.Aldı gitti çikolataları soran olursa *Atakan komutanım çikolatalar için teşekkür etti ve selam söyledi*dememi istedi."

Burnumdan soluyordum.O an üzerimde ne var dikkat etmemiştim.Kimseye bişey demeden kapıyı çarpıp evden çıktım.Yan dairenin kapısını yumruklamaya başladım.

-Atakan!!!!!Aç kapıyı çabuk!!!!Küstah herif!!!!

************

Ellerimden kan damlaya damlaya apartmana girdim.Merdivenleri çıkarken bir kadının bağırışlarını duydum.Bu ses.... Alara'nın sesi mi?

Merdivenleri ikişerli çıkmaya başladım.Ses kapımın önünden geliyordu.

-"Aç şu kapıyı!!!Küstah Herif!!!!!"

Hehhh öğrenmiş.Bende ne zaman gelecek diye bekliyordum zaten.Geç bile kalmıştı.

Sırtımı duvara yasladım.Ellerimi önümde bağladım.

-Biri beni mi arıyor acaba?

Bir iki dakika hareketsiz kaldı.Evet kesinlikle bir şey yapacak.Ama ne yapacak?

Aniden arkasını dönüp boğazıma yapıştı.

-"Çabuk çikolatalarımı ver!Derhal"

Şaşırmıştım.Bunu beklemiyordum.Ama boğazımı sıkmak için bile olsa yıllar sonra ilk defa kendiliğinden bana temas etmişti.Psikopatça olabilir ama istemsizce mutlu oldum.

-Hayır

-"Manyak mısın sen? Elalemin çikolatasını niye gasp ediyorsun?"

Gözlerim aniden açıldı.Kahretsin!Normalde de böyle mi dışarı çıkıyordu?

Üzerine baktığımı görünce gözlerini kendi üstüne indirdi.

-"Eyvah ben böyle mı çıktım dışarı!Bakma sakın!"

Üzerinde gri bir yarım atlet ve yine gri bir şort vardı.Kış mevsimindeydik ne işi vardı bunların üstünde! Birde apartmana böyle çıkmış🤦

Heh şansıma tüküreyim.Alara tam koşarak eve girerken bizim katımızda oturan bir adam evden çıktı.

Alara'yı kolundan çekip evime soktum.Kimse onu bu şekilde göremezdi.

************

Evden çıkarken üzerimde ne olduğuna dikkat etmemiştim.Ne bileyim kısacık şort ve yarım atlet ile çıktığımı.Eve doğru koşarken aniden kolumdan tutulup bir eve sokuldum.

Dudaklarımdan tiz bir çığlık kaçtı.Sonra şaşkınlıkla etrafa bakındım.Ben kapıya yaşlanmış bir şekildeyim, Atakan hemen önümde ve bana bakıyor.Ayrıca biz Atakan'ın evindeyiz.

-Ne yapıyorsun bee salak!

-"Hadi evden böyle çıktın ne diye eve girerken niye etrafa bakmıyorsun biri geçiyordu!"

-Bu seni ne ilgilendirir?

-"Benim timim de yer alıyorsun"

-Timin de olan her kadına böyle sahip mı çıkıyorsun?

-"Evet yani hayır.Hayır ama evet.Hem evet hem hayır."

Gözlerim ellerine kaydı.2 eli de paramparça olmuştu.Yerlere kanlar süzülüyordu.Büyük elini avuçlarımın içine alıp bakmaya başladım.

-Kavga mı ettin sen?

-"Bu seni ne ilgilendirir?"

Adama bak benim cevabımı geri bana veriyor!

Sabır çektim.

-Bekle burada.Senem'i çağırıp geleyim.

Elimi kapının koluna attığım an beni durdurdu.

-"Gerek yok."

-Var

-"Yok"

-Var dediysem var!

Sustu önce.

-"Senem'e gerek yok.Ben acile giderim birazdan."

Düpedüz yalan söylüyordu.

Yalandan bir kahkaha attım.

-"Ne oldu şimdi niye gülüyorsun?"

-İkimizde hastaneye falan gitmeyeceğini hatta yaralarını umursamayacağını biliyoruz.

Onu kolundan tutup içeri itikledim.Allahtan zorluk çıkarmadı da bana uyup ilerledi.Tamam asker olabilirim ama bu resmen 2 metre dev gibi bir adam nasıl hareket ettireyim ben bunu?

Pansuman eşyalarının olduğu çekmeceyi açtım.Bugün elime yapıştırdığı yarabandını burdan almıştı.

Atakan arkamdan çekmeceyi açmamı engellemeye çalıştı ama artık çok geçti.

Çünkü ağzına kadar hellokityli yara bandı dolu çekmeceyi görmüştüm.

-Bunlar ne için?

-"Bir önemi yok"dedi ve çekmeceyi kapattı.

Alttaki çekmeceyi açıp pansuman eşyalarını elime tutuşturup koltuğa yeniden oturdu.

Bende peşinden oturdum.

Pamuğa tentürdiyot döktüm.Elini avuçlarımın içine alıp pamuğu sürdüğüm yerlere üflemeye başladım.

