" Merhaba naber kardeşim? "

" İyilik kardeşim senden naber? "

" Benden de iyi sana bahsettiğim arkadaşım Erdem "

" Merhaba Ali ben, Koray durumundan bahsetti biraz "

" Merhaba Erdem bende ne diyorsunuz "

" Buyrun geçin oturun yeniden bir test yapalım sonra duruma bakarız "

" Test yapmıştılar yanımda da getirdim buyurun bakın "

" Biz yinede bir daha yapalım sonuç değişebilir "

" Peki yapalım "

" Nasıl ortaya çıktı o günü anlatır mısın ne oldu o gün? "

" Normal çalışıyordum işte bir anda gözüm karardı bayılmışım "

" Başka bir belirti olmadı mı? "

" Yok olmadı sadece göz kararması bayılma "

" Bir daha o günden sonra bayıldın mı ya da başka bir şey oldu mu? "

" Yok hiçbir şey olmadı "

" Ağrı falan da mı yok "

" Yok doktor "

" Nasıl olur röntgenlerine bakıyorum da bu bir mucize olmalı. Öncesini anlatır mısın ne yaptın? "

" Bütün günüm dışarıda geçti nerde ise koşturma ile bir şey yapmaya fırsatım olmadı "

" Yemek falan yemedin mi? "

" Valla hiç fırsatım olmadı "

" Sabahta yemeden çıkmıştın evden bütün gün aç mı kaldın? "

" Bir yerde durmadım ki kardeşim öyle oldu "

" Peki, açlıktan da olabilir yine de kesin konuşamam sonuçlara göre bakacağız "

" Hemen yaptıralım o zaman ne zaman belli olur sonuçlar? "

" Tabii aç geldi ise yaptırın 2 güne çıkar "

" Tamam o zaman biz kalkalım sağol kardeşim "

" Ne demek 2 gün sonra görüşürüz "

" Görüşürüz doktor "

Doktorun odasından çıktıktan sonra aşağı kata inip istedikleri testleri yaptırmaya başlamıştık. Gerçekten de açlıktan olabilir miydi? Ve sonunda bitmişti. Hastaneden çıkmıştık sonunda.

" Yemeğe gidelim bir güzel karnımızı doyuralım ☺️ "

" Gidelim kardeşim "

" Bak iyi ki geldik belki de dediği gibidir "

" Bilmiyorum 2 gün sonra öğreneceğiz nasıl olsa "

Her ne kadar umursamamaya çalışsam da o günden sonra yani peri kızını gördüğüm günden sonra her yolu denemeye karar vermiştim yaşamak için..

Yemekten sonra Koray her ne kadar bir şeyler yapalım dese de 'eve gidelim' demiştim. O da ısrar etmeyip kabul etmişti. Eve doğru yürüyorduk hiç konuşmadan. Ve varmıştık. Kapıdan içeri girer girmez odama gitmiştim. Üzerimi değiştirip camın kenarına geçerek dışarısını izlemeye başladım.

" Ben dışarı çıkıyorum kardeşim sende gel "

" Yok kardeşim iyiyim böyle "

" Peki, 1-2 saate dönerim "

" Tamam keyfine bak "

Koray da gittikten sonra evde tek başına kalmıştım. Bir süre daha dışarısını izledikten sonra şövalenin karşısına geçip çizim yapmaya başlamıştım. Uzun zamandır çizim yapmıyordum..



Ve aklımda kalan kadarıyla peri kızını çiziyordum. Yarıda bırakıp mutfağa giderek kahvemi aldıktan sonra tekrardan karşısına geçip çizimime devam ettim. Nerde ise bitmek üzereydi. Her ne kadar konuşmaya fırsatım olmasa da aklımdan çıkmıyordu. Üzerini kapattıktan sonra yatağa attım kendimi. Ve düşünmeye başladım. Kafam karmakarışıktı. Bir gün 2 ay ömrüm kaldığını öğreniyordum bir günde yaşayacağımı. 2 gün sonra tam belli olacaktı. Her ne kadar kesin olmayıp bir umut olsa da sadece açlıktan olmasını yanlışlık olmasını istiyordum. Umarım sadece yanlış anlaşılmadır. Düşünceler içinde uyuya kalmıştım..

Koray'ın sesi ile uykumdan uyandım. Gözlerimi yarı açarak Koray'a bakarak ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Tekrar gözlerimi açıp kapadıktan sonra şövaleme bakarken gördüm. Bakmayı bırakıp bana doğru dönerek..



