Birine inanmak ve inandığın gibi olmaması. Bu bir hayal kırıklığıdır.

Bir hayal kuruyorsun, gerçekleşme olasılığı %10 falan ama o ihtimale öyle bir sarılıyorsun ki diğer %90lık kısmı gözüne bile batmıyor. Salak salak sahipleniyoruz insanları sonra onların hiçbir şeyi olmadığımızı anladığımız anda üzülüyoruz.

" Hayal kırıklığı yaşıyorum kötüyüm, zarar vermeye çalışanlarla dolu bu gezegen. Mesela gülsek modumuzu düşürmek için elinden geleni yapan insanlar var. İyilik yapsak kötülük buluyoruz yaşamaya kendini yıpratmaya ne gerek var takmadığın kadar mutlusun bu hayatta düşünmek mutluluğun en büyük düşmanı boş hayallere kaptırmamalı ve temkinli olmalıyız mutluluğa sebep olacak bunlar her şey gönlümüzce olsun."

Keşke "hayal kırıklığı", yeni bir hayalin ya da o hayalin yeni halinin sardunyası olsa... (...) Hani, neresinden kırılırsa kırılsın, toprağını bulduğunda, toprağına kavuştuğunda, hiç nazlanmadan yeniden canlanan, boy atan sardunyalar...

Hayatımda bir çok insan oldu demek isterdim ki

hiçbiri insan değilmiş .

Ben onları " insan " yerine koymuşum sadece.

Sonuçta hayal kırıklığına uğrayacaksan neden umut edesin ki?

Her ne olursa olsun umudunuzu hiçbir zaman kaybetmeyin olur mu?