Biz kıyamadık diye olmadı mı tüm bunlar zaten? Kıyamadık diye paramparça olmadık mı?

Bizimde kalbimizi kırdılar, kıyamadık, sonra kırıklarla önce umutlarımızı sonra bileklerimizi kestik. Sonrası malum, kıyamadıklarımız oldular bize kıyanlar. Ki kıyamadıklarımız değil miydi bizi bin parçaya bölüp de kıyanlar?

İnsan en çok sevdiklerinden alır kapanmayan yaraları. Bunu sakın unutmayın, ne o yaralar kabuk tutup eski haline döner ne de biz yara almadan yaşamayı biliriz. Yara bere içinde kalsak dâhi bir yeni yaraya her zaman yer vardır. Nasıl olsa yaralanmaya alışkanızdır.

Eğer ki kıyamıyorsanız onların size kıyacaklarını çıkarmayın aklınızdan. Kıyamadıklarımız çokta güzel kıyıyor bize çünkü.