***********

Alara'dan 15 yaşında iken ayrılmak zorunda kalmıştım.O günden beri her hafta, onun olmadığı her hafta için hellokityli yara bandı aldım.Bu yaptığım,bu güne kadar sürdü.Artık o yanımdaydı.Artık bantların gerçek sahibi buradaydı.

Dolabı açmasa olurdu aslında.Engellemeye çalıştım ama geç kaldım.Neyseki çok üstelemedi.

Zarif elleriyle büyük bir dikkat ile parçalanan ellerime pansuman yapıyordu.

Canım acır belki diye de her sürüşünden sonra üflüyordu.

Hoşuma gitti.Beni düşünmesi hoşuma gitti.... Yaralarımı sarması hoşuma gitti.....

O pansuman yaparken pür dikkat onu izliyordum.Ne çok şeyini kaçırmışım oysa....

Yeşil gözleri artık eskisi gibi bakmıyordu.....

Artık sisli sisli bakıyordu bir zamanlar hayat dolu olan yeşil gözleri.

Hüzünlüydü artık....

Gülmüyordu eskisi kadar.....

Oysa öyle miydi bıraktığım Alara?

***********

Atakan'ın ellerine pansuman yaptım.Bitirince kafamı kaldırıp ona baktım.

-Bitti

-"Ne?"

Dalmıştı.Niye öyle bakıyordu ki?

-Pansumanın bitti.

-"Teşekkür ederim"

Kafamı aşağı yukarı salladım.

-Tişörtlerinden birini ödünç alabilir miyim?

Sorduğum soru karşısında afallamıştı.

-"Ne için?"

Üzerimde olan giysileri gösterdim.

-Böyle mi çıkayım?

-"Mutfağın yanındaki oda."

Yerimden kalkıp o yöne ilerledim.Odasına girdim.

Dolabından yeşil renkli bir tişört aldım üzerime geçirdim.

Tişört bana çok bol olmuştu.Bir omzum açıkta kalmıştı ve diz kapaklarımın hemen üstünde bitiyordu.

Salona geçtim.

-Tişörtü yarın yıkayıp geri getiririm.Kusura bakma

-"Yıkama!Sakın yıkama!"

Şaşkın gözlerle ona baktım.

-Niye?

Gereksiz yükseldiğinin farkına vardı.

-"Yıkama.Yani şey...Özel detarjan kullanıyorum!"

Manyak mı bu?Temizlik hastası falan mısın sen?

-İyi.Çokta meraklı değilim zaten.

Evden çıktım.

Yeniden eve döndüğümde tüm kızları duvarı dinlerken gördüm.Hatta dinlemek için birbirlerini itiyorlardı.

Ahh ahh!Ne yapacağım ben bunlarla?

-Öhöm öhöm

Hepsi birden yerlerinden sıçradı.

-Ne yapıyorsunuz siz orda?

Hepsi farklı şeyler söyledi biri temizlik yapıyoruz dedi,biri duvarın rengini konuşuyoruz dedi....

Bir elimi alnıma attım.Saat artık gece yarısı 3 olmuştu.

Bu gece sabahlayacaktık.Bir süre sonra sıkılmaya başladık.Derken tam benden beklenecek bir teklif sundum.

-Kızlarrr bu gece sabaha kadar demlenelim miii???

Asla akıllanmıyorsun dimi sen?Kızım daha 1 ay önce sahilde olanları ne çabuk unuttun?İç sesimi susturdum.

Arjin hariç hepsi olur dedi.Ammavelakin Arjin bizimle baş edemeyince mecburen teklifimi kabul etti.

Gecenin bir yarısı Arjin ve ben dışarı çıkıp tam 20 şişe alkol aldık.

Şaka yapmıyorum tam 20 şişe!

İç sesim yine konuştu.Off Alara!Manyak mısın sen?20 şişe ne Allah aşkına?İçkilerin içinde mi yüzeceksin?

Sus iç sesim sus!

Eve vardık.

Başlarda herşey normal gidiyordu.Hepimiz Müslüm baba eşliğinde 1'er şişe ile başladık.

Tabi ilk defa içenlerin(Aylin,İlayda,Senem)daha ilk şişeden kafaları dönmeye başladı.

Bir süre sonra hepimiz ağlamaya başladık.Yaktın bizi müslümbaba!

Ne kadar içtim bilmiyorum ama sanırım 7 şişe içtim.

Ama bu ikinci içişim olduğu için öyle hemen sarhoş olmadım.

Mesela dün gece son ses *Hadise-Superman*açıp deli gibi dans ettiğimi hatırlıyorum.

Sonra.....Sonra......

Sonrası bende yok.

Uyandığımda yine Atakan'ın odasındaydım.E yuh ama!Yine mi burası?Buraya nasıl geldim ben?Ayyy yoksa gece kapısına mı dayandım?Yok yok bu kadar rezil olamam dimi?Yapmamışımdır dimi?

Canım okurlarımmm bölümü nasıl buldunuz??Bu arada artık telefon yasağım var yani sadece hafta sonları telefona bakabiliyorum ama merak etmeyin bölümleri haftasonu atarım bundan sonra.Bu gönderdiğim bölümün devamını ya cuma günü yada cumartesi günü gönderirimm.Yorum yapıp oylamayı unutmayın fikirleriniz benim için çok değerli.Kendinize cici bakınnnn⚡💖