Unutmak kelimesi undan çıkmış. Bildiğimiz un yani, hamur işi, öyleymiş. Unutmak için un ufak etmek gerekiyormuş. Birini bütün olarak unutamazmışsın zaten, öyle pat diye unutamazmışsın. Öyle yavaş yavaş gidermiş, yavaş yavaş unuturmuşsun. Gözleri, kaşı, burnu ile kulağı, sesini yavaş yavaş. Unuttuğun zaman da o kişi olmazmış. Hatırlamazmış. Sonra unuttuğunu unuturmuş. Ben unutmak istiyorum. Her gün ne zaman unutacağım diye soruyorum kendime, her sorduğum zaman da her şeyi yeniden hatırlıyorum ben, daha net. Unutamıyorum ben.. unutulmuyorsun.

23/12/2017

Sanırım yine kaybeden ben oldum. Geçenlerde alzheimer olduğumu öğrendim ve hastalığıma üzülmeden seni unutacağım geldi aklıma ben o an öldüm, ben o an bittim ve ben o an ilk defa mağlubiyetimi kabullendim. Seni unutmak istemiyorum ki ben, ben seni sevmeyi unutmak istemiyorum be kadın. Senli olan her şeyi bir gün unutacağım o yüzden yazıyorum bu yazıyı belki bir gün okurum da aklımda ufak tefek bir hatıranın külleri alevlenir.

06/04/2018

Unuttum…

Seninle nelere güldüğümüzü, nelere ağladığımızı, göz rengini, saçlarının kokusunu, hangi yemeklerden bayıldığını ya da hangi yemeklerden hoşlanmadığını, çayı kaç şekerli içtiğini, gece kaçta uyuyup sabah kaçta kalktığını hepsini unuttum. Ellerini, gülerken yüzünün ne şekil aldığını ciddi ciddi unuttum ulan. Hatta ve hatta seni ne denli sevdiğimi bile unuttum. Hani Ayna şarkısının bir şarkısı vardır “ bari sen unutma beni ”. Ha işte tam da öyle. Sen unutma olur mu? Hoşçakal kadın. Kendine iyi bak. Her hikâyenin bir sonu varmış demek ki bizim de hikâyemiz buraya kadarmış. Zor oluyor bunları yazarken bile yutkunamamak. Ha bilgin olsun hastalığım ilerledi bazen kendimi bile unutuyorum adımı, nerde oturduğumu… Unutma beni sen bari olur mu? Ben unuttum sen unutma. Ah yine müzik yankılanıyor beynimde “ senle unuttum her şeyi bari sen unutma beni ”. Unutma olur mu en azından bir yerlerde kendinden bile çok seven bir vardı de.

YN: Sukut-u hayal / Oğuzhan Koç 🎵