" Peri kızı bu mu yoksa kardeşim ☺️ "

" Evet de izinsiz bakman nedir! "

" Tamam abicim kızma ne çizmişsin diye baktım sadece "

" İyi baktı isen kapatabilirsin! "

" Tamam ya kapattım ne bu sinir korkma elinden almam yani yengem olur o gözle de bakmadım bakmam da. "

" Kusura bakma kardeşim öyle bir düşüncem yok bende anlamadım kendime öyle bağırmak istemedim "

" Tamam sorun değil kardeşim ”

Diyerek odamdan gittikten sonra yattığım yerden kalkıp, oturdum. Kafamı ellerimin arasına alıp 'ne oluyor bana ya'..

" Ne olacak kardeşim aşık olmuşsun hadi hayırlısı seni de kaybettik ☺️ "

Kafamı kaldırıp Koray'a bakıp 'saçmalama oğlum ne aşkı' diyerek hızlı bir şekilde oturduğum yerden kalkıp banyoya gittim. Kapıyı kapattıktan sonra 'olabilir mi gerçekten, yok ya..' Aynada kendime baktıktan sonra musluktan akan suyla yüzümü birkaç kere yıkadım. Gitmeden bir kere daha baktıktan sonra banyodan çıktım. Koray'ın yanına gidip koltuğa oturdum ve televizyona bakmaya başlamıştım. Bir süre oturduktan sonra tekrardan odama gidip şövalenin karşısına oturarak çizdiğim resme bakmaya başladım. Ve onunla konuşmaya başladım..

' Gerçekten de sana aşık mı oldum ben peri kızı, adını bile daha bilmiyorum. Bir daha karşılaşma şansımız olacak mı yoksa bir kere miydi? '

~-2 gün sonra-~

Merakla ve umutla test sonuçlarını bekliyordum ve bugün öğrenecektim. Her ne kadar yalnız gitmek istesem de Koray da benimle geliyordu orada yalnız bırakmıyormuş beni. 2 gün boyunca ısrarlarına rağmen evden hatta odamdan hiç çıkmayıp camdan dışarı baktım belki yine görürüm diye ama hiç geçmedi, göremedim. Resmini tamamlamıştım bir gün karşılaşırsak ona hediye edecektim. Gitmek için hazırdık. Hiç konuşmadan hastaneye doğru gidiyorduk. Bir süre sonra varmıştık. Taksiden inip hastanenin kapısından içeri girmiştik. Ve Doktor Ali'nin odasına gitmek için merdivenleri çıkmaya başlamıştık. Odasının önüne geldiğimiz de sandalyelere geçip oturduk.

" Birazdan öğreneceğiz kardeşim "

" Evet kardeşim "

" Nasılsın bir şeyin var mı? "

" İyiyim yok bir şeyim "

Kapının önünde beklerken içerden iki kişi çıkmıştı. Yüzleri ne hüzünlü ne de mutluydu. Acaba ben nasıl çıkacaktım odadan. Arkalarından bakıp düşüncelere dalmışken Koray'ın koluma dokunup..

" Hadi kardeşim girelim " demesiyle oturduğum yerden kalkarken

" Tamam " demiştim düz bir şekilde.

Kapıyı tıklattıktan sonra ilk Koray içeri girdi daha sonra ben. Tokalaşma faslından sonra geçip oturduk. Ve Doktor Ali konuşmaya başladı.

" Görüşmeyeli nasılsın Erdem 2 gün nasıl geçti "

" İyiyim doktor siz nasılsınız, nasıl geçsin evde "

" Hiçbir yere çıkaramadık ki ne desem dinletemedim "

" Anladım bugün neyin olduğunu öğreneceğiz "

" Sonuçlar çıktı mı? "

" Birazdan hemşire hanım getirecek "

Demesi ile kapının tıklatılıp hemşire hanımın elinde dosya ile içeri girmesi bir olmuştu. Dosyayı bıraktıktan sonra odadan çıkmıştı. Hepimizin gözleri dosyaya odaklanmıştı. Ve dosyanın kapağını açıp sonuçları okumaya başlamıştı. Koray'a bakmıştım aynı şekilde o da bana bakıyormuş. İyi kötü her şeye hazırlıklıydım. Daha kötü ne olacaktı ki. Ali'nin konuşmasını bekliyorduk.

