“ Sigaran mı ben mi? ” diye sordu, güldüm. Sonra bir duman daha soludum olabildiğince. “ Sigarama sebep olan sen. ” dedim. Sustu bir şey diyemedi benim bu sözlerimin karşısında ve başını önüne eğdi. Gülümseyip bir duman daha soludum sessizce. “ Bırakıp gitmeyeceksin değil mi beni ” diye sormuştum alacağım cevaptan korkarak. Benim bu soruma yine kızmıştı ve “ nerden çıktı bu soru yine ” demişti somurtkan yüz ifadesiyle. Bir duman daha soluduktan sonra “ çıktı işte bir yerden, gider misin gitmez misin onu söyle bana ” demiştim ısrarla. Kafasını iki yana sallayarak “ gitmem tabi ki ” demişti gözlerini kocaman açıp da gözlerimin içine bakarak. “ İyi ” demiştim sigaramdan bir nefes çekip de havaya solurken. “ Peki ya sen? Sen bırakıp gider misin? ” diye sormuştu. Cevabını bildiği soruyu bana sormuştu. Yüzümde gülümsemeyle “ Asla. Siz bırakıp gitmediğiniz sürece asla sizi bırakmam hanımefendi ” diyerek burnunu sıkmıştım. “ Ya kaç kere yapma şöyle diyorum ” derken burnunu ovuşturuyordu. Bense onun bu hâlini kahkahalar eşliğinde seyrediyordum. Küçük Emrah gibi yaparak

“ napayım çok tatlı oluyorsun sende ” demiştim gülmeye devam ederek. Birkaç saniye ters bakış atmasının ardından onun da yüzünde güller açıyordu. Karşılıklı gülmeye başlamıştık. Kendime çekerek sıkıca sarılmıştım. Sonrasında hiç beklemediği anda beline dolanan parmaklarımı teninde gezdirmemle gülmekten öte kahkaha atmaya başlamıştı. Durmaksızın bu hareketime devam etmiştim. Beni kendinden uzaklaştırmaya çalışırken

“ dur yapma. Ya yapma diyorum ” diyerek gülmeye devam ediyordu. Yanlarından tiki olduğunu biliyordum. Gözlerinden yaş gelene kadar yapmaya devam etmiştim. Gülmesinin durmasıyla öpmek için yavaş yavaş yaklaşmaya başlamıştım. Gözlerimi kırpmadan dudaklarına odaklanmıştım onun gözleri ise gözlerimdeydi. Dudaklarımız buluştuğunda bu anı kısa keserek beni geri iteklemişti. Yattığı yerden doğrularak

“ lavaboya gitmem gerekiyor ” diyerek yanımdan hızlıca geçip gitmişti. Ne olup bittiğini anlamaya çalışıyordum. Bu hareketine bir anlam verememekle beraber afallamıştım da. Öpmemi istemiyor gibi bir tavır takınmıştı sanırım bana öyle gelmiş olabilir. Neden böyle bir tavır takınsın ki? Belki de dediği gibi acil tuvalete gitmesi gerekiyordu. Kafamın içindeki konuşmaları susturup da gelmesini beklemeye başlamıştım. Bir 10 - 15 dakika sonra gelerek sessizce yanıma geçip oturmuştu. Yanıma dediysem o kadar da yakınımda değildi aramıza bir kişi rahatlıkla geçip oturabilirdi. Koltuğun en hücra köşesine sinmişti. Yaklaşmaya başlayarak yanına yanaştığım sırada oturduğu yerden hızlıca ayağa kalkmıştı. “ Yatıyorum ben iyi gecelerr ” diyerek gidecekken bileğinden tutup da gitmesini engellemiştim. “ Neler oluyor, ne bu soğukluk şimdi? ” diye sormuştum bileğinden tutmaya devam ederken. Yüzüme bile bakmadan “ bir şey olduğu yok, sadece başım ağrıyor o kadar ” diye geçiştirmişti sorumu. Oturduğum yerden kalkarak ellerimi ellerinle birleştirmiştim ve gözlerinin içine sevgi dolu bakmıştım. “ Hap içersin bir de masaj yaptım mı hiçbir şeyin kalmaz ” demiştim odaya doğru yürümeye başlamışken. Benimle birlikte yürümek yerine olduğu yerde kalmıştı ve elini elimden çekerek “ uyusam geçer ” demişti sadece. “ Tamam, uyuyalım o zaman ” diyerek alttan almaya çalışıyordum yaptıklarını. Arkasından gidiyordum ki durup da “ bu gece yalnız uyumak istiyorum ” demişti ve cümlesinin sonuna da “ lütfen ” i eklemişti. Bir şey diyemedim “ tamam nasıl istersen ” dedim sadece. Öylece arkasından bakmakla kalmıştım, bir adım atamamıştım.

Sen nasıl istersen, arkasından gidişini seyrettikten sonra koltuğa geçip oturmuştum. Umarım bu hissettiklerim gerçek çıkmaz, umarım. Gece boyunca o odada mışıl mışıl uyurken benim gözüme uyku girmemişti. Sabaha kadar pencerenin kenarında oturup da durmuştum. Sonrasında da aramız düzelmemişti ve o geceden sonra soğuk davranmaya devam etmişti. Taşlar yeni yeni oturuyordu yerine, o zamandan ayrılmıştı benden de ben anlayamamıştım. Belki de anlamak istemiyordum, bilmiyorum. Sigaramdan bir duman daha soludum ve kafamda ki anıları tekrardan canlandırmayı bıraktım.

Adam diyor ki sigara öldürüyor kardeşim sen şu hayata bir baksana yaşıyor gibi miyiz?

Cebimden son sigara paketimi çıkartıp da içinden bir tanesini almıştım. Geri yerine koyarken çakmağı çıkartmıştım yerinden. Bakışlarımı uzaklara yöneltip de sigaramı ateşlemiştim. Öyle bir nefes çekmiştim ki

“ derdin ne senin oğlum, nedir seni bu kadar içiren dert anlat ” sesi duyulmuştu yanımdan.

“ Sigara paketi aldıktan 5 dakika sonra çakmak pakete sığıyorsa ben sana nasıl anlatıyım derdimi . ” Dedikten sonra sigaramdan bir soluk çekmiştim. Ve sigaran anlamadan bitiyorsa diyecek bir şeyin yoktur diye mırıldanmıştım.

–“ Bir şey mi dedin kardeşim? ”

–“ Yok, kardeşim demedim ”

Bugün de günü 3 paket sigara ile kapatmıştım. Gittikçe benim durumum iyiye gitmiyordu. Öyle ki artık etrafta onun hayalini görür olmuştum. Kafayı sıyırmıştım anlayacağınız. O gittikten sonra kafa kaldı mı bende tartışılır. Pakette ki son dal sigarayı da yaktığım sırada “ bu sigara seni öldürecek kardeşim benden söylemesi ” diyerek yanımdan kalkıp içeriye gitmişti. Dumanı havaya soluduktan sonra “ beni öldüren o değil ki kardeşim. Yaşayan bir ölüyüm ben. ” diyerek bir nefes çekmiştim.

Seni unutmak ne denli bir şeydi ifade edemiyorum; insan intihar etse bu kadar ölür müydü bilemiyorum.

Ulan koskoca dünya bile her gün dönüp aynı yere geliyor sen neyine güvenip gelmiyorsun anlamıyorum ki vicdansızın kızı?

YN: Yaramızda Kalsın / Onur Can Özcan 🎵