Mahrum kalmak bir şeylerden, birilerinden, bir çok şeyden. Sevmek, sevdiğini görmekten çok hissine muhtaç olmak. Aslında olan, mecburiyet. İtiraz etmeden acıya hoş geldin demek bazı an’lar. Baş üstünde taşımak onca acıyı fakat omuzlarını suçlamak bazen. Kör kütük olmak çoğu zaman, önünü görememek fakat tek yolunda ‘o’ olduğunu bilmek. Aldanmak çoğu azamet dolu günlere, saatlere, dakikalara fakat bir sebebiyete hepsini bir çuvala doldurup dökmek denize. Ağlamak içtenlikler ile, anlamak fakat anlamlandıramayacak kadar yorgun olmak ve ağlamak. Aslında sevgi tamamıyla anlamak ve ağlamak. Gelmek, geldiğini anlamak. Gitmek, gittiğine ağlamak.

Peki ya sizce sevmek nedir? ...