" Ee doktor sonuç? "

Kafasını kağıtlardan kaldırıp yüzüme baktıktan sonra tekrardan önüne baktı. Bu bakışı iyi biliyordum. Dosyanın içindeki röntgenleri de kaldırıp baktıktan sonra..

" Söyleyin hazırlıklıyım ben "

" Ali kardeşim konuşsana ne çıktı sonuç? "

" Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum sonuç.. Yani şaka gibi önceki röntgenleriniz ile şimdiki arasında baya bir fark var. Aynı şekilde test sonuçlarınızda da.. "

" Ali iyi mi kötü mü? Açık konuşsana ben hiçbir şey anlamadım "

" Peki anlayacağınız şekilde anlatacak olursam iyi haber. Test sonuçlarına göre ölmüyorsunuz. Doktorluk hayatım boyunca ilk kez karşılaşıyorum böyle bir şey ile. Ama her şeye baktığımda temiz görünüyor. Yani size öleceğinizi söyleyen doktor karıştırmış olacak testleri "

" Ali kardeşim gerçek değil mi? Bir karışıklık yok sonuç doğru "

" Evet doğru bir karışıklık yok "

Şaşkın ve donmuş bir şekilde duyduklarımdan sonra kalmıştım. Koray'ın gelip beni sarsarak 'yaşıyorsun kardeşim ölmüyorsun' demesi ile bana sarılması bir olmuştu. Hâlâ şoku üzerimden atamamıştım. Tek kelime çıkmıştı ağzımdan sadece 'yaşıyorum' ..

Kısa bir şoktan sonra kendime gelip konuşabilmiştim zar zor da olsa kelimeler ağzımdan çıkmıştı.

" Peki o bayılmamın sebebi neymiş yani neden bayılmışım "

" Kendinin de söylediği gibi bütün gün aç kalman üstüne üstlük tüm gün dışarıda dolaşman tansiyon düşüklüğü sadece "

" Peki diğer doktor arkadaşınız neden öyle söyledi ve sonuçlar niye öyle çıktı madem bir şeyim yokmuş "

" Dediğim gibi testler karışmış olabilir bazen öyle şeyler olabiliyor "

" Şimdi eminsiniz testler karışmadı bir şeyim yok "

" Eminim yok sağlıklısın değerlerin çok iyi "

" Sağol doktor "

" O zaman bunu kutluyoruz ☺️ "

" Kutluyoruz kardeşim, doktor sende gel "

" Başka zaman yapacak işlerim var "

" Tamam o zaman bir gün bekliyoruz "

" Tamam gelirim "

Odadan gülümseyerek çıkmıştık. Yaşıyordum bugünden sonra tek amacım vardı peri kızını bulmak. İşim zor olsa da onu bulacaktım. Hastanenin kapısından çıkmış yürüyorduk ki telefonum çaldı. Cebimden çıkarıp arayan isme baktığımda 'Doktor Suat' arıyor yazıyordu. Telefonu hemen açtım ve açar açmaz konuşmaya başladı.

" Erdem Bey acil konuşmamız lazım "

" Nedir mevzu doktor "

" Erdem Bey o günden sonra randevuya gelmediniz kararınız aynı mı? "

" He o konu doktor "

" Erdem Bey siz konunun ciddiyetini anlamadınız sanırım "

" Doktor sonra konuşalım "

Diyerek telefonu kapatmıştım. Böyle telefonda olmazdı yüz yüze konuşmak lazımdı. Koray 'kim' dercesine bakıyordu. Sormadan cevap verdim sadece 'Doktor Suat' dedim. Tamam, anlamında kafasını salladı. Ve yürümeye devam ettik..

Yürürken karşı dükkanın önünde arkası dönük peri kızını gördüm. Ve hızlıca karşıya geçip yanına gittim, elimle önünü döndürerek 'peri kızı' dedim. Koray da sonradan yanıma nefes nefese gelmişti. Kız önünü döndüğünde mutluluğum sönmüştü peri kızı değildi sadece benzetmeydi. Arkamı dönüp gitmeye başladım. Arkamdan Koray'ın benim adıma kızdan özür dilediğini duydum. Ne kadarda çok benziyordu buldum sanmıştım. Koray tekrardan bana yetişmişti. Hiç konuşmadan yan yana yürümeye devam ettik..