•••• Bölüm 37 🍷🚬

Karşısına çıkıp ağlaya ağlaya “ Etme be! ” demek istedim. Hıçkırıklarımın kestiği cümlelerle “ Sen bu a**na k*dugumun hayatında benim tutunduğum tek dalsın ” demek istedim. Yakasına yapışıp “ Gidersen düşerim lan, gidersen dağılırım, gidersen ölü bir böcek gibi öyle hareketsiz öyle nefessiz kalırım ” demek istedim. Sıkı sıkı sarılıp “ Uğruna on dört kurşun yerim, uğruna uçurumlara koşarım ” demek istedim. Yüzünü avuçlarımın arasına alıp “ Kurban olurum yılların yüzüne bulaştırdığı her çizgiye ” demek istedim. Önünde diz çöküp “ Bırak yol olayım sana yoksa yok olurum ” demek istedim. Ama denmiyor abi. “ Hayatta her istediğin olmaz ” derdi annem parasızlıktan alamadığı şeyler için ısrar ederken. “ Paramız olsa olurdu ama! ” diye çıkışırdım ona. Kızardım. Olmuyormuş abi, olmuyor diye kızamıyormuşsun da bazen. Şimdi gitsem ağlasam, bağırsam ne değişir ki? Hani biri seni sevmez ama sen kabullenmek istemezsin sevmediğini. Böyleydi bizimki. O sevmedi, ben kabullenemedim. O sevmedi, ben kabullenmedim. O sevmedi, ben kabullenmek istemedim. Böyle konuşması çok kolay ama sevilmeyen senken yaşaması çok zor abi. O sevmedi, ben kabullenmedim.

Bak şimdi çok komik gelecek ama bir gün uzanıyoruz yan yana içimden “ Allahım ” dedim “ elini oynatırsa kesin beni seviyor ”. Tesadüf bu ya kaldırdı elini kafasının altına koydu. Şimdi sen buna çaresizlik dersin, doğru söylersin. Haklı olursun. Ben bir şey diyemem artık, kabullenmiş olurum. O yine sevmeyen olur. Allah da şahit. 🍷🌙🚬🌿

Bir kahve içimlik kalır mısın?

Ben, sana nasıl sevdiğimi anlatırım,

Sende, nedensiz gidişlerini

Bir kahve içimlik kalamaz mısın?

YN: Gökyüzüm Siyah Olsa Da / Ne Jupiter🎵