Kıyamadıklarımız değil midir en çok bize kıyan? O üzülmesin kırılmasın ona kıyamam deyip kırılırken bizi bin parçaya bölenler onlar değil midir? En çok sevdikleri yaralamaz mı insanı? En çok sevdiğine küsmez kırılmaz mı insan?

O asla yapmaz dediğimiz her şeyi yapar o en çok sevdiklerimiz. Gün gelir kıyamayıp silmediğin mesajları da silmek zorunda kalırsın tıpkı o insanı da hayatından silmek zorunda kaldığın gibi.

Neden değer verdiği gibi değer görmez ki bir insan? Ya da neden değer gördüğü kişiyi kırar ki bir insan?

Değerimizin bilinmesi için eski mi olmak lazım illa şimdideyken değerimiz niye bilinmiyor. El üstünde tutulmak için tabuta mı girmek lazım mesela?

Kıymet bilinmek için kaybedilmek mi lazım? Kaybedince anlaşılıyor değerimiz. Ama iş işten çoktan geçmiş oluyor. Kırılan bardak eskisi gibi olur mu deyince de laf salatası yapmış oluyoruz. Düpedüz saçmalık bence.

Kaybettikten beni bin parçaya böldükten gözümden düştükten sol yanımdan yanık kokusu çıkardıktan sonra ne yarar anlaman?

Sen hiç öldükten sonra topraktan çıkıp geri dönen gördün mü?