"Tanımak hayal kırıklığı! Ne demiş şair, fazla yakınlığın getirdiği uzaklıktayız. İnsan sevince sadece üzülüyor ! "

İLHAN BERK

Bazen zorlamamak lazım, bazen artık kör olmamak...

Hangi insan bile bile atlar ki uçurumdan ? Kim acı çekmek uğruna sever ? Acı mı besler sevgiyi yoksa sevgi mi acıyı ?

Mantığı yok eden bir kalple insan kendi ölümünü mü planlar yoksa kalbin hakimiyeti ele alışını mı seyreder?

Milyonlarca dizede anlatılan tek bir duygu var...

Benim de gün gelip sahiplendiğim...

Esaretinden korkup , bile bile esir olduğum...

Kötü olan kalp kırıklığı değil aslında..

Seni hiç bir zaman anlamayacak olan biriyle ondan habersiz kendi içinde hesaplaşma...

Sonucunda dilin söylediği ama kalbin bir türlü kabullenemediği gerçekler...

Ve hissettiklerin yüzünden karşı tarafın sana bir şekilde duyduğu acıma hissi ya da ne olduğunu anlayamadığın ama kesinlikle senin hissetiklerinle eşit olamayan duygu silsilesi...

Hayat bunlardan ibaret değil sadece .

Biliyorum.

Farkındayım.

Kendimi yoluma devam edebilmek için kandırmaktan ibaretti her şey ...

Ama her güzel şey gibi bitti...

Şimdi kısaca "Alışmak"(*)

(*)"Farklı kötü olasılıklardan daha iyi bir alternatifi elime tutuşturmuş olan kader ile yürüyüp bir şekilde ardına bakmadan ama kesinlikle ardına bakmadan gitmek"

zorundayım...